1
آسه مانه دیل کی گیره!
ابرا داره یو وارش وارش ونگ زئن!
باباخان تیرکمان زنه
آسمانه دیل واوو پسی
تی دیلام اگه گیره
تی چومانه ارسونا جینگیر!،
ارسوپسی شالانه عروسی به!
فارسی:
دلِ آسمان که می گیرد
ابر را دارد وُ باران باران گریستن!
رنگین کمان می زند
پس از باز شدنِ دلِ آسمان.
تو هم اگر دلت می گیرد
اشکهای چشمانت را دریغ نکن!
پس از اشکهاست عروسی شغالها( اشاره به یک باور عامیانۀ گیلانیان است که هوای باران و آفتابی می گویند: عروسی شغالهاست! در شیراز می دانم که می گویند پشتِ کوه شیر بچه می زاید!)
2
قولقا گیفتن چره!؟چُورا بو بیجارا
ارسویانه مرایام بوبو، آب دمه!
تی چومانا فونچین!
نشا پسی
بجانه رقصا
فارس!
فارسی:
از اندوه درخود پیچیدن چرا!؟
شالیزارِ بایر شده را
با اشکها هم باشد، آبیاری می کنم!
چشمهایت را نبند!
پس از کاشت
رقصِ برنجها را
برس!
از اندوه درخود پیچیدن چرا!؟
شالیزارِ بایر شده را
با اشکها هم باشد، آبیاری می کنم!
چشمهایت را نبند!
پس از کاشت
رقصِ برنجها را
برس!
3
هان!
تو
من
ایتا دونیا تاسیانی
اوچینیم
جه انهمه اویی کودن
خالی
خالی
خالی آب!
چی گولازا دریم
دمرده پهلوانه میدانه ره!؟
موشته موشته ایجگره اوچن دریم
جه سی یا تابستانی کی دوارست!
چوم برایده ماران،
آما چی هاچین
بی شات تُو خوردان دریم!
هان!
فارسی:
همین!
تو
من
یک دنیا دلتنگی
از این همه فریادِ شادی
بیهوده
بیهوده
الکی!
چه داریم می بالیم
به میدانی که پهلوانش غرق شده است!؟
دسته دسته بغض برمی چینیم
از تابستانِ سیاهی که گذشت!
چشم به راهند مادران،
ما چه بیهوده تاب می خوریم!
همین!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر