• گیلانه مهربانه صداره که پر بکشه جه امایو آ سی یا روزیگار - گیل آوایی

11آوریل2012 در اندوه درگذشت پوررضا

گیله بولبول، بوشویی کی بخانه؟

گیلک بی تو واسی تنها بمانه!

اوخانه گیلانه جنگل تی فریاد،

امی چوم ارسوواره دانه دانه

.......

تو کی بی جلده کوتر گیله باما

بوشویی من آویرم گم تی ناما

سی یا ابرانه مئن می ایجگره داد

بوشویی تو بنا غورصه خو داما
............

سی یا ابرانا می ارسو دوارست

گیلک ماتم داره می دیل بنالست

بیده یی شیونا، خوشا ده می جا

بوگو بی تو کرا دونیا بکالست

.......

هاتو ماتم واره از جیرو از جور

چومانه آسمان وارشه شور شور

اوخانه دیلمان گوسن دوخونی

گیلکانه بازام  تو همزبونی

............

با اندوهی که نمی دانم به کجای این دوری، حال و هوای دیار و صدایی که دیگر خواننده اش با مانیست، چنگ بیاندازم و هواری بکنم، این ویدئو را با وام گرفتن از دو قطعه از اجراهای پوررضا تنظیم کرده ام همراه با فشرده ای از زندگینامه ی او که از ویکیپدیا فارسی برگرفته ام. از بکار بردن آقا، زنده یاد، استاد در این یاداشت خواسته پرهیز کرده ام چرا که همان خالی پوررضا گفتن را مهربانانه تر و صمیمانه ترش می دانم

چه می توان کرد که از هر گوشه این سیه ابرانه روزگار می بارد و سر ایستادنش نیست که نیست

با مهر و همدردی با خانواده پوررضا و دوستداران موسیقی بومی میهنمان ایران بویژه گیلکی

گیل آوایی

دوازدهم آوریل 2012

هلند