تونام دوسکول زنی جه پا دکفتا / دمه جی تو هاچین راشی بکفتا
اسا کی داب بوبو بیگانا بون، حایف / فیچالی، دورسینی سرما فوخوفتا
فارسی
تو هم هول می دهی از پا افتاده را / زیر پا می نهی بیهوده در راه افتاده را
حالا که بیگان بودن رسم شده، حیف / می فشاری، پاره می کنی، سرما مچاله
کرده را
.
تی چوم تیتی، تی مو، می دیله جایه / تی واستی لیسکا به دیل گیره تایه!
مرا لوچان زنه دوری، دیهی تاب / خیالا چو زنه، می دیله پایه
فارسی
چشمانت شکوفه، مویت جای دل من است/برای تو دل لوس می شود، تدارک می بیند
دوری چشم غره می رود، تابم می دهد/خیال را تحریک می کند، دلم را چوب می
زند!
.
تویی رقصه بیجاران، نازه می خاک / جه تو دورم، ایسم می گیلانه زاک
هاتو دوری زنم ونگ، های کونم داد / می دیل زاکابو بوک بارده زنه ناک
فارسی
تو یی که رقصِ شالیزارانی، ناز خاک منی/از تو دورم، بچه گیلان هستم
همینطور از دوری گریه می کنم، هی داد می کنم/دلم کودک شده بغض کرده هق هق
می کند
.
2013
/////
می کار بی تو بوبوسته آه و زاری / مرا گیدی چقد تو گریه داری
نانه هیکس چو تو می ترکمه یار / مره قسمت
بوگود چوم اینتظاری
.
2011
واوَرسِم حافظا آخوند چی بُونه!؟ / بوگفت آ " بی شرف" ده پور
نومونه!
واورسم کی چی بُونه غوربته کار! / بوگفت غوربت جوخوفتام خُونه شونه!
فارسی
از حافظ پرسیدم آخوند چه می شود!؟/گفت این " بی شرف " دیگر زیاد
نمی ماند!
پرسیدم که کارِ غربت چه می شود!؟/گفت پنهان شده در غربت هم به خانه می رود!
.
واروسم حافظا غوربت دواره؟ / بوگفت آدم کولی، غوربت خکاره!
هاچین گورشا به آدم دور جه خو خاک!،/ غریبی چوم واسی ارسو بواره!
فارسی:
از حافظ پرسیدم غربت می گذرد؟/ گفت آدم ماهیست غربت تاوه!
تماماً داغ می شود آدم دور از خاکش / از غربت چشم باید اشک ببارد!
2019
،تی هیسته گیسو جنگله یو می ناجه ارسویان
شورمه نقل یو ولگانه رقص
بادا دی مویانا
می اوخان جنگلا دواره
خورشیده سوسو واتابستن
باده دس!
فارسی:
جنگلِ گیسوی خیسِ تو وُ اشکهای حسرتِ من،
ماجرای مه است وُ رقصِ برگها
موهایت را باد می دهی
واخوان صدای من جنگل را پر می کند
درخشش سوسوی خوشید است
دستِ باد.
2015
تاسیانی بادا مانه تورابو،
ارسووارش ردده زنه دیمپرا اوروش وار!
منم آ می یانی واهیلابو،
هیسته چوره،
چوو زِئن درم یادا،
بوک بوکوده،
قاق!
2014
/////
چی دانستیم آویری به می قسمت،/ خیالا شون دیمیری به می قسمت
اسا کی واهیلا بو زئن درم داد، / نانم آخه چی به پیری می قسمت!؟
.
بیگیفتم فاله حافظ تی وفاره، / کرا خنده بوکود حافظ می کاره
بوگفته تو هاچین بی شات خوری تاب، / نواستی دیل ناهان هر بی وفاره
2012
