می گولازه می بـــــــــــــهاره
باباخان
جنگلی زاکمه ســــــر پور بمی دوش
دوشــــــــــمنه مردوما دایم به فوران
ناورم دونیــــــــــــــایا می سر
بفوروز
ویشتایام سیره جه می سوفره تکان
سبزمه زنده مثاله چـــــــــــــــایی
باغ
نه سمه، جـــــــاری یمه مثله روخان
سربوجور آســــــــــــمانا سوسو دمه
آموجم از گاله شانه دیلــــــــــــــــمان
گیل آوایی به خو گیلان کونه نــــــــاز
کرا دوری جــــــــا بوبو میثله توران
فارسی
گیلکم، هوار من، فریاد جنگل است
رنگین کمان بهارم افتخار من است
بچه جنگلم، تفنگ بر دوش من
دشمنِ مردم دایم فراری می دهم
دنیا را نیز سر فرود نمی آورم
گرسنه هم از تکاندن سفره ام سیر است
سبزم، زنده مانند باغِ چای
نمی ایستم، جاری ام مثل رودخانه
سرافرازم، آسمان را به رشک می کشانم
فرا می گیرم از کوه نشینان دیلمان
گیل آوایی به گیلان خود می نازد
فقط ازدوری مثل پریشانها شده است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر