قاقابو
گیل آوایی
23جولای 2000
گیل آوایی
23جولای 2000
هوا ابری بو. پنجره کنار سیکارکونه می دس بیرونا قاقا بو فاندرستیم. دیواره کنار گوله یاس لاب گوماره مانستن تومامه جایا بیگفته بو. مدرسه وخت گوله یاسه عطر تومامه امی محلا پورا گودی، خیاله کی ها دیروز بو مدرسه شونه وخت می مالمه ره همیشک ایتا دسته گوله یاس بردیمی.
می ماره داد مرا یاد بامو کی بیچاره صد دفا مرا بوگفته:
- زای جان ترا بوخودا دازا اوسان ایپچه ا دیفار کنار صافا کون. ترسمه لانتی پانتی ایا قوپه بنه.
هوا وختی اتو ابری به خیاله کی می شانانه سر سنگینی کونه. همیشک می دیل خاستی یا هوا وارش ببه یا آفتاب. اتو ابری هوایا هیچ وخت دوس ناشتیم. هاچین خایم خفا بم! مره هاتویه کی اگه دس درازا کونم تانم ابرانا بیگیرم. هوا کی ابری به دونیا به هاجین ایتا دودی اوتاق کی اگه اونه مئن پا به سم می سر خایه بوخوره اونه جورا. هو دودی اوتاق کی اونه می یان ایتا کله ناهایو دود اوتاقا پوراکونه بازین واستی تی سرا بیجیر باری تا دوده جا امان بداری.
ایمرو می دیل نخاستی بشم بیرون. یانی کاری ناشتیم کی بشم بیرون. اخه چقد تانم بشم خیابانانا میتر بوکونم. ده خستا بو دارم. بیرون کی شمه مرا مراغا گیره. مردوما دینم کی هاتو تورو دیوانانا مانستن را شون دریدی مرا مرگ زنه.
دیروز خیابانا قدم زئن دوبوم ایتا مرداکا بیده بوم کی اونه گردنه رگ بجسته بو. زوره بازو اونه شین ورزا گردنا چمانه یی. لاب ایتا ازاد داره مانستن بو توسه دارانه مئن! ولی اونه رختو لیباس، اونه راشون نشان دایی کی خیلی پریشانه! داغانه!
کرا قاقا بو بیرونا فاندیرستیم. می چوم دکفته ایتا جیوانه زناکا کی خوره خوره خنده کودی یو خو دسانا تکان دایی. بازین خو دور و برا نیگا کودی ایتا پیچه خودشا جیما کودی. خیاله کی بترسه داره کی مردوم اونا بیدینید بیگید:
- ها پیله کی زنای کوسخولا بو داره!
اروزان ادم ادونیا نه سا، ادونیا می یان زندگی نوکونه، خیاله کی ایا همه چی واگردانه سره! خیاله کی ادم واخابا شو دراه خبا دره یو ایتا فوخوسا یا گیرفتاره! ادما باور نایه کی زندگی امیشین خاب نی یه! زندگی هانه کی گوذره! ها دورسفته روزیگار راستی راستی زندگی یه! امانام خاب نیدندریم!
اروزان ادم همیشک ایچی آویرا کوده داره. همیشک ایچی دونبال گرده. ایچی کی خودشام نانه چیسه! تیرا آویرا کوده آغوزه دونبال گرده!
بازار شی تی کولا جه تی سر کفه! همه چی اونه می یان ناها! هیچی یام خیاله کی ننا! یانی وختی دوزار ره ماتلی! توفیر نوکونه کی ناها یا ننا! ادم همیشک آویزانه! خو هفتایا آویرا کوده داره! هرچی یام داد زنی خیاله کی همه کس کرا بو داره! بوجور بوجورانام کی قوربان بشم! خودا دوشمنده پئرا بیامرضه! خودمانی جا جوم بوخوری ایجور ترا فوقوسیدی کی ترا تورشه اشا کونیدی!
هاتو کی نیگا کونی آدم خودشام شک کونه نوکونه کی خودشه سر کولا بنه! تا آیی دو دوتا چارتا کونی، تره تره
گی:
- کلاچه سر قوپه ناها کلاچ خبردار نی یه!
سیکارکونا تاوه دام حیاطه دورون. پنجره کناره جا ایم اوتاقه مئن. می پیرانه پولوکا دودم کاپیشنا اوسانم شمه بیرون. کویه!؟ نانم! هاتو را دکفم!بیکاری جا زل له بامو دارم. خانه ایسام قرار نارم. بیرونام کی شم هاچین کولوشکنه بی کیشکایا مانم می خالا اورشین کونم!
دره وازا نوکوده مسچده بولندگو جا ایتا قور قوری صدا ایه کی قوران خانداندره تومامه زندگی بوبو داره لاب عزا! تا تی دیل بخایه مسچد ناها! نانم انهمه بی خانمانا کی وا سرپنا فاده! مردومه دیل خوشه کی خودا خانه داره! مردومه بیچاره ایتا چراغ لوله ره سگ زندره ده! بازین مسچدانا چل چراغ پورا کوده داره! دورسفته دیفاره کنار، دامنه جیز پیره مرداکا دینم پاره پوره لاحافا خوره واپخته داره سرما جا اونه دس چوپور نایه بازین مسچدانه مئن قالی واشاده ناها سربسر! تازه شولوغ پولوغی می یان دینی یارو کونه تومان پاره یه ولی ایتا کله خوکه گبه جا زار زار نیشینه گریه کونه یو اونه بازارا داغا کونه!
هاتو کی ارامه قدم زئن دوبوم بیدم مره مره گب زنمه! ایتا خنده بوکودم می رایا بوشوم! ادمی کی بیکاره اونه خیلا به هاچین ایتا پیله لات! خوره شه ولگردی! هیزارجیگا شه! روزو شب خابو بیداری یام ناره! هالا روز بجهندم! شب مگه واهله ادم بوخوسه! هاتو هر چی چرتو پرته ایه ادمه کله! ایوار دینی صوب بوبو ایتا چوم ننایی چومه سر!
اخه وختی ادم دانه زندگی چیسه بازین چی گوداندره! ادمه جانا ول گیره! ادم هیچی یام کی نانه یا هیجایی یام نوشوبی خاب انهمه اسبا پاسبابانا کی دینه دوکانانه دره لشکو له ور! ادمه چوم برق زنه اوشونه مرا! خیلی چیزانا اصلن شاید نتانه ایستفاده بوکونه ولی فامه کی اوجور زندگی یام ناها!
ادم خفا به جه انهمه فیکرو خیال! هرچی یام کی فیکر نوکونی ادمه کار بدتره بختر نی یه!
نانم چوتو می راه دکفته سیما محل! خیلی زماته کی ده مرا قول بدابوم نایم سیما خانه ور! اخه من می پوله سیکارا ره بمانسته بوم تا چی برسه به عشقو عاشقی! اخه ادمه دیل کی قرار ناره! ادمه دیلا کی دارم نارم حالی نیبه! لاکیتاب هاتو خو کلا کاره! بیکاریو بی پیولیو سرگردانی ایطرف! ادم خو تمامه احساسا خفا کونه ایطرف!
پاک ده خولا بو دارم نانم چی بوکونم! یاده می همساده گب دکفتم کی گفتی هادی اعدامه کونه وخت گونی بافی جولو ایتا بولبول پیاده رو درخته سر بیخال از همه چی خاندان دوبو!
می مارا وختی نیگا کونم لاب تورا بم! بیچاره زنای هاپیله کی پسر پیللا کوده بازام اونه قورصا داره! گاگلف نیشینه مره گب زنه. خودشام دانه زمانه واگردسه داره. انهمه می ریفقان بیکاریدی منام اوشونه مانستن!
او وختان می دیل خوش بو کی ایتا کاری کوداندرم ولی هسا چی!؟ نه سیاستی! نه کاری نه فعالیتی! نه انگیزه یی! چقد ادم احساس کونه بوپوخسه داره! ادمه دیل ایتا دونیا اعتراضه ولی خودشه مرا کنار ایه! ادم هاچین خالی خوما مانه حیاطه مئن کی هرکی از دور بیدینه خیال کونه جه شوره مایی و کولمه پوره! فقط صابخانه دانه خالی خوم حیاطه می یان ناها!
هاتو بفکرا شو بوم کی سیما دینمه خو خالا دختره مرا کوچه جا بیرون بامو داره خیاله کی خو پئره دوکان شوندره! هاتو قاقا بو اونا فاندرستم! پاک خاستیم داد بزنم اونا بگم کی چقد اونا خایمه ولی نانم چره وختی اونا دینمه هاتو می تومامه جانه مرا نیگا بمه اونا فان درم! اروزان می دیل خوشی هانه کی بایم سیمایا بیدینم می خیاله مئن اونه مهربانی یا واچشم!
بی اختیار جه خطه ماشین ایم جیرکوچه یو بازین شهربانی جولو ایسم خیابانه شیکا نیگا کونم. هاتو خیاله کی پوتاره مانستن ادمان شیدی آییدی! همه می مانستن قاقابو مالوم نی یه چی دونبال گردیدی! دس فوروشان خودشانه چیلیکا پارا کوداندریدی ولی کیسه کی ایچی بیهینه! یانی کو پول! آرامه زنم بزازانه راسته هو شولوغ پولوغی می یان ایم بخانه. می مار تشتا بنابو رخت بوشوره مرا دینه خو اخمانا واکونه گه:
- خوب بوبو زود بامویی زای. وختی نه سایی اخانه پاک خیاله کی گاز بیرون باورده خایه مرا بوخوره!
می مار نانه کی من مرا خوردان درم. بیکاری جا ده دیوانا بومه! شایدام دانه می رو ناوره! من کی ده واوه دارم! کی کی نارمه ایتا سیل را دکفه هاتو همه چی یا فوشورم!
تمام
OSTAD ALI BOO SHIMI DAST DARD NOKONEH. BA INKI IPCHA GHALIZ BO. TI GHORBAN
پاسخحذف