شهرِ اکنونِ من آخر کوچی میدانم کو!؟ / جانسپارو لبِ آب، یا پیله میدانم کو!؟
مسگرانراسته وُ بازاروُ سیفید مسچد! آی / بادِلا!، موستشاری! ساغریسازانم
کو!؟
یا یوهود تپه وُ رودبارتان وُ استخر، ای وای / باغِ شاه، پاستوریزه، آج
بیشه سامانم کو!؟
یا واگرد، ایپچه بیجیرتر بوشو تا نفت انبار / فان رسه سنگره را جانشورا
رودخانم کو!؟
ای دریغا که نشد قسمتِ دیدارِ دیار / آی دمردم بوخودا رشت وُ پسیخانم کو!؟
...
اینها محله های رشت و حومه هستند:
کوچی میدان/پیله میدان/جانسپار/لب آب/مسگرانه
راسته/بازار/سیفید مسچد/بادلا/موستشاری/ساغریسازان/ یوهودتپه/رودبارتان/استخر/باغ
شاه/ پاستوریزه/ ج بیشه/ نفت انبار/سنگر/پسیخان
/////
دوری
دور می کند خیال
بال کشانِ پرشورِ خاک مادری،
باز
سبزانه رستن،
دیرینه های هستن.
نجوای آب در پیچ و تابِ ناز
دستانی به نُت کاشتن.
لالاییِ داشت
پیشانه هوارِ آوازهای شالیزار.
.
داس ها به شادی دست.
برداشت
ترنمِ رنجهای به بار.
زخمهای زمستانی مرهم.
پایانِ یک گدابهار چشم به راهی.
.
در راهند یاورانِ کاشت، یاورانِ داشت،
یاورانِ دِروهای پرجوش،
پر خروش،
آه
لختی فراموشیدن با رقصهای شاد
پیراسته پاهایی به گِل
رمزِ رازِ بودن:
گیل مرد
گیل کار
گیل بهار.
وای دل می برد مرا
دل می برد مرا
این همه دلتنگی!
دلتنگی
دلتنگی
دلتنگی
.
2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر