فارسی بهار را
دل دوباره بهانه گرفته برای خودش
می خواند، براید دِلَک تاسیان است همینطور
چشم بسته بی توجه داد دارد می زند برای خاکِ
مادری اش مانند دیوانه هاست!
خیالا گم بوشو می دیل
ولانه چومه
ارسُونا دیمه سر فیشانه هاتو
واخوبا بم دیما بره آب مرا قاقا
کونه غورصا دو وانه!!! فارسی به خیال
می گویم برو،دلم نمی گذارد اشکهای
چشم را روی گونه ام می ریزد به محض
اینکه بخودم می آیم، گونه را آب می برد مرا حیران
می کند، غصه را می دواند!
2
شبانا دام ناهان می
دیله کاره چومانا چو
زنه تا کی بواره منام
واهیلا بم جه می دیله کار کی دیل
ناقاره زنه چومام دیاره!!! فارسی شبها دام
گذاشتن کار دل من است چشمانم را
تحریک می کند تا ببارد من هم
حیران شده ام از کار دلم
که دل
نقاره می زند چشم هم دایره!
3
بوگفتم می دیلا زاکی ده
وسته
می سینا دورسینه، چوما
دوَسته
خیالا لیسکا کود می
ولوَله زای
بوسوختم چی بوگفتم! چی بوبوسته!!
فارسی
به دلم گفتم بچگی دیگر
بس است
سینه ام را پاره کرد
چشم را بست
خیال را لوس کرد بچۀ
حرف گوش نکنِ من
سوختم چه گفتم چه شد!
4
آلوچه دارانا تی تی
پورا کود
روخانان گوسکایو لانتی
سرا کود
بیدین باغو بیجارو لاتو
جنگل
باهارا خوشادا، خو کشا
واکود!!!!
فارسی
درختان آلوچه را شکوفه
پر کرد
رودخانه ها غورباغه وُ
مار رها کرد
ببین باغ وُ شالیزار و
جنگل بهار را بغل کرده،
آغوشش را باز کرد! .
کولکه باورده هاچین هیزارتا توشکا مانستی که نانستی کویتایا وازا کونه. سالانه سال دوارسته، پور زمات بو کی ده هرماله خو یادانا اورشین نوکودی یو گاگلفانام کی اونه دس ده نوبو یو نتانستی جه آ سی یا روزان بوگروختی بی، ایدفا خورا ده یی کی رُو باورده بازام خیاله باله سر بینیشته شون دوبو. همیشکام آتو کی بوستی، جه اون گوروختی. ولی خاب، ایدفایام ده یی اونا هالی نوبو، نوگروخته خیاله مرا بال به بال بوشوبو. >>> ایدامه ره هایا کلیک بوکونید.