ایتا می قدیمی غزلان
آتش نزن مرا هاچینه گورشه کا نوکون
های چو نزن مرا از تو جودا نوکون
دورا کودد مرا جه توسالانه سال ولی
دیل با تو بو مرا بیخود سیوا نوکون
پاک واهیلم جه انهمه تیتی دمرده خاک
سخته زمانه مئن مرا بی جاجیگا نوکون
دیم با کشیده اسالان بوبوسته سورخ
آی وایه تو هاچینه دس هوا نوکون
دوشمن فوتورکسه سی یا ابرانه دیل بوسوج
می ارسو آهه مئن هاچینه دسکلا نوکون
فان در مرا کی جوخوفتم جه سی یا شبان
یاری دمرده تو بیخود هورا نوکون
واشکسته شاخا تو سوسو دی با باهار
مرهم نیبی مرا هاچینه وارجینا نوکون
باور ناری بوشو دریا می راه دوار
می دادا بیشتاوی ترا ماسکا پلا نوکون
گیل آوایی کی دورسینه سینا به صدتا داد
میدان واسی آمون ترا بی سرصدا نوکون
آتش نزن مرا هاچینه گورشه کا نوکون
های چو نزن مرا از تو جودا نوکون
دورا کودد مرا جه توسالانه سال ولی
دیل با تو بو مرا بیخود سیوا نوکون
پاک واهیلم جه انهمه تیتی دمرده خاک
سخته زمانه مئن مرا بی جاجیگا نوکون
دیم با کشیده اسالان بوبوسته سورخ
آی وایه تو هاچینه دس هوا نوکون
دوشمن فوتورکسه سی یا ابرانه دیل بوسوج
می ارسو آهه مئن هاچینه دسکلا نوکون
فان در مرا کی جوخوفتم جه سی یا شبان
یاری دمرده تو بیخود هورا نوکون
واشکسته شاخا تو سوسو دی با باهار
مرهم نیبی مرا هاچینه وارجینا نوکون
باور ناری بوشو دریا می راه دوار
می دادا بیشتاوی ترا ماسکا پلا نوکون
گیل آوایی کی دورسینه سینا به صدتا داد
میدان واسی آمون ترا بی سرصدا نوکون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر