می مرا تو چوم فوچين آ روزيگارا دئن نشا
انهمه ویشتانه زاره، ارسو وارا دئن نشا
ایجگرا بو جنگله بولبول، فتاشتد داره بال
قولقا گيفته جنگلو سوزه هوزارا دئن نشا
پِنزاری مولللا بوبوروزی رسانه گيـله
مرد
توف به آعالم كی آ شـونده گومارا دئن
نشا
مورغه دانه بو آمی ايشكور آمی چمپا برنج
چوم فوچين سـفرانه سر خالی تی يانا دئن
نشا
دس فارس بیم كسكسا روزانه سخت يـاور داهان
داب بوبوست بیگانا بون، بیگانه کارا دئن
نشا
جنگلانه پاكچينا بو خون كرا گريه دَرَد
جنگله گيلانه بی ميرزا هارایا دئن نشا
گيل آوايی سینه اورشین، چومه ارسو خون
فیشان
پهلوانه گورشا بوسته سر به دارا دئن نشا
فارسی
با من چشمانت را ببند این روزگار را نمی شود دید
این همه گرسنۀ زار، اشک ریزان را نمی شود دید
صدای ضجه دارد بلبل جنگل، شاخه های درخت را بریده اند
ماتم گرفته جنگل و دردناکیِ اندوه جنگل را نمی شود دید
ملای پنج زاری روزی رسانِ گیله مرد شده است
تُف بر این عالم که این بیشۀ پر شده از گیاه هرز را نمی
شود دید
آمادۀ کمک به
یکدیگر بودیم، یاری دادن بهم در روزهای سخت
بیگانگی رسم شده، کارهای بیگانه وار را نمی شود دید
جنگلهای تماما بریده شده دارند از درد خون می گریند
جنگلهای گیلان را بدون صدای فراخوانِ میرزا نمی شود دید.
گیل آوایی سینه چاک کن، اشک خون از دیده بیافشان
پهلوانِ داغ شده بر سر دار را نمی شود دید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر