۱۳۸۹ آذر ۲۹, دوشنبه

گیلیکی کوچی داستان " واکفته " - گیل آوایی

واکفته
گیل آوایی
13 جولای 2000

هاچین چفه عرق خابه جا دپرکسه. پاره لاهافا ایجور خو سر واپخته بو کی نفس کشن نتانستی، اوتاقه مئن هرچی تیانو تشتو کاسه داشتی بنابو چکه جیر بیچاره خوره گفتی:
- بلا وارش بیبی! هاتو اینفس واره! خیاله آسمانه کون سولاخا بو داره!
توندا کیتی آیه هیره سر پاره گالوشا دوکونه، ده بودو شه موسترا طرف کی صارا گوشه چاکوده چانکوده  کرا ولاکوده بو، ایتا دیفار اونه شین سنگه بولوک بو، ایطرفام حلیبی تیکه مرا دورا کوده بو بازین ایتا پاره کیسه یام پرده چاکوده بو کی موسترا در بوبو بو.
اهام اهام کونان شه کنفی کیسه یا جور زنه یو نیشینه ایتا نفسه راحت کشه، بازین ایه چاچه دیمه، کرده خالا اوسانه درازه آبچینا کی ایوانه جور پانا کوده بو تکان ده تا جیما بو آبا فوکونه کی سنگین ترا نبه تا آبچینا دورسینه.
سیاقابدانا اوسانه آب دوکونه نیهه آلادینه سر بازین ایوانه سر دیفاره دیمه نیشینه خو موشتکا بیرون اوره نیصفه ایشنو سیگارا روشنا کونه، هاتو کی اولی پوکا زنه پیره زنای اوتاقه جا داد زنه:
- آخه مشته حوسین تره اروایه تی موردان ایپیچه کمتر بکش بیدین تانی اسره پیری مرا بیوه بوکونی! اخه خانه خاراس هیچی نوخورده چره سیگار پوک زنی!؟
مشتی خو دیله مئن گه:
- چی بختر! تی گوزه گبانه جا جیویزم!
وارش تونترا کوده یو صارایا خیاله آب بردان دره، گاگلف باد تورابه یو وارشا م ردده زنه ایوانه سر لاب تا دراسانه دیمه یا کونه، مشتی ویریزه پینیک بزه زیریندازا اوچینه یو گه:
- اپینیک پاره مرا جمختانداره!
هاتو کی زیلویانا اوچئن دوبو زنای داد زنه:
- مشتی خودا تی پئرو مارا بیامورضه او حصیرانام ائچین، تا هیستا نبه، حصیرانه لبه تومام بوپوخسته سی یا بوبوسته داره!
مشتی گه:
- تی چیلیکا چی بگم هاتو وینریشته اُورد داندره!
پیره زنای خیلی زماته کی روماتیس داره وختی هوا سردا به تومامه اونه جان خیاله اورسفتاندره، اونه چکره رمق ناره تا بازاره  سر بشه، هاتو درده جا ناله کونه.
مشتی از خو زن بدتره ولی چاره ناره اگه اونام هاتو خانه درازا کشه هیشکی نه سا اوشونه گولی ایتا چکه آب دوکونه، اروزان کی ایموشته چمپا برنجام نشا هن! مشتی واسی بشه میدانه سر باله کایا ویگیره خودس آ دوکان، او دوکانه جولو تا بوقه سگ سرپا به سه تا مردومه بیهه اسپابانا ببره خیابانه دیمه بازین یکشی اونه گیر بایه کی غوروبان بتانه ایتا نانی پانی بیهینه تا زنای ویشتا نمانه.
مشتی سرا خیلی زماته بزه داره کی ایتا چارچرخ بیهینه تا راحتا به جه جانکشو فچم فچم بار بردن. پیره مرداکه دانه ده زور ناره کی باله کایا بنه خو کوله سر، اخه شبان درده جا تا صبح نتانه بوخوسه هاتو واستی گاگلف خوشانه یانا بماله یا آ پالو اوپالو بوکونه.
پیره زناکام بیچاره هانه واستی نتانه بوخوسه انقد کی مردای تکان خوره، پیره زناکه درد ایطرف مشتی آیو ناله ایطرف!
دوا درمانام اینقد گیرانه کی هرماله دوکتور نشه ده. ویشتره موقه یان گوله گابزبان دم نهه ده دو نفری خوره ده. یایام کی آجورا زنای داغا کونه نیشینه اونه سر تا اونه درد ساکیتا به. خولاصه هاتو ایجور درده مرا کنار آیه ده!
مشتی هاتو بفکراشوبو کی قابدانه جه خاطر ببرده بو تا اینکی زنای ویریزه آیه ایوانه سر قابدانا ویگیره چایی نه بازین ایتا پاره دسمالا ویگیره سوتونا دوده نی یت کونه کی وارش به سه! هاتو کی دسمالا توشکه زئن دوبو مشتی یا گه:
- ویری، ویری ایتا موشته آب تی دیما بزن بی یه ایلقمه بوخور شکمه خالی ابلا سیکارا پوک نزن!
مشتی ویریزه آیه هیره سر موشتکا نیهه خو چپه دس بازین راسته دسه مرا کی پاک خایه چاپلا بزنه سیکارا کونه یا جه موشتک اوره بیرون.
وارشا نیگا کونه اونا غما گیره ا وارشه مئن میدانه سر سرپا به سه. خو دیله مئن گه:
- خودا بوکونه زود دو سه تا بار ببرم ایچی می گیر بایه بایم بخانه. هاچین می آرو مور بشکسه داره!
مشتی وده را اوسانه شه چاسر کرده خاله مرا زور زوریکی ایتا اب اوسانه چاچه دیمه خو دیمپرا شوره هاتو کی وه درا ناهاندوبو بیجیر ایتا پیشکم زنه کی زنای ترسه.
مشتی خو صورته بوشوسته پسی ایه ایوانه سر خو زناکه ویرجا نیشینه. زنای ایتا قند پالو دوکونه نه مشتی جولو. مشتی عادت بو کی همه تا صوب دو تا قندپالو بوخورده بی. او قدیمان کی اول شویی کاره سر امویی قلنار بوخوره. اونه قلنار واستی حوکمن پلاکباب بوبوستی بی کی استلخه سللاخانه کارجو ویرجا وا بوخوردیبی.
ولی ده مشتی زور نرسه پلا بوخوره. هاتو ایتا قندپالو مرا تا ظهر ایسه بازین ظهر کی به ایلقمه نانو واویشکایی یا پنیری یا چایی شیرین خولاصه ایجور سر اوره. همه تا روزام کی تومامه به گه:
- ایمرو چانه یام دوستم!
پیره زنای ایتا تیکه خوشکه پیره بویا نیهه آلادینه سر داغا کونه شیرین چایی مرا خوره. مشتی اولی قندپالو یا کی تومامه کونه خو دو ومی سیکارا روشنا کونه مشتی سالانه ساله کی ایشنو کشه او قدیمان کی تازه سیکاره کون طلا ( سیکاره زر) بیرون باموبو مشتی ره گیران بو، اونا نی هه یی. الانام کی ده اصلن فکرشام نوکونه. او وختانام مشتی سیکار زرا گفتی سیکاره کون طلا!
پیره زنای اینقد مشتی سر داد بزه بو کی مشتی ایشنو سیکارا نیصفا کودی کشه یی تا زناکه چانه جینویزه اونه سر غور بزنه . خوره گفتی:
- اخه لاکیتاب اسیکارام خایی می جا فاگیری!؟
زنای ویریزه ایتا پیله آبچین داشتی کی وارش روزانه خو سرنایی صارا می یان بوشور واشور کودی ولی بیده مشتی آ وارشه می یان نتانه هاتو بشه بیرون، سرما خوره. هانه واسی ویریزه ابچینا فاده مشتی یا کی خو سر بنه بشه میدانه سر تا هیستا نبه.
مشتی زور زوریکی ویریزه خیاله کی مشتی یا خاییدی فاکش فاکش ببرید کاره سر. مشتی آبچینا نیهه خو سر، باله کایا تاوه ده خو پوشت هاتو خوسو پیشکمه مرا را دکفه شه جه خانه بیرون. مشتی شوندوبو کی بکف واکفه مرا ایلقمه نان بیرون باوره.
مشتی خانه جولو ایتا روخان ناهابو کی مشتی بشکسه واشکسه تخته مرا اونه سر ایتا پورد چاکوده بو. مشتی هاتو بفیکرا شو آبچینا خوسر بنا شوندوبو. باله کایام هیستا بو اونه پوشت والای خوردی.
مشتی یا هاتو خوس بیگیفته بو کی بیچاره خیاله تومامه اونه سینه خاستی بایه بیرون. ایجور خوس کودی کی نتانستی خو رایا فاندره. هاتو فاره سه پورده سر اونه پا جیلیسکسه دراز دراز بکفته روخانه می یان کی اب جیما بو بو. مشتی هاچین به چله خرابه!
مشتی عزا بیگیفته ایه بخانه لاب زمینو آسمانا فوش دان دوبو. قیضه مرا باله کایا تاوه ده ایتا دیمه خو پاره پوره لیباسا فاکش فاکش مرا کنه آوره بیرون تاوه ده چاچه دیمه یو داد زنه:
- ویری هوتو مرا چارچشمی فان در! دینی کی پرکساندرم خانه خاراس!
پیره زنای توندا کیتی ویریزه مشتی یا تره خوشکا کونه مشتی هاجین بوبو بو سگه حاجی فرج، موللا ماست بوگفتی بی آدما واکفتی! خیاله کی بانه دونبال گردسی خو قیضا فوکونه ایچی سر!
مشتی ماتم بیگیفته بو. مشتی لاب تورا بو بو. وارشا فوش دایی. آسمانا فوش دایی. خوره خوره سیاابرانا داده مرا فوش دایی گفتی:
- راحتا بوستی!؟ اسا تی دیل آراما گیفته!؟ بوار تا تی دیل خایه بوار! فقط خاستی می نانا واوینی! می کونه خاشا بشکنی! من خاره هرچی بدشانسا....
پیره زنای قاقا بو نی یارستی ایچی بگه! هاتو آسمانا قاقا بو فاندرستی!

تمام

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر