هایا بو
گیل آوایی
سیو یکه دسامبر2010
هایابو. ها ایوانو ها گیله الابه بوکوده دیفار که اونه رف ایجور بوجور بوجور بینیشته بو کی هرماله نتانسته بو بی کتل خود دسا فارسانه اونه جور. هو کتل کی وختی نایی خو پاجیر خیاله کی هاسایه پاختا به ایوانه سر.
ها حصیرواشاده ایوان کی دراز دراز تا اونه زور فارس کی کوچی بالشا تاوه دایی خو کوچی خاخوره ره وختی زمستان روزانا خواستی دواره، جه اسر تا اوسر آدما رخشان کشه یی.
مار کرا دراسانه سر نیشته بو خو خیالا ایشماردان دوبو. هیره جیر شلخت هیسته پلاسوختا فوتورکسه بو اوردکانا وناشتی اونه دمه چک باید.
خانه مار کویی گرکه جا کی پاک خیاله اونه سنگینی جا دورسفتان دوبو، جلاسته ناهابو. نارنج داره ولگان باده مرا رقصا دیبید. تبریزی داره لچه کشکرت، جه راه فاره سه، بینیشته بو. مار هوتو کی دراسانه سر نیشته بو کشکرتا فاندرستی. ایجور نیگا کودی که ده هی کسه جا خبره رافا نه سابو. یانی توفیر نوکودی کی کشکرت چی خبر باوره.
- یانی بازام بمانسته داره مره اینفر کی جه اون خبر بایه
خوره خوره گفتی.
کوچی خاخوره نامه پاک اونا جه اوسره دونیا آوردی بخانه یو نیشانی یه ها ایوانه سر ها گیله الابه بوکوده دیفاره کش کی اونه دراسانه دیمه نیشتی. هاتو خاندی، مار باموبو بینشته بو هو جا سر، خو دسا کی خو چانه جیر بنابو، ایتا تکان بدا. خیاله جا بیرون بامو نامو، خو مویانا والای بدایو چل تاسه آبه می یان، چوبی شانا هیستا کوده، خو واکوده گیسویا کی تازه حنابنا بو، جه خو کول، ابره مانستن واشاده سینه اسمانه مئن کی پیرانه جا چومانا ناز دایی. هو سینه کی همه تانا کش بزه شیر بدابویو دیل بزه یو هیزار ناجه تته رج خیاله مرا سرا دابو. ایتا دس چوبی شانه ایتا دس مویانا خیاله کی بیجارا ویجین دو واره وخت فوروز بامو تووما واشانه دس فورادی، دسته دسته شانه زه یی.
اکه بو جه انهمه دورا بوسته بو یو کوچیکانه دوارسته بو کی هیچی نمانسته بوتا ایتا دونیا تاسیانه اورشین نوکودی بی اسالان کی واهیلا بوسته همیشک ایچی آویراکوده که هم ناهابو هم ننابو.
چوم پیله بزه پس خو فیلله اودوشته ایتا آه بکشه. خومرا ایجور که خیالا سراده یو خودشام اونه باله سر بینیشته، ایوانا فاندرست.
هایا بو. ها ایوانه سر. ها گیله الابه بوکوده دیفار کی خو تومان پیرانا گیله خرابه بوکوده دوماغ وینیزکا ایجور دیمه سر رابه بدا کی اونه مار هو گیله دسانه مرا خو چادرپرا بیگیفته اونه دیمپرا پاکا کوده پسی اونا ناز بدابو.
کوچی خاخوره دانه چاچه دیمه نرمه گیلا کی جیما کوده بو، ایچی چاکودانبو کی هیچه نمانستی بازین خو مویانا چومانه جولو کنار ببرده ماره ره نازه مرا خنده بوکوده بو. هو کوچی خاخور کی همیشک ماره چادرا اوسادی بازین انا عروس چاکودیو عروس داماد بازی کودیدی. مار هاچین ایتا دیل نه صد دیل انا ناز دایی یوکوچی خاخورا گفتی آخه زای! پسر کی عروس نیبه ! تو واستی عروس بیبی نه تی برار
کوچی خاخور نازه مرا گفتی آخه من کی نتانم مرا عروس چاکونم! مار ده امان ندایی خنده یو ناز داهانه مرا گفتی تی مار تره بیمیره! من ترا عروس کونمه زای جان من کی نمردم!
هایا بو. ها گیله الابه بوکوده دیفاره کش که دراسانا فانرسه کتله سر نیشتی یو کاموا کلافا کی اونه مار فادابو تا خو دس بیگیره اونه ره بداره کی بتانه گوده بوکونه زمستانی کولا ببافه. اونه مار هوتو خوره اوازخواندی یو کاموایا گوده کودی. همه تا زمتسانام ایتا تازه کولا بافتی اونه ره ایتا جه ایتا قشنگتر.
خو چوما فوچه یی یو خو کوچی خاخوره نامه یانا یاد آوردی که اینقد بخوانده بو پاک هامما حفضا کوده بو. آخری ناما کی بینویشته بو:
خانه هو خانه یه. مار هیچی عوضا نوکوده. تسکه روزانا کی تره تاسیانی کونه ایه نیشینه هویا کی ترا کتله سر نیشانه یی یو خو کارا کودی.
هایا بو. ها ایوانا گفتی. ها ایوانه سر نیشتی. کوچی خاخور ها ایوانه جا گفتی. ها گیله الابه بوکوده ایوان، ها دراسان. ها سوتونو گرکو رف. ها درازه ایوان کی خاخوره مرا جه اسر تا اوسر دو وستی یو ماره اشانه دونباله جارو کونه اونه دس.
هاتو چوما فوچه خیالا شوبو کی صابخانه سینه خودس، فاره سه یو اونا دوخاده
اقا بفرمایید چایی
خو چوما واکوده صابخانا فاندرست. زنای قاقابوسته بو جه اونه نیگا. ارامه خو سر تاوه دا بیجیرو بوگفته
خانا بیهه پسی مرا دیل نامو ایچی یا عوضا کونم خیلی قشنگ بو هانه واستی هوتو بداشتم. می اولی زای کی بدونیا بایه شاید او سره ایوان ایتا جا چاکونم اونه ره کی بتانه بازی بوکونه اخه ترسم بکفه صارا مئن.
لبخند بزه بوگوفت
ها ایوان بو. هایا. ها گیله الابه بوکوده ایوان کی می مارام همیشک ترسه یی می کوچی خاخور بازه وخت نکفه صارامئن!
بازین ایدامه بدا
شیمی قوربان کی ایجازه بدایید بایم می کوچیکانه یاد باورم
تمام
عالی بود.
پاسخحذف