۱۳۹۱ خرداد ۱۹, جمعه

بزه یی تونگوله می تسکه تنایی بوشویی - گیل آوایی


 ششم جون 2012
بزه یی تونگوله می تسکه تنایی بوشویی
واخوبا بوسته نوبوسته تو بنایی بوشویی

بوشویی ارسو دکفت چوما بوبوم واهیله قاق
تی صدا خانه دیپیچست تی سیوایی بوشویی

می پی یاله پورو، خالی تی پیاله، چومه آب
هیسته چوما چی بگم می بی پنایی، بوشویی

کرا دریا بنالسته جه می جانسوزه اوخان
نزنه دیل ده مرا، تو کی نِسایی، بوشویی

غوربته دابه بیبی مستی خیاله مرا پا
بوشو یاره مانستن بامو نامویی بوشویی

فاندرستم می پیاله بوکودم ناله هوار
تاره زخما فادامه دیل جه تنایی بوشویی

شبه اللا تیتی می درجه که جا سوسو کونان
پاک وامخته می خیالا تو ایسایی، بوشویی

غوربتی ره چی ناها جوز آویرا بوستنو قاق
واهیله تسکه تنایا چی بنایی بوشویی

دینی دونیایا بوبوستم آویره مسته خراب
بنایی تسکه تنا تی گیل آوایی، بوشویی
برگردان فارسی
به دلتنگی وُ تنهایی ام تلنگور زدی رفتی
بخود آمده نیامده تو گذاشتی رفتی

رفتی، اشک بچشمان افتاد و پریشان و حیران شدم
صدایت در خانه پیچید، جدایی ات، رفتی

پیالۀ من  پُر وُ پیالۀ تو خالی، آبِ چشمان
چشم خیس را چه بگویم؟ بی پناهی ام!؟، رفتی

دریا هم از واخوان جانسوزِ من ناله کرد
در آغوشم نمی گیرد، تو که نیستی، رفتی

رسمه غربت است  مستی همپای خیال بشوی
مانند یارِ رفته، آمده نیامده رفتی

به پیاله چشم دوختم ناله هوار کردم
زخم تازه را به دل دادم از تنهایی رفتی

ستارۀ شب از پنجره ام سوسو کنان
گویی خیالم را می جُست که هستی؟ رفتی

برای غریب چه هست بجز گم شدن و حیرانی
سرگشتۀ تنها را چه گذاشتی رفتی

دنیا را می بینی، شده ام گم شدۀ مستِ خراب
تنهای  سرگشته   گیل آوایی ات را، گذاشتی رفتی
.



توضیح:
ویدئو و صدا، پیش از افزودن چند بیت به این غزل ساخته و منتشر شده است. به همین دلیل چند بیت افزوده شده در ویدئو و صدا نیست.

۱۳۹۱ خرداد ۶, شنبه

گیله شهره، عشقه، می جانانه جانه لاهیجان - گیل آوایی



گیله شهره، عشقه، می جانانه جانه لاهیجان
سربولنده می وطن، جانو جهانه لاهیجان

 لاب ایتا الماسه سینه، می گیلانه رونما
پاک ایتا جانو تنه مردان زنانه لاهیجان

یاوری شهره، هاچین ارسو مانستن پاکه پاک
چومه نازه چایی باغ، چایی چینانه لاهیجان

شهره علمو شهر کاره، شهره فهمو افتخار
شهره فرهنگه،  گولازه گیلکانه لاهیجان

شهره یاور دانو سبزانه همیشک بون بهار
شهره همپا بوستنه مردان، زنانه لاهیجان

هرکی لاجانا دوارسته بوبوسته قاقه قاق
واهیله مهرو صفا پیرو جوانه لاهیجان

گیل آوایی وستا کون انقد نوگو جه لاهیجان
کم بوگو می دیلو جان می لاهیجانه لاهیجان

۱۳۹۱ خرداد ۵, جمعه

چی یی کی چوم همه جا نقشه تی نیگایا دینه - گیل آوایی



پنجم خرداد 1391

چی یی کی چوم همه جا نقشه تی نیگایا دینه
شبانا مستی تی افشانه گیسویانا دینه

کیسی کی تسکه شبان های دپرکانی جه خاب
واکوده یا فوچه چوم، طرحه تی چومانا دینه

چی یی کی قاقمه هر شب جه تی خیاله لات
تو نه سایی ایسایی، چوم تی کرده کارا دینه

هاچین ازازیله دیل تا تره خانم آواز
مثاله ولوله زای کی تی خنده یانا دینه

چیسی کی تا آیی من شه بزه تره بم قاق
می دیل شواله به تا تی لوچان زئنانا دینه

تومامه را جه تی راشی گیره مره سامان
آویرا بم مرا یافی می دیل تی پایا دینه

کوچی دیلا دنه مج، پا ننه هاتو بی هوا
تی امرا دیل همه جایه تی پا جیگایا دینه

گیل آوایی چی گی تو انقده جه لیسکه یار
دمرده یارا چی گی دیله مهربانا دینه
برگردان فارسی:
چه هستی که چشم همه جا نقشِ نگاه ترا می بیند
مستی شبانه، افشانِ گیسوانه ترا می بیند
که هستی که شبهای تنهایی مرا از خواب بیدار می کنی
چشم، بسته یا باز، طرحِ چشمان ترا می بیند
چه هستی که هرشب از خیالِ سرکش تو، حیران هستم
تو نیستی هستی چشم کردار و رفتارت را می بیند
درست بچه ی بازیگوش می شود دل تا برایت آواز می خوانم
مثل بچه آرام نگیر که خنده هایت را می بیند
چه هستی که تا می آیی خیس عرق ماتِ تو می شوم
دلم آتش می گیرد تا نگاه نپذیرای ترا می بیند
تمام راه ها از راهی که می روی می آیی، سامان می گیرد
گم می شوم مرا می یابی دلم پای ترا می بیند
دل کوچک را زیر پا نگیر و پا بی هوا روی دلم نگذار
همه جا دل با تو هست جای پای ترا می بیند
گیل آوای چه می گویی اینقدر از یارِ لوسِ تو
یار ِ غرق شده را چه می گویی که دل مهربان را نمی بیند



بوشو می یارا بوگو کی ده بی قرار نی یم - گیل آوایی

چهارخرداد1391

بوشو می یارا بوگو کی ده بی قرار نی یم
خیاله بالا نیگیرم سره قرار نی یم

پالانو شونده کله نقله می آ روزانه
هاچینه دیلا دمخته دیله هاوار نی یم

کرا ده وُرسینه مه هرچی دسو پایا دوست
ده دیل دباختنو زاری به کاره پار نی یم

می بالا وازا کوده پاک چیچینی بالپرواز
ده جلده کوتره تی خانه دس برار نی یم

اسا کی ارسو می چومانا لاب بوشوسته واشوست
بنامه دیمه کرا عشقه یارا زار نی یم

گیل آوایی نوا بوستن هاچینه پیله لات
نوگو پیاله مرا یاره رادوار نی یم

فارسی:

برو به یارم بگو که بی قرار نیستم
بالِ خیال را نمی گیرم سرِ قرار نیستم
بی خیالی و همه چیز واگذاشتن نقلِ این روزهای من است
بیهوده دلِ زیرِ پا گذاشته، هوار دل نیستم
دیگر هرچه که دست و پایم را بسته پاره کرده ام
دیگر دل باخته و در کار و بار زاری نیستم
بالهایم را گشوده ام درست مثل پرواز بالِ گنجشک
دیگر کبوتر جلد خانه و یارغار نیستم
حالا که اشک، چشمانم را شست و واشسته است
کنار گذاشته ام عشق یار را، زار نیستم
گیل آوایی، لاتِ از همه چیز آزاد نشو
با پیاله نگو که یار همراه نیستم

۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۲, سه‌شنبه

اوروشوار - گیل آوایی

اوروشوارمه یا نه
نانم
ولی دانم کی آ روزیگاره ویرانه،
ایجور می سر آوار بوبو داره کی
ارسو دانه
می خاشه ایشکفتنه صدایا!
.
فارسی:

بیتابم یا نه
نمی دانم
ولی می دانم که ویرانۀ این روزگار
چنان بر سر من آوار شده که
اشک می داند
صدای شکستن استخوانم را!

۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۱, دوشنبه

رعنا با صدای استاد فریدون پورضا و رانای گیل آوایی

متن ترانه ی رعنا با صدای زنده یاد فریدون پوررضا

رعنا تی دامان گل کشا رعنا
تی قوصه آخر ما کوشا رعنا
دیل بدایی کورداخانه رعنا
حنا بنی تی دستونه رعنا
آقجان کوده رعنا
ایکار کوده رعنا
جانه من بوگو مرگه بوگو رعنا
دیشو تی واسی چی بوبو بو رعنا

رعنا بِگو با من
بی وفا تویی یا من

پارسال بوشو ایمسال بوما رعنا
تی بوشو را واش در بوما رعنا
تی لنگانه خاش در بوما رعنا

آی روسیا رعنا برگرد بیا رعنا
جانه من بوگو مرگه من بوگو رعنا
دیشو تی واسی چی بوبو بو رعنا

رعنا بگو با من
بی وفا تویی یا من

مشته عاشور مرده نره رعنا
دازا فاگید با تبره رعنا
بزا آقجانه کمره رعنا
آقجان بِکود داده خره رعنا
آقجان کوده رعنا
تی کار کوده رعنا
جانه من بِگو مرگه من بوگو رعنا
دیشو تی واسی چی بوبو بو رعنا

رعنا بوگو با من
بی وفا تویی یا من
رعنا بوگو با من
بی وفا تویی یا من
رعنا بوگو با من
بی وفا تویی یا من
.......
متن سرود رانای که خودم خواندم

رانای تو گی گب نزنای رانای
دردا بیدینو دم نزن رانای

رانای دانی من آتشم رانای
از می مرام دس نکشم رانای

رانای مرا بردان درید رانای
شکنجه جیر کوشتان درید رانای

رانای ویریز رانای
دره سر نینیش رانای
خانه نینیش رانای

آی ویریز پاکون تی چومانای رانای
نامرد دینه تی اشکانای رانای
زاکان یاد گیریدی تی کارانای رانای

رانای ویریز رانای
دره سر نینیش رانای
خانه نینیش رانای
رانا = رعنا
رانای = رعنای

این ویدئو بر روی دو ترانه و سرود رانای یا رعنای تنظیم شده است
بخش سرود را خود خوانده ام اما بخش دوم با صدای استاد پورضا ست که اصل این ترانه می باشد
خوانش نخست، برآمده از ترانه ی اصلی رانای است که در بیدادگاههای حکومت اسلامی توسط یاران اسیر خوانده و سینه به سینه یادگار مانده است
بخش دوم، اصل ترانه ی رانای یا رعنای است که با صدای زنده یاد استاد فریدون پورضا اجرا شده است


۱۳۹۱ اردیبهشت ۲, شنبه

چارتا چاردانه - گیل آوایی

نانی کی ونگو ناک بی تو می کاره
می چومانام همیشک ارسو واره
خییالا شون تی امرا بون بوبو داب
جه دوری دیل ایدونیا ناجه داره
2 
غمانا گم تونام می امرا بیشمار
فوخوس هرتایا ایتا ایتا دخشار
بازین فاندر چره با می دیله لات
پیالا امرا  گم دوری جا بسیار
3 
شبانه غوربتام تنهایی دابه
جه ارسو دیم هاچینه هیسته آبه
دمرده دیلمانی خاندنو داد
چومانه ناجه شون ایشب بخابه
4 
هاچین می گفتنو تی ایشتاوستن
مثاله گابه لاته مئن دوستن
دَرَن دشته میان های دادو بیداد
مره گفتن نهایو گورشا بوستن

۱۳۹۱ فروردین ۳۰, چهارشنبه

دیلا درد باردی نانی خانه خرابم تی واسی - گیل آوایی








18.04.2012


دیلا درد باردی نانی خانه خرابم تی واسی
هاچینه بشکسه لوتکا بوشو آبم تی واسی

هرتا شب الله تی تی به کرا تی چومه نیگا
تی رو ماتابه مانه درجه که قابم تی واسی

بوبومی کار جه تی دوری بوکونم ناله یو آه
کی هاچین ارسو مراهیسته چورابم تی واسی

نانه هیکس چی واسی توره مه دیوانه خراب
تقی دیوانه بوبوستم خالی آبم تی واسی

رشته کوچانا تی یاده مرا گردم رادوار
دو واره غوربته مئن واستی تورابم تی واسی

هانده تی امرا شمه لاجانورشت، خوشکه بیجار
دوارم دوره ولی ارسو پورا بم تی واسی

می چومانام سی یا ابرانا دوارست ده اسا
هاچینه گورشه مه واهیلو خرابم تی واسی

بوشو ده خاکه مانستن می جوانی دسه باد
ده دمرده هاچینه سو آل جیوابم تی واسی

گیل آوایی تو فوخوس دوره، بوبو مسته خراب
تی پی یالا نوا گفتن وا گوما بم تی واسی
برگردان فارسی:
دل را درد آوردی نمی  دانی خانه خرابم بخاطر تو
درست مانند قایقِ شکسته رفته به آبم بخاطر تو

هرشبی ستاره می شود نگاهِ چشمان تو
روی تو مهتاب را می ماند قاب پنجره ام بخاطر تو

کسی نمی داند برای چه پریشانم، دیوانه، خراب
تقی دیوانه[1] شدم هیچ کاری از من بر نمی آید بخاطر تو

کوچه های رشت را با یاد تو راه به راه می گردم
از پسِ غربت  بر می آیم پریشان می شوم بخاطر تو

باز هم با تو می روم لاهیجان وُ رشت، خشکبیجار[2]
از پسِ دوری بر می آیم ولی از اشک پُر می شوم بخاطر تو

چشمان من هم از ابرهای سیاه گذشته است حالا
درست داغ شده ام آشفته ام خرابم بخاطر تو

جوانی ام مانند خاکِ رفته به دست باد است
پژمرده شده ام بیهوده سوال جواب هستم بخاطر تو

گیل آوایی حریف باش دوری را، مست خراب شو
پیاله ات را نگو باید گم شوم بخاطر تو






[1] یکی از دیوانه های معروف رشت در دهه پنجاه که حتی روزنامه ها و عکاسان محلی از آن سوژه ساختند. خودِ من خاطره دارم یکی از ویژگی های تقی دیوانه این بود که از دور می دانست چه کسی مردم ازار است و چه کسی کمک می کند یا چه کسی بی توجه و بی آزار است. از این نگاه، برخوردش را تنظیم می کرد و صد البته مردم آزار را به محض دیدن با ناسزا پذیرایی می کرد!

[2] یکی از شهرستانهای گیلان بین خمام و لشت نشاء

دو تا چاردانه - گیل آوایی

دو واره دیل بیگیفتا غم زنه فو
ببرده ارسو می چومانا از سو
بیگیفتم می پیالا قاقا بو باز
کی هانده وا دیمیره تسکا بو قو
2

گمه غورصه بوشو، واستی بشم خواب
دمردم ده تی دس چوما ببرد آب
بیدم شب پاک واشاد زولفا بدا باد
چوما الله تی تی پاک دان دره تاب
فارسی:
به غصه می گویم برو، باید بخوابم
غرق شدم از دست تو، چشم را آب برده
دیدم شب پهن کرده زلفانش را باد داده
چشم را ستاره دارد انگار تاب می دهد

۱۳۹۱ فروردین ۲۳, چهارشنبه

• گیلانه مهربانه صداره که پر بکشه جه امایو آ سی یا روزیگار - گیل آوایی

11آوریل2012 در اندوه درگذشت پوررضا

گیله بولبول، بوشویی کی بخانه؟
گیلک بی تو واسی تنها بمانه!
اوخانه گیلانه جنگل تی فریاد،
امی چوم ارسوواره دانه دانه
.......
تو کی بی جلده کوتر گیله باما
بوشویی من آویرم گم تی ناما
سی یا ابرانه مئن می ایجگره داد
بوشویی تو بنا غورصه خو داما
............

سی یا ابرانا می ارسو دوارست
گیلک ماتم داره می دیل بنالست
بیده یی شیونا، خوشا ده می جا
بوگو بی تو کرا دونیا بکالست
.......

هاتو ماتم واره از جیرو از جور
چومانه آسمان وارشه شور شور

اوخانه دیلمان گوسن دوخونی
گیلکانه بازام  تو همزبونی
............
با اندوهی که نمی دانم به کجای این دوری، حال و هوای دیار و صدایی که دیگر خواننده اش با مانیست، چنگ بیاندازم و هواری بکنم، این ویدئو را با وام گرفتن از دو قطعه از اجراهای پوررضا تنظیم کرده ام همراه با فشرده ای از زندگینامه ی او که از ویکیپدیا فارسی برگرفته ام. از بکار بردن آقا، زنده یاد، استاد در این یاداشت خواسته پرهیز کرده ام چرا که همان خالی پوررضا گفتن را مهربانانه تر و صمیمانه ترش می دانم
چه می توان کرد که از هر گوشه این سیه ابرانه روزگار می بارد و سر ایستادنش نیست که نیست
با مهر و همدردی با خانواده پوررضا و دوستداران موسیقی بومی میهنمان ایران بویژه گیلکی
گیل آوایی
دوازدهم آوریل 2012
هلند



۱۳۹۱ فروردین ۲۰, یکشنبه

ماسوله شورم بیگیفته غم بیگیفته ماکلوانه سورخه گول بامو در - گیل آوایی


ماسوله شورم بیگیفته

غم بیگیفته
ماکلوانه سورخه گول بامو در
شور شوره وارشه کویانه سر
وای شور شوره وارشه کویانه سر
او گرما گرمه بهار بو
فصل کار بو
سورخی جی سه تا زاکا بیگیفته
پئره ماره دیلا غم بیگیفته
وای پئره ماره دیلا غم بیگیفته
انقده وا کار بوکونیم
بار بوکونیم
صدتا درده امی جان بداریم
هرچی کی دو ویم درمان نداریم
وای هرچی کی دو ویم درمان
او گرما گرمه بهار بو
فصله کار بو
سورخه جی سه تا زاکا بیگفته
پئره ماره دیلا غم بیگیفته
وای پئره ماره دیلا غم بیگیفته
مردومه دیلام پورا بو
غم جیما بو
مردومه غما وا ول بیگیره
مرمر کاخانا آتش بیگیره
وای مرمر کاخانا آتش بیگیره

۱۳۹۱ فروردین ۱۹, شنبه

گیلغزل بلامی سر با لهجه ایتالیایی و گیلکی


این بخش از بازآفرینی و بازشناساندن زبان و ادبیات گیلکی به خوانش یک غزل گیلکی با مطلع: من عاشقه تی چشمه سیایم بلا می سر=من عاشقِ چشم سیاه تو ام عزیزم" اختصاص دارد که به لهجه ی ایتالیایی و نیز گیلکی اجرا شده است

بخش ایتالیایی را خانم کلودیا دیمارکو از میلان، اجرا کرده و بخش گیلکی را خانم مژگان ق.، از وانکوور کانادا اجرا نموده است
بزودی همین غزل با لهجه های انگلیسی/هلندی/فرانسوی نیز منتشر می گردد
Here I would like to thank Claudia Dimarco for her wonderful and very beautiful performace. it is amazing. thank you so much dear Claudia.
از خانم مژگان ق.، برای خواندن این غزل و تهیه و تنظیم صدا و نیز از آقایان پیروز ابراهیمی و سیحون ایوبی برای تهیه ویدئو کلودیا بینهایت سپاسگزارم
با مهر و احترام
گیل آوایی
هفتم آوریل 2012-هلند

۱۳۹۱ فروردین ۱۸, جمعه

تئ بهاره وارشو سرما زمستانا بيدم - گیل آوایی

تئ بهاره وارشو سرما زمستانا بيدم
تئ آلوچه داره تئ ته مستئ خندانا بيدم

چوم ننامه چومه سر بسكئ دپركستم جه خواب
خوابو بيدارئ ميان بس تئ فوخوسانا بيدم

تا باموم ايپچه سرادم مئ ديلا با تئ خيال
گورشا بوسته قاقابوم بسكئ تئ گريانا بيدم

پور بيدم خنده تئ لب تئ روزيگاره ديلخـوشئ
هم تئ آهو ناله هم خوشكه بيجارانا بيدم

تا تئ پا سر به سايئ يـــاور نخواستئ سالاسال
داره لچه كشكرت صارا خوروسخوانا بيدم

ديل هاچين واهيلا به وختئ كفئ بئ سرصدا
آئ خودا من قاقا بوم بسكئ تئ گريانا بيدم

نقله تئ كفتن ويريشتن پور بوگفت آ روزيگار
هرجيگايا فاندرستم تئ غزلخوانا بيدم

گيل آوايئ تورابو بازئ بوگود ا روزيگار
خو خياله من كرا گه گيله مردانا بيدم

۱۳۹۱ فروردین ۹, چهارشنبه

آوای جنگل-یادواره ی کوچک جنگلی- صدای علیرضا شوریده



متن سرود آوای جنگل: بی یه میرزا
بی یه میرزا تی شالا می کمر دود
تی توفنگا باور می شانه سر تاود

پیله مردای دانم تی دیل پوره درده
تی همدردو تی همزبان گیله مرده
تو کوچیک خان در ا جنگل چی تنهایی
گردوکه بره می یانی جان بدایی
بیا میرزا جکلان عطر شالیزار
گیله مردای خوشه ا جنگل و نیزار
گل لاله بکشتم تی گذرگایه
بیا میرزا خوشا دم من تی درگایه
بی یه میرزا تی شالا می کمر دود
تی توفنگا باور می شانه سر تاود
پیله مردای دانم تی دیل پوره درده
تی همدردو تی همزبان گیله مرده
تو کوچیک خان در ا جنگل چی تنهایی
گردوکه بره میانی جان بدایی
بیا میرزا جکلان عطر شالیزار
گیله مردای خوشه ا جنگل و نیزار
من تی رایه شوندرم میرزا کوچک خان
می سلاما برسان تو به شهیدان
می سلاما برسان تو به شهیدان

۱۳۹۰ اسفند ۲۷, شنبه

نیایش های نوروزی - گیل آوایی

1392


ای سرآغاز من، ای انجام من
ازتو، باتو باشد هر فرجام من
ای نشـــــــــانِ پرشکوهِ میهنم
ای همیشه همدل وُ جـان وُ تنم
ای تو آغـــــازِ شکفتن، زیستن
ای همه هستی به مهر آمیختن
ای نمادِ بودن وِ هستی وِ شور
ای شرارِ زندگی، مستی، سرور
ای که هر پندار پــــاکی را رهی
ای که هر پـــاکیِ پاکان را بِهی 
ای که تو گفتار پـــاکم می دهی
ای زخود کردار پــــاکم می دهی
ای تو گرمی بخش شــور زندگی
ای که رقص آتش ات بـــــالندگی
ای به سرخی زردی ام رامی بری
ای زهر جشن وُ سروری برتری
ای همه سرخ وُ سفید وُ سبز من
ای به راهت هیمه سازم جان و تن
ای که سورَت سوریِ هر سال من
ای سرورت بخت من، اقبـــال من
ای که میراث نیـــــــــــــاکان منی
ای که زیبایی ایــــــــــــــران منی
بــــــا تو ام نوروز، جشن میهنم
از تو دارم هرچه از ایــــــــرانیَم
آمدی، خوش آمدی نــــوروزِ من
ای اهــــــوراییِ من، پیـــروز من
و
1391
ای بهار، ای زایشِ نو،
ای دوباره رُستن وُ بالندگی
ای سرآغاز دوباره،
پاک بودن، نیکی وُ سازندگی

ای که با تو می شود
جشن اهورایی در ایران ماندگار
ای که با تو می شود ما را به شادی، زندگی

ای نماد دیرپای شاد خواهی
شادبودن
شادزیست
ای نشان از یادگاران کهن
ایرانیان
سرزندگی

نیک می خواهم ترا نوروز
با آغوش باز
می ستایم باتو دیگر بار من
پندار نیک
گفتار نیک
ای بهار
ای روز نو
آغاز نو
نیک کرداری کنم با آتش سوری
جهان تابندگی

از یار وُ دیار با تو پیـــــــــــمان دارم
رستن زتو چون شکوفه ایمان دارم
نوروز من ای نیـــــــــای ایرانی من
هستم زتو ایرانی و ایـــــــران دارم

تاسیانی نوروز-گیل آوایی



بامو نوروزو من هانده آویرم...........بازام واستی غریبه سر ویگیرم
ببم هانده منو می بوطری ودکا.........چومه ارسو، بگم، واگم، دیمیرم
.....

هاتو قاقیم، منو هفسینه نوروز..................او روزا من دارم، هفسینام آ روز
هاچین شانته بوبوست می داره ولگان........بهارا ده هاوار : نوروزه ایمروز
......

هاچینه دیل خوشه کی یار بلایه.............دیله که تاسیانی مئن دوایه
نوگو می یار کرا بی شات خوره تاب.....خوره گه ایشتاوه هاچین پلایه
....

دیلا گم کی بهاره،  وا بخانی!..............نوروزی نوسال، نه کی گوسندوخانی
مره کپچا کونه دیل به هاچین قاق.........گویه غوربت چقدر واستی بمانی!؟

۱۳۹۰ اسفند ۲۰, شنبه

گیلیکی چاردانه یان، فارسی واگردانه مرا - گیل آوایی

ماری جان شب نوخوفتم تی نیگا ره..........شبه دیل گورشابو می ارسو آه ره
تی تی بوگروخته می دیل با خوروسخان..........تره واهیله تی کتله صدا ره
فارسی
مادرجان شب نخوابیدم برای نگاه تو
دلِ شب کباب شد از اشک و آه من
ستاره گریخت، دلم با خروسخوان
سرگشته تو ماند و صدای دمپایی تو!
2

تی واستی من ایسَم  تورو خی یالی.........می همساده مرا گه  بوشو مالی
تی عکسا فان دِرَم هاتو ایسم قاقا.........اونا گم کی نانی فارسی می نالی
فارسی
برای تو دیوانه و خیالاتی هستم
همسایه من می گوید که از دست رفته ای
عکس ترا می نگرم همینطور حیرت زده می مانم
به  او می گویم حالی ات نمی شود فارسی می نالی
3

می چوم دریا بوبو خالی پی یاله...........مره تامو توم بزه دیل پوره ناله
تی عکسه سر فی وه ارسو منم قاق........ده گورشا بوم خایم دونیا  بکاله
فارسی
چشمانم دریا شده پیاله ام خالی
لب فرو بسته ام دلم پر از ناله است
اشکم روی عکس تو می ریزد، شگفت زده ام
دیگر سوخته ام می خواهم دنیا فرو بریزد


تنایی، منو می بوکوده گونا - گیل آوایی


تنایی، منو می بوکوده گونا

شب هاچین گوره خوله یه. گاگلف ایتا اب کاکایی صدا ایجور ایجگره مانستن همه جایا دواره کی خیاله تومامه دونیایا هارای زئن دره. تنایی اوتاق کش می چوم کاغذانو عکسانا، میزه سر، هاتو قاقا بو داره. نانم چن ساعته مره هاتو واهیلا بوسته خیالا پرادا دارم. ایتا ایتا کاغذانا ارو اورو بوکوده دارم. جه هرتا می دیل کرا شواله کشه.
- نه نیبه! اتو اگه اعسکانه دوما بیگیرم ول گیرم! گورشا بم!

مره مره می مرا گمه، ایشتاومه. هی کس نه سا. سنگه جا صدا آیه جه آ خانه به آ پیله کی ایتا صدا نایه. هرکه دینی ایجور جوخوفته داره. زندگی بمرده زندگی یه. ایجور زندگی کی هم دوارستان دره، هم ایسا. هم نفس کشه، هم خفابو داره. جوخوفته زندگی یه، دمخته زندگی یه!

تا هاسا می چوما اوچه ییم تا عسکا فاندرستیم. نتانستیم! یانی نیارستیم اونه عکسا فاندرم. چوم دکفته دنکفته، ایجور گوروختیم. گوروختنی که هم ایسابوم هم نه سابوم. هاسایام هوتویم. ولی آیدفا ایستکان می داد فاره سه! پورا بو می کنار مرا واویلان بدا.
دیل هرتا تاره زخمه  مرا پرا گیفته بوشو. فرهنگ شریفه تار مخمله مانستن می جیجا بو جانا دیل بزه. مرا بال بزه. هاتو مرا خیاله باله سر بینیشانه پاک ابرانه مرا  ایجور ببرده  جه می آ زمانو مکان دوراکوده کی هی تا راه نمانسته جغیر از دیل پرا دان.
بازام مرا ول گیفتان دره. بازام ایجور مرا خو نیگاه مئن بیگیفته داره کی پاک تومامه دونیا خایه می سر فوگورده. آ عکسه دانه مرا ولا نوکونه. مرا ول گیره، مرا داغا کونه مرا هاچین گورشه کا کونه وای کی چقد می دیل بی تابه
فاندرم تی عکسا دیل هانده هوایی بون دره
تی خیالا سر بیگیفته هر جیگایی بون دره

شوندره پاک پاره ابرانا  دوارسته  خراب
مسته تی یاده کرا دیل چی بلایی بون دره

نیشتمه می ایستکانه امرا گم، بم زاره زار
عکسه قابا کش بزه می یار خودایی بون دره

سربنام فورشانه سر موجانه امرا بی قرار
دیله دریا گورشابو دریا سرایی بون دره

چوم کرا وارش بیگیفته دیم بوبوسته هیسته آب
تی چومانا نازا ده پاک گورشه کایی بون دره

آی دیلی غورصه تی قسمت بو همیشک از تی یار
فاندر آخه واهیله دیل گیل آوایی بون دره