پنج، چاردانه گیلکی - گیل آوایی

بزه شه بج، بیجار، سنفونی یه کار

گولازه سبزا بوستن گیله ایلجار

روخانه، پور کنی، پیشکاولو گاب

بهاره فصله کاره، فصله دیلدار

فارسی

برنج را شبنم زده، سنفونی کار است

افتخارِ سبز شدن، راه  افتادن گروه کشت و کار گیلک

رودخان پاک کردن، صاف کردن شالیزار، گاو

بهار است فصل کار است فصل دلدار است

.

بزه شورم، آویر موردابه کومه

گاجامه کرجی یو دس پارو دومه

دپرکسه کرا شهری جه خو خاب

نوخوفوت مالا هاچین هیست مثله تومه

فارسی

مه گرفته، کلبه در مرداب گم است

اتاقکِ در قایق وُ دستۀ پارو در دست

شهری از خواب خودش بیدار شده

ماهیگیر نخوابیده خیس شده مثلِ نشاء برنج می ماند

.

دپرکسته زمین دارا زنه چو

زمستانا گه وسته بوشو بوشو

چی چی نی، گوسکا، لانتی آب لاکو، راب

کرا سرده هاوایا دده سوسو

فارسی

زمین بیدار شده درختان را تحریک می کند

به زمستان می گوید بس است برو برو

گنجشک، بچه قورباغه، مار، لاکپشت، حلزون

به هوای سرد حسرت می دهند
.

تی دوسکول زئنو می کفتن، ویریشتن

تی فو زئنو می گورشا بونو، بیشتن    

هاتو کفتن، ویریشتن، قاقا بون، قاق

جه تی کاران چوتو واستی جیویشتن!

فارسی

هول دادنت وُ افتادنِ من، بلند شدن

فوت کردنت، از آتش داغ شدن و سرخ شدن من

همینطور افتادن، بلند شدن، مات زده شدن مات

از کارهای تو چطور باید جان بدر برد!

.

فتاشته داره جا جنگل بوکود داد

بوارست آسه مان روخانه فریاد

جه تُورو دازه دومه، دار بوبو قاق

چره همجنس کونه همجنسه بیداد

فارسی

از تراشیده شدن درخت، جنگل فریاد کرد

آسمان بارید، رودخانه فریاد کرد

از دستۀ داس و تبر، درخت حیرت زده شد

چرا همجنس به همجنس بیداد می کند

تاسیانی تاسیانی می دیله سر تو چه مانی - گیل آوایی

تاسیانی تاسیانی می دیله سر تو چه مانی

ارسوُ هرماله نمانی غوربته دوره تو نانی

آه کشم می ایا خانی ول گیرم شوالا مانی

من گمه دوری یو توری تو میدیله امرا خانی

دیل جه تو توره تو جه دیل، پاک دمردم من اویرم

تسکه دیل غورصا زنه کش، تو کونی پادرمیانی

تو مگه غوربت دکفتی!؟ تو مگه دوری جا دانی

کی همش ارسویا مانی های خانی تو دیلمانی

وا ندی تو را ندی تو پاک بیگیفته دیله مانی

تا دیمیریم ارسو زاری تو خانی گوسن دوخانی

پاک بوبوستی ده اویسی چی خایی بوشو جیوانی

آی جیوانی آی جیوانی آی جیوانی آی جیوانی

ناتمام

برگردان فارسی

تاسیانی تاسیانی روی دلِ من تو مثل چه می مانی

مثل اشک اصلا نیستی غربت و دوری را تو نمی دانی

آه می کشم، آهِ مرا می خوانی، شعله می گیرم تو شعله را می مانی

من از دوری می گویم از دیوانگی تو با دلِ من می خوانی

دل از دست تو دیوانه است تو از دست دل، انگار غرق شدم من گم شدم

دلِ بیتاب غصه را در بغل می گیرد تو پا درمیانی می کنی

تو مگر به غربت افتادی!؟ تو مگر از دوری می دانی

که همیشه مثل اشک می مانی که هِی دیلمانی می خوانی

دست بر نمی داری راه نمی دهی انگار مثل دلِ بیتاب می مانی

تا غرق می شوم از اشک و زاری تو گوسندوخانی* می خوانی

مثل یک هوو شده ای، چه می خواهی، جوانی رفته است

ای جوانی ای جوانی ای جوانی ای جوانی

* دیلمانی و گوسن دوخان دو گوشۀ آوازی در موسیقی گیلکی ست

چاچه ننا چاه ننا، کرده خاله نی یه داب - گیل آوایی

چاچه ننا چاه ننا، کرده خاله نی یه داب

گیل آوایی / 13 فوریه 2013

چاچه ننا، چاه ننا، کرده خاله نی یه داب

گیلکه ره چی ناها، کون واسینی، خالی آب

گیله دیهات موزا بو، واگردسه روزیگار

ننا شلخت، نه کرات، نه مورغانه، لیشه، گاب

پاک ده بوبو قاطیسال مردوما قورصه فوخوفت

ننا پلا سوفره سر، ویشتا زاکان شَدَه خاب

دارو درخت، باغو ماغ، سیرو کاکج، توم بیجار

همه چی پاک رُو بامو، دیهاتی خانه خراب

گداباهار تابستان، پاییزه باهار زمستان

پاک ایتا فصل داره سال، ویشتایی فصله بیتاب

بیجار میجار چورا بو، چینی کونه فته رات

گیلک دمردان دره، مملکتام بی صاحاب

هرکه دینی قولقا گیفت، تیره آغوزا دباخت

کپچی دینه لبچی یاا[1]، لوففت کشه بی حیساب

واهیلو تور تا گیره  گابه گو ماله که دوما

هاچین خیالاتی به دولته رهبر مئاب

گیل آوایی وستا کون، بچاب بچابه دیار

آخونده ره چرچره، رهبری یام پیله گاب

برگردان فارسی

حوضچه نیست، چاه نیست، وسیله آب گرفتن چاه رسم نیست

برای گیلک چه هست، بیهوده به زمین کشیده شدن

دهات گیلان موزه شده، روزگار برگشته است

نه غاز هست نه مرغ نه مرغانه، گوساله، گاو

درست شده است سالِ فحطی، غصه مردم را در خود فرو برده

پلو سرِ سفره نیست، بچه ها گرسنه بخواب می روند

درخت و باغ، سیر و شاهی، نشاء برنج

همه چیز بهم ریخته است دهاتی هم خانه خراب

بهارِ گدا[1]، تابستان، بهار پاییز، زمستان

سال انگار یک فصل دارد، فصلِ گرسنگی بیتاب

شالیزار خشک شده، چینی بیداد می کند

گیلک دارد غرق می شود، مملکت هم بی صاحب

هرکه را می بینی در خود فرو رفته، دار و ندار باخته است

آدم لوچ به لب ورآمده می نگرد، منت بی حساب می کشد

تا وقتی که پریشان و دیوانه کفشدوزک را دنبال می کند[2]

دولتِ پیرو رهبر دقیقا خیالاتی می شود،

گیل آوایی بس کن دیار بچاپ بچاپ است

برای آخوندبخور بخور می شود رهبری هم یک گاو تمام عیار است

---

[1] اشاره به مثل گیلکی ست: کپچی لبچه دینه، گِه آقزونا باخ= آدم لوچ به لب ورآمده می نگرد، می گوید دهانش را ببین

---

[1] درگیلان، پس از زمستان که روستایی پس اندازها و هرچه داشته در زمستان مصرف کرده، دوره ای از بهار را در نداری سر می کند تا وقتی که میوه و سبزیجات برسند. این دوره را در گیلان  گدابهار=بهارگدا! می گویند

[2]  اشاره به مثل گیلکی است که می گوید کسی که کفشدوزک را دنبال کند به پشکل می رسد

توجه* پس از انتشار ویدئو، دو بیت ( بیت سوم و پنجم) به این غزل افزوده شده است که  در ویدئو نیست.

گیلکم جنـــــــــــــگله داده می اوخان - گیل آوایی

گیلکم جنـــــــــــــگله داده می اوخان

می گولازه می بـــــــــــــهاره باباخان

جنگلی زاکمه ســــــر پور بمی دوش

دوشــــــــــمنه مردوما دایم به فوران

ناورم دونیــــــــــــــایا می سر بفوروز

ویشتایام سیره جه می سوفره تکان

سبزمه زنده مثاله چـــــــــــــــایی باغ

نه سمه، جـــــــاری یمه مثله روخان

سربوجور آســــــــــــمانا سوسو دمه

آموجم از گاله شانه دیلــــــــــــــــمان

گیل آوایی به خو گیلان کونه نــــــــاز

کرا دوری جــــــــا بوبو میثله توران

فارسی

گیلکم، هوار من، فریاد جنگل است

رنگین کمان بهارم افتخار من است

بچه جنگلم، تفنگ بر دوش من

دشمنِ مردم دایم فراری می دهم

دنیا را نیز سر فرود نمی آورم

گرسنه هم از تکاندن سفره ام سیر است

سبزم، زنده مانند باغِ چای

نمی ایستم، جاری ام مثل رودخانه

سرافرازم، آسمان را به رشک می کشانم

فرا می گیرم از کوه نشینان دیلمان

گیل آوایی به گیلان خود می نازد

فقط ازدوری مثل پریشانها شده است!

گیلآواز: شه بزه گول تی چومه ارسو مانه - گیل آوایی

شه بزه گول، تی چومه ارسو  مانه

بشکسه دیل تی غمه دوره دانه

نه سایی، راشی تی پا مالا داره

چوم تی رافا فاندره ارسو واره

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

پورزماته تی سره کورا بیگیفت

دیل تی واستی شادی یا جه خو جیگیفت

هرتا ارسو چومانه ابرا فاگیفت

ونگه بی تو بُونه، تنهایی دانه

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

خوش دارم کی تی چومانا فاندرم

ارسو آه تی عکسانه سر وارگانم

تی سره کُورا بیگیفته خاطراتا بیشمارم

تو بوشویی بی تو دونیا غم واره

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

شب تی گیسو می خیاله جان پنا

تی چومه شب می خیاله رانما

شب تی تی یانا گمه از تی وفا

تاسیانی ونگا تی چومان دانه

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

ناتمام

برگردان فارسی:

گلِ شبنم زده، اشک چشمانت را می ماند

دلِ شکسته غمِ دوری ات را می داند

نیستی، راه واره ات، جای پای ترا دارد

چشم در انتظارت، راه می نگرد، اشک می بارد

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

خیلی وقت است که از توگفتن را سرگرفته است

دل بخاطر تو شادی را از خود دریغ کرده است

هر اشک چشم ابرچشم را گرفته است

گریه بی تو بودن را، تنهایی می داند

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

خوش دارم که به چشمانت نگاه کنم

اشک و آه به عکسهای تو بیاویزم

از تو گفتن را سرگرفته، خاطراتت را بشمارم

تو رفتی، بی تو دنیا غم می بارد

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

شب گیسوی تو جان پناه خیال من است

چشنان تو شب راهنمای خیال من است

ستاره ها اار شب از وفای تو می گویم

گریه دلتنگی را چشمان تو می داند

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

می دیله ایشکننا تی خیالا ده ولانم - گیل آوایی

آ گیلغزلا هرکی بتانه بخانه، راستی راستی گیلیکی دانه! بی چاکون واکون ایا نهمه! بازین ایتا دس زنم اگه پیچا پیشکم نزنه!!!!!

آدینه ۱۳ بهمن ۱۳۹۱ - ۱ فوریه ۲۰۱۳

می دیله ایشکننا تی خیالا ده ولانم

هاتو بایه رادوار فونچه چوم تره بخانم

جه تسکه دیل تورا بوستم تی ناما گم با ناز

نانی تو نه نانی بی تو ده تورا بون نتانم

واکفتمه کرا سرسام بیگیته تورمه لات

پیاله من تی چوما فان درم سرا چمانم

نارمه تاب نتانم سر بیجیرو ارسو اوخان

دیلا فوتورکه تی قورصه تی ناما های دوخانم

شبانه ونگا  ده دریا دانه آویرم، قاق

دمرده، می چومه جا ارسو ارسو وا فیشانم

نانی چی بی تو مرا دخشاره غریبی داد

می خاکه ناجه مرا دیلسوجانی ده نتانم

واسوختمه ده بوبوستم هاچینه خاکه هاوا

مرا بیگیفته بیگیر بی تو من چوتو بمانم

می خاکی تو می بیجارانه رقصو بارانی

ده وامرازه کرا بی تو کته رایی بخانم!

گیلچاردانه-گیل آوایی

بوشوم دریا، ایدریا دیل بنالست

چومانه جا هاچین ارسو بوارست

ایوار واخوبا بوم فورشا زه ییم موشت

ایجور کی ساحیلو دریا بکالست

فارسی

رفتم دریا یک دریا دل ناله کرد

از چشم همینطور اشک بارید

ناگهان بخود آمدم به ماسه ها مشت می زدم

طوری که ساحل و دریا فروریخت ( بهم ریخت )

سه تا چاردانه گیلکی با برگردان فارسی - گیل آوایی

توگیلانه جا گی گریه به می کار
می دیل جه تاسیانی به هاچین زار
هاتو کی بوک کونه دیل چوم ایسه پا
واره وارش دوخانه مار آی مار

فارسی

تو از گیلان می گویی کارم گریه می شود

دلم از تاسیانی(دلتنگی،بیتابی) زار می شود

همچین که دل بغض می کند، چشم همراه می شود

باران می بارد صدا می زند مادر، ای مادر

2

بوشوم دریا کنار ایپچه بگردست
خیالا سرا دام، بوشو ونگردست
بیدم آبکاکایی او جور بزه بال
می کارا فاندرست خنده بترکست

فارسی

رفتم کنار دریا کمی گشتم

خیال را پر دادم، رفت برنگشت

مرغ دریایی از آن بالا بال زد

کار مرا دید از خنده ترکید!

3

می دارو می ندار ایرانه خاکه
گولازه می وطن گیلانه زاکه

 باباخان تیرکمان شاله عروس*

قشنگو رنگ وارنگ ایرانه پاکه

فارسی

دار و ندار من خاک ایران است

افتخار وطنم بچه های گیلان هستند

رنگین کمان، کمان زد، عروسی شغال است

قشنگ و رنگ و وارنگ ایران پاک است.

.

* ( اصطلاح گیلکی ست وقتی رنگین کمان زده می شود در هوای آفتاب و باران، و شیرازی ها همین حالت را می گویند پشت کوه شیر بچه می زاید!)

تاسیانی - گیل آوایی

چومه آفتاب دمرده

غوربته ابرانه پوشت

پاک گورخانا بوسته تسکه دیل

وارش امان نده

می ایجگره تاسیانی اوخانا!

فارسی:

آفتابِ چشم چهره پوشانده

در پشت ابرهای غربت

انگار رعد وبرق شده دلِ گرفته

باران امان نمی دهد

پژواکِ ضجه های  تاسیانی را

ایتا چاردانه - گیل آوایی

چره غورصه!؟، ویریز!، دوشمن نیهه شه!

چوما فونچین!، بیدین ارسو فی وه شه!

جوخوفتن، آیو ناله، خانه بی صاب!

نایی میدان، تی دوشمن کی نیشه، شه!؟

فارسی

غصه چرا!؟ برخیز، دشمن می گذارد و می رود

بازکن چشمانت را، ببین اشک می ریزد و می رود

پنهان شدن، آه و ناله، خانۀ بی صاحب!

میدان نیایی!، دشمنت نمی رود!، می رود!؟

تاسیانی - یک فیلم/ویدئو بر روی آهنگ دلنشینی اثر و اجرا هنرمند دیارم حسین تقی نژاد

آگهی برای نشانی و شناسه های وبلاگ - گیل آوایی

دوستان، یاران و خوانندگان گرامی

درود بر شما

شاید یادآوری این نکته لازم باشد که وبلاگهای من به دسته های زیر با هدف انتشار کارهایم باز و قسمت بندی شده اند:

1-       وبلاگ شورم، سروده ها و داستانهای فارسی ام

2-      وبلاگ شورم1، دربرگیرنده مقالات و سروده های سیاسی

3-      وبلاگ شورم2، کلیه کارهایی که به فارسی برگردانده ام

4-   وبلاگ تاسیانه ها، کلیه اثار گیلکی شامل سروده ها، داستانها و فایلهای صوتی/تصویری ( همین وبلاگ )

برای رفتن به هر یک از وبلاگهای بالا، روی آن کلیک نمایید

با مهر

گیل آوایی

چندتا گیلیکی تاسیانه - گیل آوایی

می تامبزه اوخانا

جه پیاله واورس

بی تو ایسانه شبانا!

فارسی:

هوار سکوت مرا از پیاله بپرس

شبهای بی تو بودن را

.

موشتو پیاله یو ایتا ایجگره قاقی

شبو تی تی یانو می تماشا

تی عکسه قاب

فارسی»

مُشت وُ پیاله وُ یک ضجه مات بودن

شب وُ ستاره ها و تماشای من

قاب عکسِ تو

.

اوووووووووووه!

آسال تا اوسال! تی یاد!؟

خوابو بیداره واورس!،

می بوگو بیشتاوه

تی چومانه مرا

آه

این سال تا آن سال یادِ تو!؟

از خواب و بیداری بپرس

بگو مگوی مرا

با چشمانت.

.

پیاله یام مسته دباخته

جه انهمه تاسیانی

دیل تی مرا بُونه ره

مسته بانه گیره.

فارسی:

پیاله هم مستی باخته

از اینهمه دلتنگی

دل برای بودن با تو

مستی بهانه می گیرد.

.

کشا گیفته خیالا

مُلو دریایو ایتا دونیا ارسو

شبو تی یادو می تورابون

وای

دریادیلام

میدیله سوجه!

دورم

دوری

دور!

فارسی:

خیال را بغل کرده

موج شکن وُ دریا و یک دنیا اشک

شب و یاد تو و دیوانگی من

وای

دلِ دریا هم

برای دل من می سوزد!

دورم

دوری

دور!

شندره منظومه- 5 قسمت با هم - گیل آوایی

دوستان

این ویدئوها پیشتر منتشر شده اند اما در یوتیوب همراه با 277 ویدئو ام کاملا پاک شدند. آنها در بایگانی داشته ام و دوباره بارگذاری کرده ام. این منظومه، شندره،  یکی از نخستین کارهای من است که به عبارتی بلندترین منظومه گیلکی ست( نزدیک به 500 بیت است). این منظومه را با حس و یادمان و مشغله های ذهنی و عاطفی ای که نسبت به زحمتکشان تهیدست شهرم رشت داشته ام، سرودم. در ساختار کلی  منظومه، داستان به یک روال هارمونیک و هماهنگ پیش می رود وبلحاظ ساخت و پرداخت شعری( عروض) پرشها و نارسایی هایی هست که می بایست ویرایش می کردم. این نارسایی ها پس از سالهایی که گذشت، بیشتر بنظرم می آید و می پذیرم که باید ویرایششان می کردم. حجم کارهای این زمانی از ترجمه ها تا شعر و داستان و.....مرا از بازنگری و ویرایش کارهای سالهای پیشین، باز می دارد. امیدوارم تا نفس به آخر نرسیده، کارهایم را در زنده بودنم، پالایش و ویرایش و پذیرفتنی کنم. هر چه هست تلاشی از روی عشق و پیوند  به دیار و مردمان من است. با این شوق و شور و احساس، زنده ام.

با مهر گیلکانه

گیل آوایی

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه - شاید ایتا ترانه ره - گیل آوایی

شه بزه گول، تی چومه ارسو  مانه
بشکسه دیل تی غمه دوره دانه
نه سایی، راشی تی پا مالا داره
چوم تی رافا فاندره ارسو واره

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

پورزماته تی سره کورا بیگیفت
دیل تی واستی شادی یا جه خو جیگیفت
هرتا ارسو چومانه ابرا فاگیفت
ونگه بی تو بُونه، تنهایی دانه

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

خوش دارم کی تی چومانا فاندرم
ارسو آه تی عکسانه سر وارگانم
تی سره کُورا بیگیفته خاطراتا بیشمارم
تو بوشویی بی تو دونیا غم واره

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

شب تی گیسو می خیاله جان پنا
تی چومه شب می خیاله رانما
شب تی تی یانا گمه از تی وفا
تاسیانی ونگا تی چومان دانه

شه بزه گول تی چومه ارسو مانه

تمانانوبوسته

برگردان فارسی:

گلِ شبنم زده، اشک چشمانت را می ماند

دلِ شکسته غمِ دوری ات را می داند

نیستی، راه واره ات، جای پای ترا دارد

چشم در انتظارت، راه می نگرد، اشک می بارد

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

خیلی وقت است که از توگفتن را سرگرفته است

دل بخاطر تو شادی را از خود دریغ کرده است

هر اشک ابرچشمان را گرفته است

گریه بی تو بودن را، تنهایی می داند

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

خوش دارم که به چشمانت نگاه کنم

اشک و آه به عکسهای تو بیاویزم

از تو گفتن را سرگرفته، خاطراتت را بشمارم

تو رفتی، بی تو دنیا غم می بارد

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند

شب گیسوی تو جان پناه خیال من است

چشنان تو شب راهنمای خیال من است

ستاره ها را شب از وفای تو می گویم

گریه دلتنگی را چشمان تو می داند

گلِ شبنم زده اشک چشمانت را می ماند
ناتمام

دو تا گیلکی چاردانه - گیل آوایی

چی یه دونیا مره بی تو، جهندم

خایم دریا بشم ده وانه گردم

مثاله لوتکایم بی تو بوشو آب

ماری جان تو بوشویی من دمردم

(هاتو کی تو بوشویی، من دمردم!)

فارسی

چه هست دنیا برایم بی تو، جهنم

می خواهم بروم دریا دیگر برنگردم

بی تو مثل قایق رفته آب هستم

مادر جان تو رفتی من غرق شدم

( همچین که تو رفتی، من غرق شدم)

.....

آخه بی تو مره دونیا چی واستی ست!؟

مرا هرکی دینه گه کی طرف کیست!

جه ارسو پاک ایسم وارش هاچین هیست

بدا فارسی بگم هیست تر زمن نیست!

فارسی

آخر بی تو برایم دنیا برای چیست!؟

هرکس مرا می بیند می گوید طرف کیست!

از اشک درست شدم باران، کاملا خیس

بگذار فارسی بگویم خیس تر از من نیست!

بوگفتمه بکنم دیل جه تو می غورصا دوارم - گیل آوایی

بوگفتمه بکنم دیل جه تو، می غورصا دوارم

بیدم نه غورصا دوارم، نه کندنه دیلا  دارم

چومانه ارسو داره، نقشه تی چوما، می ساز

شبانه درده دیلا، زخمه زخمه گه وا بوارم

هاچین بیگیفتمه سرسام، اتو کی حایرانم

بیگیفته ابرانا مانم، کی نه وارم، نه نوارم

نانی شواله کشم، واهیلم، هاتو قاقم

نانم گیرم جه تو ول، یا می غورصه جا وارم

بجانه رقصا مانی، دیل بری، دپرکانی

روزان تی ره آویرم، شب تی واستی بیدارم

چی فو زنی تی بوسوختا،  تی گورشه کایا، وای

پیالا فاندرمه، تی چوما دینم، زارم

تی عکسه قابا گیرم کش، تی چومانا دم ناز

جه دوری ول گیرمه ول، هاچین اوروشوارم

گیل آوایی بی نوخون جوش زنه، ننا ده وفا

هاچین کاره خو کلا، لیسکا بوستا گه قارم

فارسی:

گفتم دل بکنم از تو از پسِ غصه ام بر آیم

دیدم نه از پسِ غصه بر می آیم نه دلِ کندن را دارم

اشک چشمها نقشِ چشمان ترا دارد، سازِ من

دردِ دلِ شبانه را زخمه زخمه می گوید باید ببارم

بیهوده کلاف سردر گم شده ام حیران هستم

ابرهای گرفته را می مانم که نه می بارم نه نمی بارم

نمی دانی شعله کشانم، سرگشته ام، حیرانم

نمی دانم از تو شعله می کشم یا از غصه ام می بارم

مثل رقص برنج را می مانی، دل می بری، خواب می بری

روزها بخاطر تو گم شده ام، شب بخاطر تو بیدارم

برا چه سوخته را، داغ شده ات را می گیرانی، وای

به پیاله نگاه می کنم چشم ترا می بینم، زارم

قاب عکسِ ترا بغل می کنم، چشم ترا ناز می دهم

از دوری شعله می کشم شعله، انگار پاک سوزانم( مترادف فارسی که گویای " اوروشوارم را بدهد نیافتم!)

گیل آوایی بیهوده بی قراری می کنی، وفا دیگر نیست

بیهوده روی حرف خود ایستاده، به لوس شده، می گوید قهرم

گیلچاردانه یان: تو یام می دیله غورصونه نودونی - گیل آوایی

تو یام می دیله غورصونه نودونی

هاچین چونه زنم تو ما نومونی

نودونی تی چومه امرا شمه خُو

هیتو تی یادِه کارم زندگونی

برگردان فارسی

تو هم غصه های دلم را نمی دانی

بیهوده چانه می زنم، تو مثل من نیستی

نمی دانی که با چشم تو بخواب می روم

همینطور با یاد تو دارم زندگی می کنم

.

می دیل ناز دانه های تی چومه، مویه

تَه خانه دیل، هیتو پور چونه گویه

تته رج ایشماره تی گیسو ده ناز

دانه موچی شبانده روز تی رویه

فارسی

دلم همینطور ناز می دهد چشمت را، مویت را

ترا می خواهد دل، همینطور چانه می زند، پرگوست

ردیف می شمارد گیسویت را ناز می دهد

شب و روز رویت را می بوسد

.

چی کارم مو، نونم، دیل واهیله، تور

هیتو فیکرا شونه، بی تو شنه گور

چی خانه روزیگار آی داد، بی داد

میرم مو، بی می لاکو دیل پوره پور

فارسی

چه دارم می کنم، نمی دانم، دل پریشان است دیوانه

همینطور به فکر می رود، بی تو به گور می رود

چه می خواهد روزگار، ای داد بیداد

می میرم من، بی یارم، دل پر است پر

.

گیرم بشکسته دیلا پا بنایی

هاچینه چوم برایا جا بنایی

چی دانستیم تره نامردی یه داب

بوشویی بی وفایه را بنایی

فارسی

گیرم بر دل شکسته پا گذاشتی

بیهو ده چشم به راه را جا گذاشتی

چه می دانستم برایت نامردی رسم است

رفتی برای بی وفایی راه گذاشتی

بازام ول بیگیفتی جه تی تسکه دیل تاسیانی - گیل آوایی

هیجدهم اکتبر2012

بازام ول بیگیفتی جه تی تسکه دیل تاسیانی

کرا غوربتام رابرا گه بوسوج ارسو مئن وا بمانی

جه دوری چی واستی کودن ایجگره امرا ول زئن

نی یافی تو هرماله هی کس بوکونه تره همزبانی

آویری مثاله ایتا چکه ارسو فی وه از تی چومان

هاتو گورشابی های واسی دیلمانی[1] بخانی

تره دیل بدیل بی هاچین خوشکه ولگی دری باد

اسیری تی قسمت، تره گی، خانی را برا دیلمانی

گایی دیلا دی پر تره شی هاتو پوررضا هیلو[2] امرا

کرا ونگ زنی ارسو وارش دیمه سر دُو وانی

مثاله ایتا پاکچینا بوسته جنگل کرا واهیله قورصه دیم

هاتو آه کشی تی می یان گورخانا بو اوخانی

به داری نداری نی یه پاک آویری جه یاران

تی داده تی بیداد بخانی غریبانه گوسن دوخان[3]ی

گیل آوایی وسته همش آیو ناله جه دوری

کرا ماره ناما دوخانی، ده وسته دمردانا مانی

فارسی

باز هم شعله گرفته است دل از دلتنگی

در این غربت راه به راه می گوید بسوز میان اشک باید بمانی

از دوری چه باید کرد با بغض و شیون آتش گرفتن

نمی یابی به ندرت کسی با تو همزبانی کند

گم شده ای مانند یک قطره اشک که از چشمانت می ریزد

همینطور داغ می شود هی باید دیلمانی بخوانی

دل به دل می شوی برای خودت درست مثل برگ خشک که در باد هستی

اسیری قسمتت است برای خودت می گویی مرتب هی دیلمانی می خوانی

گاهی دل را پر می دهی  با هیلوی پور رضا برای خودت می روی

گریه می کنی و باران اشک بر گونه ها می دوانی

مانند یک جنگل از ته بریده شده سرگشته و خاموش

همینطور آه می کشی در خودت مانند پژواکِ رعد و برقی

به داشتن نداشتن نیست انگار از یاران گم شده ای

دادِ توست بیدادت غریبانه گوسن دوخوان هستی

بس است گیل آوایی، همیشه آه و ناله از دوری

نام مادر را صدا می زنی، بس است، غرق شده ها را می مانی

---

[1] یکی از گوشه های شور  و آوای دلنشین آن

[2] یکی از ترانه های بسیار دلنشینی که زنده  یاد پوررضا آن را به زیبایی اجرا نمود

[3]  یکی از گوشه های آوازی گیلان( ترانه هیلوی که در بالا نام برده شد در همین گوشه آوازی ست.)