بامو نوروزو من هانده آویرم...........بازام واستی غریبه سر ویگیرم
ببم هانده منو می بوطری ودکا.........چومه ارسو، بگم، واگم، دیمیرم
.....
هاتو قاقیم، منو هفسینه نوروز..................او روزا من دارم، هفسینام آ
روز
هاچین شانته بوبوست می داره ولگان........بهارا ده هاوار : نوروزه ایمروز
......
هاچینه دیل خوشه کی یار بلایه.............دیله که تاسیانی مئن دوایه
نوگو می یار کرا بی شات خوره تاب.....خوره گه ایشتاوه هاچین پلایه
....
دیلا گم کی بهاره، وا بخانی!..............نوروزی
نوسال، نه کی گوسندوخانی
مره کپچا کونه دیل به هاچین قاق.........گویه غوربت چقدر واستی بمانی!؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر