گیلداستان: چی چی نی - گیل آوایی

چیچینی 

گیل آوایی

28دسامبر 2000

ایتا گوره خوله کوچی سلوله مئن اونا جوخاسته بید. هاتو جوم نوخورده اونه سر خوردی دیفارا. سلوله جورام ایتا کوچی پنجره ناهابو اونه پوشت اهینی میله امرا بیگیفته بید.

سلوله در، ایتا چارخانه سولاخ داشتی کی گایی وختان نیگابان اونا تانستی وازا کونه غذایی پذایی فادابی یا اینکی بیده بی اون هانده زنده یه یا بمرده!

خیلی زماته کی اونا فوقاستی بید سلوله مئن. فکر کودیدی کی پور زمات نوگذره اونه گردن فوروز آیه. خودشام فکر کودی کی اونا بریدی پیله دانه جا ولی هیشکی نوگفتی کی تا اکه واستی اویا بسابی. ویشتره وختان اونه فکر شویی هیزار جا. همه جا ایسابو جغیراز هو سلوله می یان.

هشکسه سر نایه کی آدم تنها ببه! اینتظار بکشه. بیلاتکلیف ببه! وای! آدم لاب خولو خیالی به! کو ببه فوروز آیه! فی وه! فوگورده! خرابا به!

فکر کودی خوره فکر کودی فکر کودی بازینام خورا زه یی به هرچی خایه ببه ببه! بادا باد! هاتو هاکار درازه داشتی. هرچی زور زه یی اونه دیل هرماله قرار ناشتی!

خیلی وختان درجانه که ور فاندرستی شاید نیگابانی پیگابانی کوچی درا وازا کونه حتی فکر کودی بجهندم وازاکونه فوش بده! ولی ده یی هیشکی جا صدا نایه! جه ایطرف خوشحال بو کی جه خاطر بوشو داره جه ایطرفام تنهایی جا ده واکفته بو!

بعضی وختانام کی خیاله دیفارانا  تونگوله  بزنید، ایجور صدا آمویی ولی هیچی نفامستی کی او صدا چیسه! او گوره خوله مئن لاب ده خیالاتی بوستان دوبو. خو تومامه زورا زه یی کی جه فکر خیال بیرون بایه. سلوله بیجیر بوجور شویی. ورزش کودی، واز کودی خاستی سلوله جورا بیگیره.

بازینام کی ده زل للا بویی موشتا زه یی دیفارا. ایحور زه یی کی اونا خاستی واشکافه!

کوچی درجه که جا بیرونا فاندرستی، او وختان کی آسمان هاچین ابریشما مانستی، سلوله  مئن ایسایی آسمانا قاقا بوستی. هاتو خیاله بالا سوارا بوستی، پاک هاتویه کی دورفکه جور آسمانه مرا جوخوس بازه دره! اونقد دور دوره شر گردسی کی اونه یادا شویی کویه ایسا!

ایتا روز کی هاتو آسمانا فاندرستان دوبو، ایتا چی چی نی آیه نیشینه سلوله جور درجانکه ور، ایتا پیچه جوم جوم خوره، تا اون بایه چی چی نی یا ایچی بگه دینه پر زنه شه!

پاک خاستی خو گولی پوستا بیگیره کی چی چی نی دو واره بایه ولی چی چی نی بوشوبو! کرا خیالاتی بوبوسته بو کی:

- نوکونه چی چی نی ایتا پیغام داره مره!؟

کرا خنده کونه خو مرا گه:

- تا هسا کوترو کشکرت خبر اوردی بازین چوتو ایا چی چی نی!؟

بازین خوره خوره خو پیشانه زنه یو گه:

تونام خولا بوستان دری!

کرا هاتو فکر و خیالا دوبو کی بیده دو واره چی چی نی بامو آهینی درجانه که ور بینیشت. خیال کونی کی اونه دونیایا فاداییدی! آرامه بوشو دیفاره کش به سا. چی چی نی یا فاندرست. اونه ناز بدا. ایجور ناز کی تا هسا هیشکسه لوففتا اوتو نکشه بو!

خو دورو ورا نیگا بوکود بیده هیچی ناره اونه ره بنه. چی چی نی ایتا پیچه دوم تکان بدا یو پر بکشه دو واره بوشو ولی ای دفا تا غروب هرچی خو چوما آسمانا بودوخت چی چی نی جا خبری نوبو.

هوا تاریکا بوبو. آسمان پاک بوبوبو گوره خوله. سلوله می یان ایتا کوچی سو زه یی. همه چی لاب خیاله بمرده بو. هیچی تکان نوخوردی. هیتا صدایام نامویی.

ایدفا بیده درجه که وازا کودده ایتا کاسه با ایتا تیکه نان بناده سلوله مئن بازینام درجه که دوسته ده. هرچی خو چوما وازا کوده بیدینه کاسه مئن چی دره نتانسته بیدینه چی وا بوخوره.

هاتو کی زور زن دوبو بیدینه کاسه مئن چی دره اونه یاد بامو کی نانا بداره چی چی نی ره. آرامه ایتا تیکه نانا اوساده گوده گوده بوکوده بنا دیمه. کی کی ناشتی صبح ببه تا چی چی نی بایه یو اونام چی چی ره ایچی بنه.

آخر سر صبح بوبو یو اونام خو چوما بودوخته کوچی درجه کا، ایجور قاقا بوسته کی چوم  پیله نزه یی تا اینکی خوره خوره بوگفت:

من چره نیشتم هاتو قاقا بو دارم!؟ خاب آرامه دو سه تا تیکه نانا تاودم درجه که لب تا چی چی نی وختی آیه اونه اوچینه!

هاتو وازو ولنگه مرا ایتا ایتا نانگودا تاوه دایی درجانه که لب، خو تومامه زورا زه یی کی دوروست تاوه ده درجانه که لب. چونکی ایجور اونا کجکی چاکوده بید تا هیچی اونه لب قرار نیگیره.

هاتو کی نان گودانا تاودان دوبو درجانه که لب، بیده چی چی نی بامو بینیشته اونه ور. هاتو قاقا بو چی چی نی یا فاندرست. جوم نوخورده! ترسه یی کی چی چی نی پر بکشه بشه!

چی چی نی دوسه تا توک بزه یو خو دوما بجونبانه یو بوشو. اونا دینی!؟ لاب خوشکا بو خو مرا بوگفته:

- آخه دینی!؟ انام شانسه من دارم!؟ آخه چی چی نی یام مگه دومبلاسکونه به!؟ خانه خاراس هاتو نینیشته بوشو!

بازین چی چی نی بال زئنا  نیگا کودی یو ناجه مرا آه کشه یی گفتی:

- آخ...کاشکی من تی بالا بداشتی بیم!

ولی خنده مرا خو دیله مئن گفتی کی:

- چی خاستیم! چی ناجه یا کشمه!؟

هاخیاله می یان ایسابو کی چی چی نی دو وراه بامو نان گودا کی درجه که ور فو وسته بو خو چیلیک دوکوده پر بکشه بوشو. اونام کی هاتو چی چی نی یا قاقابو نیگا کودی، خوشحالا بوسته بو کی چی چی نی هرچی ناهابو توک بزه همما اوچه، ده هیچی ولناشته بمانه!

دو واره خوشکه نانا فیللی مرا هیستا کود. گوده بوکود ایتا ایتا تاوه دا درجانه که لب. هاتو کی واز کودی نانگودا تاوه ده درجانه که لب اونه چوم دکفته تبریزی دارا کی اونه لپه سر ایتا قوپه ناهابو. خو دیله مئن بوگفت:

- نوکونه چی چی نی هو تبریزی داره سر قوپه بنا داره!؟

نان کی توماما بوبو خوره هاتو هاچینه وازکونه تا بیدینه او لانه کویتا پرنده شینه. ایدفایی بیده چی چی نی کرا اونه جا پرستان دره ولی چندتا دیگه کی اوشنه توک زردی زه یی اونه طرف واز و دوسته به!

خاستی اویی بکشه. خاستی بال در باوره پرواز بوکونه. خیاله کی دونیایا اونه فادا داریدی! خوره خوره بوگفت:

- پس بیچاره هاتو نامو پر کشه شه، هاچین نی یه!

روزان ده قرار ناشتی. چی چی نی رافا ایسایی. چی چی نی مرا گب زه یی. درده دیل کودی. ناز دایی. ناز کودی. قور قور کودی. خاستی واز بوکونه تومامه عالما واخبردارا کونه.

 چی چی نی یا گفتی:

- زود اوسان بوشو ده می داهان خوشکا بو. فیللی نارمه تره نان هیستا کونم. چره انقد درازه دی آخه! زود بیه اشانا اوچین بوشو ده!

گاگلف کی واز کودی درجه که جا بیرونا فاندره، تبریزی دارا نیگا کودی بیدینه چی چی نی زای پیللا بو داره یا نه! پور زمات نوبو کی ده چی چی نی لانه مئن هیچی نیده یی. چی چی نی زای پیللا بوبو. ده هرتا خودشانه ره خیاله ایتا چی چی نی بوبوسته داره ده.

خوره خوره گفتی:

- بیلاخره پیللا بوییدی! بال بزه ییدی بوشوییدی!

ایتا روز کی هاتو خوره حیساب کیتابا دوبو بیده خیلی زماته اگوره خوله مئن به سا داره. اونه سر چی چی نی مرا گرم بو اونا حالی نوبو چوتو بوگذشته. ایروز ها فیکرو خیالا دوبو کی نیگابان درجه کا وازاکوده ایتا فوش بدا یو غذایا تاشا دا سلوله مئن. تا اون بایه بگه کی:

- برای چی فوش میدی تی مار......

بیده پا صدا دورا بو یو بازین هیچی صدا نامویی. خیلی ناراحتا بو. تا صبح ده نتانسته بوخوسه. هاتو کی فیکرا دوبو خوره خوره بوگفت:

- تا هسا انهمه مرا بدو بیراه بوگفته ده، عذاب بداده، ایتا ناخون می دسه پا مئن نناده، هسا کی اگوره خوله می یان مرا جوخاسته ده ، ده چره فوش دده!؟ آخه من شیمی واریوخا.....

نتانسته ایچی بوخوره. فقط نان تیکا اوساده، بمانستا بنا درجه که ور. صبح شورو بوکوده چی چی ره نان گوده کودن. ولی ده دیلو دوماغ ناشتی. چی چی نی مرایام خیاله کی قار بوکوده بو. هاتو اخما کوده نان فوکودی درجه که لب. چی چی نی یا گفتی:

- تی امرا نی یم. بیخود مرا چپ چپ نیگا نوکون!

چند روز هاتو دوارست. نیگابان ایتا روز درجه که وازا کود بوگفت:

- چته!؟ اعتصابه غذا کردی!؟ نشونت می دیم! تخمه سگ آخه اون تیکه نونی که ور میداری دیگه اعتصاب غذا نمی شه! خار.....

خوره ننا. ولی خو دیله می یان بوگفت:

- شمه را نشان دمه واریوخ سگانه بی....

تا اینکی ایتا روز سلوله درا وازا کوده ده بوگفته ده:

- بیا بیرون بهت نشون بدیم اعتصاب غذا چیه!

هاتو موشتو لقد مرا اونه ایتا درازه راهرو جا ببردده تا فاره سده بیرون. اونا ببرده حیاطه گوشه دیفاره کنار بداشته ده. اونه چوم دکفته کلاچ ملاچی لیباس دوکودانا کی دسماله یزدی اوشونه گردن، بخط ایسابید. توفنگانام اوشنه دس. ایتایام صفه آخر ایسابو کی ایشاره بزه آماده بیبید.

کلاچ ملاچی دوگه دان آماده ایسابید. خودشانه توفنگام اونه طرف نشانه بیگیفتی بید. هاتو کی اوشانا فاندرستان دوبو بیده چی چی نی بامو بینیشته ایتا توفنگه سر خو دوما های زه یی اونه سرده آهینا، خو بالا وازو دوسته کودی. قرار ناشتی. ایچی دونبال خیاله گردسی نیافتی.

 تا اینکی ایتا داد بزه:

- آتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــش!

چی چی نی ایجور ویرشته کی کلاچ ملاچی دوکوده قاقا بو خوشکا زه. چی چی نی اوشونه سره جور پر زئن دوبو تا اینکی هاتو مثاله ایتا پیله پاختابو فیللی  هونه سر کی داد بزه بو آتش! خرابا کود. هونی کی اوشونه فرمانده یه کله قوا بو!

تمام

کوتام، کوچی داستانان - گیل آوایی

کوتام 9 تا داستانه کی پی دی اف چاکودم بنام اینترنته مئن. اونا تانیدی هایا بخوانیدو بدارید

گورشه کا نوکون – گیل آوایی

ایتا می قدیمی غزلان

آتش نزن مرا هاچینه گورشه کا نوکون
های چو نزن مرا از تو جودا نوکون
دورا کودد مرا جه توسالانه سال ولی
دیل با تو بو مرا بیخود سیوا نوکون
پاک واهیلم جه انهمه تیتی دمرده خاک
سخته زمانه مئن مرا بی جاجیگا نوکون
دیم با کشیده اسالان بوبوسته سورخ
آی وایه تو هاچینه دس هوا نوکون
دوشمن فوتورکسه سی یا ابرانه دیل بوسوج
می ارسو آهه مئن هاچینه دسکلا نوکون
فان در مرا کی جوخوفتم جه سی یا شبان
یاری دمرده تو بیخود هورا نوکون
واشکسته شاخا تو سوسو دی با باهار
مرهم نیبی مرا هاچینه وارجینا نوکون
باور ناری بوشو دریا می راه دوار
می دادا بیشتاوی ترا ماسکا پلا نوکون
گیل آوایی کی دورسینه سینا به صدتا داد
میدان واسی آمون ترا بی سرصدا نوکون

گیلیکی کوچی داستان " واکفته " - گیل آوایی

واکفته

گیل آوایی

13 جولای 2000

هاچین چفه عرق خابه جا دپرکسه. پاره لاهافا ایجور خو سر واپخته بو کی نفس کشن نتانستی، اوتاقه مئن هرچی تیانو تشتو کاسه داشتی بنابو چکه جیر بیچاره خوره گفتی:

- بلا وارش بیبی! هاتو اینفس واره! خیاله آسمانه کون سولاخا بو داره!

توندا کیتی آیه هیره سر پاره گالوشا دوکونه، ده بودو شه موسترا طرف کی صارا گوشه چاکوده چانکوده  کرا ولاکوده بو، ایتا دیفار اونه شین سنگه بولوک بو، ایطرفام حلیبی تیکه مرا دورا کوده بو بازین ایتا پاره کیسه یام پرده چاکوده بو کی موسترا در بوبو بو.

اهام اهام کونان شه کنفی کیسه یا جور زنه یو نیشینه ایتا نفسه راحت کشه، بازین ایه چاچه دیمه، کرده خالا اوسانه درازه آبچینا کی ایوانه جور پانا کوده بو تکان ده تا جیما بو آبا فوکونه کی سنگین ترا نبه تا آبچینا دورسینه.

سیاقابدانا اوسانه آب دوکونه نیهه آلادینه سر بازین ایوانه سر دیفاره دیمه نیشینه خو موشتکا بیرون اوره نیصفه ایشنو سیگارا روشنا کونه، هاتو کی اولی پوکا زنه پیره زنای اوتاقه جا داد زنه:

- آخه مشته حوسین تره اروایه تی موردان ایپیچه کمتر بکش بیدین تانی اسره پیری مرا بیوه بوکونی! اخه خانه خاراس هیچی نوخورده چره سیگار پوک زنی!؟

مشتی خو دیله مئن گه:

- چی بختر! تی گوزه گبانه جا جیویزم!

وارش تونترا کوده یو صارایا خیاله آب بردان دره، گاگلف باد تورابه یو وارشا م ردده زنه ایوانه سر لاب تا دراسانه دیمه یا کونه، مشتی ویریزه پینیک بزه زیریندازا اوچینه یو گه:

- اپینیک پاره مرا جمختانداره!

هاتو کی زیلویانا اوچئن دوبو زنای داد زنه:

- مشتی خودا تی پئرو مارا بیامورضه او حصیرانام ائچین، تا هیستا نبه، حصیرانه لبه تومام بوپوخسته سی یا بوبوسته داره!

مشتی گه:

- تی چیلیکا چی بگم هاتو وینریشته اُورد داندره!

پیره زنای خیلی زماته کی روماتیس داره وختی هوا سردا به تومامه اونه جان خیاله اورسفتاندره، اونه چکره رمق ناره تا بازاره  سر بشه، هاتو درده جا ناله کونه.

مشتی از خو زن بدتره ولی چاره ناره اگه اونام هاتو خانه درازا کشه هیشکی نه سا اوشونه گولی ایتا چکه آب دوکونه، اروزان کی ایموشته چمپا برنجام نشا هن! مشتی واسی بشه میدانه سر باله کایا ویگیره خودس آ دوکان، او دوکانه جولو تا بوقه سگ سرپا به سه تا مردومه بیهه اسپابانا ببره خیابانه دیمه بازین یکشی اونه گیر بایه کی غوروبان بتانه ایتا نانی پانی بیهینه تا زنای ویشتا نمانه.

مشتی سرا خیلی زماته بزه داره کی ایتا چارچرخ بیهینه تا راحتا به جه جانکشو فچم فچم بار بردن. پیره مرداکه دانه ده زور ناره کی باله کایا بنه خو کوله سر، اخه شبان درده جا تا صبح نتانه بوخوسه هاتو واستی گاگلف خوشانه یانا بماله یا آ پالو اوپالو بوکونه.
پیره زناکام بیچاره هانه واستی نتانه بوخوسه انقد کی مردای تکان خوره، پیره زناکه درد ایطرف مشتی آیو ناله ایطرف!

دوا درمانام اینقد گیرانه کی هرماله دوکتور نشه ده. ویشتره موقه یان گوله گابزبان دم نهه ده دو نفری خوره ده. یایام کی آجورا زنای داغا کونه نیشینه اونه سر تا اونه درد ساکیتا به. خولاصه هاتو ایجور درده مرا کنار آیه ده!

مشتی هاتو بفکراشوبو کی قابدانه جه خاطر ببرده بو تا اینکی زنای ویریزه آیه ایوانه سر قابدانا ویگیره چایی نه بازین ایتا پاره دسمالا ویگیره سوتونا دوده نی یت کونه کی وارش به سه! هاتو کی دسمالا توشکه زئن دوبو مشتی یا گه:

- ویری، ویری ایتا موشته آب تی دیما بزن بی یه ایلقمه بوخور شکمه خالی ابلا سیکارا پوک نزن!

مشتی ویریزه آیه هیره سر موشتکا نیهه خو چپه دس بازین راسته دسه مرا کی پاک خایه چاپلا بزنه سیکارا کونه یا جه موشتک اوره بیرون.

وارشا نیگا کونه اونا غما گیره ا وارشه مئن میدانه سر سرپا به سه. خو دیله مئن گه:

- خودا بوکونه زود دو سه تا بار ببرم ایچی می گیر بایه بایم بخانه. هاچین می آرو مور بشکسه داره!

مشتی وده را اوسانه شه چاسر کرده خاله مرا زور زوریکی ایتا اب اوسانه چاچه دیمه خو دیمپرا شوره هاتو کی وه درا ناهاندوبو بیجیر ایتا پیشکم زنه کی زنای ترسه.

مشتی خو صورته بوشوسته پسی ایه ایوانه سر خو زناکه ویرجا نیشینه. زنای ایتا قند پالو دوکونه نه مشتی جولو. مشتی عادت بو کی همه تا صوب دو تا قندپالو بوخورده بی. او قدیمان کی اول شویی کاره سر امویی قلنار بوخوره. اونه قلنار واستی حوکمن پلاکباب بوبوستی بی کی استلخه سللاخانه کارجو ویرجا وا بوخوردیبی.

ولی ده مشتی زور نرسه پلا بوخوره. هاتو ایتا قندپالو مرا تا ظهر ایسه بازین ظهر کی به ایلقمه نانو واویشکایی یا پنیری یا چایی شیرین خولاصه ایجور سر اوره. همه تا روزام کی تومامه به گه:

- ایمرو چانه یام دوستم!

پیره زنای ایتا تیکه خوشکه پیره بویا نیهه آلادینه سر داغا کونه شیرین چایی مرا خوره. مشتی اولی قندپالو یا کی تومامه کونه خو دو ومی سیکارا روشنا کونه مشتی سالانه ساله کی ایشنو کشه او قدیمان کی تازه سیکاره کون طلا ( سیکاره زر) بیرون باموبو مشتی ره گیران بو، اونا نی هه یی. الانام کی ده اصلن فکرشام نوکونه. او وختانام مشتی سیکار زرا گفتی سیکاره کون طلا!

پیره زنای اینقد مشتی سر داد بزه بو کی مشتی ایشنو سیکارا نیصفا کودی کشه یی تا زناکه چانه جینویزه اونه سر غور بزنه . خوره گفتی:

- اخه لاکیتاب اسیکارام خایی می جا فاگیری!؟

زنای ویریزه ایتا پیله آبچین داشتی کی وارش روزانه خو سرنایی صارا می یان بوشور واشور کودی ولی بیده مشتی آ وارشه می یان نتانه هاتو بشه بیرون، سرما خوره. هانه واسی ویریزه ابچینا فاده مشتی یا کی خو سر بنه بشه میدانه سر تا هیستا نبه.

مشتی زور زوریکی ویریزه خیاله کی مشتی یا خاییدی فاکش فاکش ببرید کاره سر. مشتی آبچینا نیهه خو سر، باله کایا تاوه ده خو پوشت هاتو خوسو پیشکمه مرا را دکفه شه جه خانه بیرون. مشتی شوندوبو کی بکف واکفه مرا ایلقمه نان بیرون باوره.

مشتی خانه جولو ایتا روخان ناهابو کی مشتی بشکسه واشکسه تخته مرا اونه سر ایتا پورد چاکوده بو. مشتی هاتو بفیکرا شو آبچینا خوسر بنا شوندوبو. باله کایام هیستا بو اونه پوشت والای خوردی.

مشتی یا هاتو خوس بیگیفته بو کی بیچاره خیاله تومامه اونه سینه خاستی بایه بیرون. ایجور خوس کودی کی نتانستی خو رایا فاندره. هاتو فاره سه پورده سر اونه پا جیلیسکسه دراز دراز بکفته روخانه می یان کی اب جیما بو بو. مشتی هاچین به چله خرابه!

مشتی عزا بیگیفته ایه بخانه لاب زمینو آسمانا فوش دان دوبو. قیضه مرا باله کایا تاوه ده ایتا دیمه خو پاره پوره لیباسا فاکش فاکش مرا کنه آوره بیرون تاوه ده چاچه دیمه یو داد زنه:

- ویری هوتو مرا چارچشمی فان در! دینی کی پرکساندرم خانه خاراس!

پیره زنای توندا کیتی ویریزه مشتی یا تره خوشکا کونه مشتی هاجین بوبو بو سگه حاجی فرج، موللا ماست بوگفتی بی آدما واکفتی! خیاله کی بانه دونبال گردسی خو قیضا فوکونه ایچی سر!

مشتی ماتم بیگیفته بو. مشتی لاب تورا بو بو. وارشا فوش دایی. آسمانا فوش دایی. خوره خوره سیاابرانا داده مرا فوش دایی گفتی:

- راحتا بوستی!؟ اسا تی دیل آراما گیفته!؟ بوار تا تی دیل خایه بوار! فقط خاستی می نانا واوینی! می کونه خاشا بشکنی! من خاره هرچی بدشانسا....

پیره زنای قاقا بو نی یارستی ایچی بگه! هاتو آسمانا قاقا بو فاندرستی!

تمام

پیله گول، گیلیکی کوچی داستان - گیل آوایی

پیله گول

گیل آوایی

اکتبر2003

پیله گول قاقه! پیله گوله هشت گیروبه نویه! پیله گول ده هاچین واهیلا بو داره! پیله گوله چوما خون بیگیفته داره هیجایا فاندره! خورایا بیگیفته شون دره! هاتو خو مرا گه:

- نه! نیبه اتو سگه جان کندنو شگه زندگی! نه!

خیاله کی تومامه دونیا ایجگره اونه دیله مئن جا بوکوده داره! پیله گول هاتو واهیلابو خو دسانا موشتا کونه هوا مئن تکان ده یو هاتویه کی ده واکف داره! ده خایه زیمنو زمانا بهم بودوجه! خو مرا گه:

- یانی انهمه سگه جان کنی هیچی!؟ یانی اخاکه مئن همش خاشه حسنه واستی ببه لاب بیسه یک!؟

پیله گوله بازو آدم فانددیره هاچین هذ کونه! اونه سیاچومه موجه کا خیال کونی دانه دانه شانه بوکوده داریدی کی ایتا پوشته ابرویانه جیر برق زه یی! اونه سیامویان پریشانا بو، باده مرا کرا رقصا دوبو! پیرانه یاخا وازا کوده، بادا دا، دسانا کی ایتا دونیا یاور دایی موشتا بو هاوایا دورسینه یی!

حسن لس قورابیه نوقولدانا خو بغله جیر فوزه زیبیلا خودوش جلاسانه، جه راه فاره سه یو پیله گولا دینه هاچین قاقه! کارد بزنی اونا خون نایه! آرامه اونا فاندیره یو گه:

- سلام پیله آقا

ایجور سلام گه کی خیاله جن بیسمیلا بیده بی! خورا جیما کونه یو هو نیگا مرا پیله گوله جیوابا بیستاوسته نیشتاوسته جیویز زنه یو یاواشیکی شه یو خو پوشته سرا فاندره بیدینه کی پیله گولا چی بوبو داره! خوره خوره گه:

- چی زمانه یی بوبو داره ! هرکه دینی خو هافتایا آویرا کوده داره! چره مردوم اتو واهیلیدی! پیله گول تا واخوبا به حسن لس چارتا دوکانا دوارسته بو!

دیفاره کش پیره زنای پینیک بزه چادورا خوره واپخته نیشته بو یو ایجور خو رویا بیگیفته بو کی خیال کونی راضی یه زمین داهان وازا کونه اونا فه وره! پیله گولا تا دینه هاچین اونا خوشکا زنه! نخاستی باور بوکونه کی پیله گول اون نیده بو بوشو یو هیچی اونه دس ننا!

پیله گول هاتو خوره گب زن دره یو شون دره. نه هیکسا دینه، نه هیکسا فاندیره! پیله گول لاب تورابو داره! خوره گه:

- آخه مگه به!؟ آخه لاکیتاب هرچی جوفت زنی تاک آیه! هرچه خایی راست بنی کج شه! آخه واگردانه سره! واگردانه سر! همیشک ایا هامه چی ناهابو! هرکی ایجور بد یا خوب ایچی بردی خو زنه زاکه ره! هیکسه سفره خالی نوبو! آخه چره هامه سره سام بیگیفتی می!؟

اِ...............! لاب آویرابو داریمی! هر چی واسی، اینفر ه لوففتا وا بکشیم! هرکه دینی کرا ایجور خو کلا کاره! ایجور خایه خورا جیویزانه! ده دوروغ گفتنو کس کسه سرا کولا نان، قاب زئن، کس کسه دیفارا واچکستن جور شون! عادی بوبو! هر کسام ایتا حرفه حیساب زنه خیاله کی چینی گب زئن دره!

لاب کرا بوبو داریمی شال ترس مامد! حرف کی به، ده پهلوان پاک حرفه! هامه لاب پهلوان پنبه ییمی، کرا ایتا یالانچی پالوان! تاا ایچی گی، گیدی:

- زندگی نچرخه! زندگی سخته! چی واکودن!؟ واسی بوسوجیمو واسوجیم!

ا........! یانی چی!؟ تیرا آویرا کودیم هیچی! آقوزه دونبالام نگردستن!؟ هاتو کسکسه سر کولا نان!؟ هاتو آویرا بون!؟ هاتو دمردن!؟ واسوخستن!؟ ان کی نیبه! هرجیگا شی آدم خیال کونه هاکه شین نی یه! آمی خاکه مئن بوبو داریمی غریبه! هرتا ایداره شی یاور اول تی دسا فان دره چوتو تانی اونه دما بیدینی! آخه انام بوبو مملکت!؟ ایتایام نیگه آخه بابا فردا وا امی زاکان هایا زندگی بوکونید! هسا اما امی هرچی بدتر! آخه امی زاکان نخاییدی بیگید:

- ان چی بلایی بو امی سر باوردیدی!؟

ا.....! سگ خو صابا نشناسه!

پیله گول هاتو خوره شون دره یو خوره گب زئن دره! هوا خیال کونی شب بوبو داره، ایجور آسمان تاریکا بو کی روز گوما بو یو لاب هامه کسا شب بیگیفته داره! پیله گول هاتو خوره بوسوج واسوجا دره! پیله گول کرا خاستی دونیایا وگردانه! خاستی هامما هارای بزنه:

- ا......................ی برا.............ر مرگ ایوار شیونام ایوار!

پیله گولا چی بوبو!؟ پیله گول چره هاتو قاقا بو داره! هامه دانیدی! هیکسام خیاله نانه! هر کی خو کلا کاشتان دره! هامه جایام چور بوبو داره!

تمام

اکتبر2003

هلند

ایتا غزلترانه " تو نوشو " - گیل آوایی

اسا بیگیفتمه ول دیل شواله یه
تو نوشو
تی شانه سر ا زمانه می خانه یه
تو نوشو
بیدین کی هامما دباختم بوبوم داره بی خال
اسا تی کش بمانسته می جان پنایه
تو نوشو
بیده یی جنگلا گورشا بو نوبو تنها
بازام هو دارو درخت یاره باوفایه
تو نوشو
من و تو پاک بوبوییم نقله مالایو لوتکا
تو یو منو ایتا دریا دکفته جایه
تو نوشو
می دیل تره زنه پر تی کشه بمه ایتا زای
هاچین نی یه ایسا چوم هانده چوم برایه
تو نوشو
اسا کی ناجه بوبو تا بهارا باز خوشا دیم
تو بس می ور کی تی ور می تومامه جایه
تو نوشو
دانی ایسَم ایتا کُوتَر کی جلده تی بامم1
تی ور می خاکه مانستن می لانه یه
تو نوشو
هیزارتا آتشه جان ول بگیفته بوگروختم
شوالا بوستا بیدین هانده پا به رایه
تو نوشو
درخت خو ولگا دوازه خوریشه سر ایسه پا
می ریشه تو می گولاز تی گیله نیگایه
تو نوشو
گیل آوایی همیشک جان پنا بوبو یاره
اسا کی یاری دمرده ده بی جیگایه
تو نوشو

1< سه تا بیت ویدئو چاکوده پسی ایضافا بوسته کی ویدئو می یان ننا

توگیلانه جا گی گریه به می کار - گیل آوایی

تو قاری می مرا قارم تی امرا
تو داری می مرا دارم تی امرا
هاتویی دوشمنا بیخود کونیم هار
تو زاری می مرا زارم تی امرا

......

بدا تی گوله ره گولدان ببم من
تی خانه بامه ره نودان ببم من
تی صاراکتله، تی هیری جیری خاک
کله سر قوری یو قابدان ببم من!!!!ا
....

شبه چله دیلام غوربت بیبیشته
خکارا یاد آره آبجی واویشته
شبان بیداری یو نقله پیله مار
دپرکانه جه خاب، خنده جیویشته
......

توگیلانه جا گی گریه به می کار
می دیل جه تاسیانی به هاچین زار
هاتو کی بوک کونه دیل چوم ایسه پا
واره وارش دوخانه مار آی مار

....

بوشوم دریا کنار ایپچه بگردست
خیالا سرا دام، بوشو ونگردست
بیدم آبکاکایی او جور بزه بال
می کارا فاندرست خنده بترکست
.......

می دارو می ندار ایرانه خاکه
گولازه می وطن گیلانه زاکه
باباخان تیرکمان شاله عروسی
قشنگو رنگ وارنگ ایرانه پاکه

بایید بایید کی دیلانه ایپیچه وازا کونیم - گیل آوایی

جه تاسیانی بایید توشکه یانا وازا کونیم
خیاله باله مرا دیلمانی سازا کونیم
ده وسته بوک کودنو غوربتانه تام توم زئن
بایید آمی دسانا کس کسه درازا کونیم
کشا گیریم خوشا دیم عومر کرا شه مثله باد
آویرا بیم، دبازیم، جانه یارا نازا کونیم
قشنگترا بیمی همدیگه نازا های بکشیم
چی به امی دیلا مثله خزر گولازا کونیم
بنیم بدیمه ایفادا نیبیم هاچین خالی آب
آروزیگارا واسی یاره دیلنوازا کونیم
گیلانه ایرثه جه میرزا کی جان بنیم یاره
کسانه کس بیبیمومهربانی سازا کونیم
گیل آوایی نی به هرماله من مرا قوربان
بایید بایید کی دیلانه ایپیچه وازا کونیم

بئ تو مار - گیل آوایی

جانه مار دیل گریه داره زاره زارم بئ تومار
کس نانه هرماله آتش بم گوما بم بئ تومار
پاک بمه کوهه فوگوردسته کرا بئ دار و خال
چئ بگم آتش بیگیفتم گورشا بوستم بی تو مار
یاد آرم بئ تو ایسان غوربت چوتو بم بی پناه
تو بوشویئ بئ منومن خستا بوستم بئ تومار
ده واسئ دیمه بنم زاکه ببم مستو خراب
تاب نارم آ روزیگارا سر باورم بئ تو مار
من نارم باور کئ بئ تو زنده یم آئ داد داد
سر کرا کوبم به دیفار ایجگرا بم بئ تو مار
بئ تو پاک سردم بچاسته ده آویرم من آویر
دیل میشین واهیله واهیل زرده ولگم بئ تو مار
لاب ایسم واشکسته شاخه خوشکه دار بی داره پا
جنگلم آتش بیگیفته پاک ذوغالم بئ تو مار
گیل آوایئ دیل تیشین بیخود نئ یه واشکسته خال
سینه یا دورسین جه ناله وا بوسوجم بئ تو مار

آخه ناموی - گیل آوایی

اشکه مئن تنها دمردم بئ وفا آخه ناموئ
هیستابوم بسکی تی رافا چوم برا آخه ناموئ
بئ تو پاک از تاسیانئ ول بیگیفته دیل دمرد
خوشکا بوستم تسکوتنها گورشه کا آخه ناموئ
آن قده تنها بوگفتم های تی ناما با گولاز
شب بیگفته مئ اوخانا صوب بوما! آخه ناموئ
وامرازه آ روزیگاره بئ کسئ تنها ایسان
روز و شب به سام تئ رافا پورجفا آخه ناموئ
ده نگم هرماله تئ ناما مئ دیل به پیله لات
خستا بوم از آهو ناله را به را آخه ناموئ
گیل آوایی تام بزن فاندر جمخته روزیگار
های گیری انگاره گی تی یاره کا آخه ناموی

ایتا خیلی قدیمی هاسا شعران - گیل آوایی

خواب بیدِم کی ترا دونبالا گودم
ماچی بدم تی لیسکه رو یا
تا تی پاچک فاره سِم
تورشا گودی تی رنگه رو یا
می دوما جیگا بدام
دور دوره شر چوما بودوختم
کی بایی
تی گولی پوستام بیگیری
ده نیدینم تی سی یا مو یا
آن قدر سرما می یان
دیفاره کش خوشکه چوبا بُوم
کی می دس چوپور نامو
شیب بزنم
تا تو بفامی کرا من فان دره مه هانده تی سویا
پرکسیم
بیده مانستن
بوبُو بوم هیستو چوره
وارشه مه نی
بیدمه کوچه می یان
خانه خاراس ماچی دیهی رقیبه رو یا
مرا گورشا کوده تیکار
مرا دیل نامو بگم
ده نیدینم تی رنگه رو یا
بوشومه شلمانه کش
یاواش یاواش مره جوخوفتم
بوگودم گریه تی واستی
چوتو چنگ بزه رقیبه ری
تی مو یا
را دکفتم تا بایم رقیبه ری کا
کی بگم فاگیفتی بی رام
می اومیدو چومه سو یا
واخبردارا بومه
تو ده بوشویی
ایسامه هیستو چورابو
قاقابوسته
می کُوله سر پاک خیاله کی دارم ایدونیا کو یا
داد بزم داد نخوایم ده بیدینم تی رنگه بویا
آن قدر داد بزه مه
شه بزه از خواب بپررستم
مرا یاد بامو کی دورم جه تو
دورم
هاچینه شب تی واسی فان د ِرَ مه ستاره سو یا
مره پاک واهیلا بوم کی نتانم ده بیدینم تی رنگه بو یا

گیل آوایی

ایسام تئ رافا من

ایسام تئ رافا من

نایه خبر جه تو بیخود ایسام تئ رافا من
جه تاسیانئ بنامه ده سر به صحرا من
فوقوفته غورصه مرا دیل بترکسه تنها
تئ دورئ جا نانئ واهیلا بوشیدا من
آویرا بو سته منم من نیافه کس ده مرا
نانئ نانئ کئ دباخته تومامه فردا من
ایتا خبر نایه از تو نانم چره قارئ
نانئ کئ ول گیره دیل چوم برایه بئ پا من
ده مایا گم دنه تاب ابرا گم تی تی یا فوقوس
دمردمه تئ واستئ گورشابوسته تنها من
جه تو زبسکئ بوگوفتم مئ چوم بوبو دریا
بترکسه ده مئ دیل بیتو غرقه دریا من
بوبوسته ایحگیره بئ تو مئ داد و مئ فریاد
ده گورخانا دوارسته تی راشی بپپا من
شبانه غوربتا هرماله کس نایه مئ داد
اونئ کئ چوم دوارسته تومامه دریا من
گیل آوایئ تئ واسئ روزوشب کونه فریاد
فارس مرا کئ نارم تابه بئ تو روسفا من

گیل آوایئ
اکتبر2006

می چومه اشکانه مرا - گیل آوایی

می چومه اشکانه مرا
گیل آوایی

تی دامنا هیستا کونی می چومه اشـــــــکانه مرا
بازین ترا لیسکا کونی مردومه حرفـــــــانه مرا
تو ده ازازیلا بویی لوچـــــــان زنی رادواران
زرخه پوتارا بوندری گردی رقیبــــــــــانه مرا
ترکما بوستی تو ده هـــــــــــاچین واکف داری
بیخود مرا لقد زنی تی خـــــــــــاشه لنگانه مرا
زلاش باوردا چو زنی هرمــــــاله سربرا نیبی
لیلیکه دارانا مانی زولفه پریشــــــــــــانه مرا
لانتی بوبوی روخانه من گوسـکا بدام دکفته یا
پاک ده فوتورکسی هاچین تیگوزه حرفانه مرا
هاچین کرا چوکـــوش زنم آهینه سردا بوخودا
خیاره سر دلاری تو تی لیســـــکه کارانه مرا
دپرکمه بیدارابم، تی تی زنم، بهــــــــارا بم
اگرچی ول بیگیفتمه تــــــی کرده کارانه مرا
گیل آوایه جه سر بوشو آ روزیــگاره ناکسی
نخام ترا خایم بشـــــــــم می دس برارانه مرا

چارتا گیلیکی چاردانه - گیل آوایی

1

بازام می دیل جه غورصه پورا بوسته
واکفته می خیالا تورا بوسته
بیگیفتم ول دو واره داده بیداد
چی دیل با تاسیانی جورا بوسته

2
نیدین کی سربیجیرو سر برایم
تی واستی یه ناویره بی حیــایم
هاچین لاتم کی هرماله نبم رام
مثــاله راشمه* ســـر به هوایم
راش = ایتا درخته ایسمه

3

اگر چی تورا بوم، تی ســــر برایم
تی واستی پر زنم تی رایــــــا پایم
هاچین واهیلا بو ایســــــام تی رافا
تی جانکی بی تو من هیچی نخوایم

4

دانم نایی هاچین تی چوم برایم
تی راشه پایمه چارچرخ هوایم
هاچین گیفتان درم تی سره کُورا
کی شاید بیشتاوی تی رایا پایم

بی وفا یار - گیل آوایی

بیگیفتم فاله حافظ تی وفاره
کرا خنده بوکود حافظ می کاره
بوگفته تو هاچین بی شات خوری تاب
نواستی دیل ناهان هر بی وفاره

گیلیکی ترانه شاید - گیل آوایی

1

گیله مرده بوگو بیشتاو اونه داره مرا

کوله دارائ.....کوله دارائ.....کوله دارائ....کوله دارائ
هاچینه گردمه باغو بیجارائ.....کوله دارائ
نامو وارش کرا خوشکه بیجارائ.....کوله دارائ
ترا موران بزا ما توم بیجارائ.........کوله دارائ
آگه وارش نایه دیل بئ قرارائ........کوله دارائ
هاتو خوردان درم غورصه بیجارائ....
کوله دارائ
کوله دارائ
کوله دارائ
بوگو خورشیدا وسته ده نتابان
مئ بیجاره گیلا آنقد نترکان
بوگو دیل آتشا خونه جه ابران
بوگو ابرانا تو واراش به واران
کرا سوختان دره مئ توم بیجاران
هاچینه آتشه مئ دیلو مئ جان
چوتو وا من فادم مئ قولو قرضا
نیهینه هیشکئ ده مئ خاشه ورزا
چئ بگم گوشنه یه مئ مورغو کیشکا
بمردم تا بیدم مئ زاکه اشکا
ده هاچین آتشم آخ کوله دارائ کوله دارائ
ترا موران بزا ما توم بیجارائ
کوله دارائ
کوله دارائ
کوله دارائ







2
دس فارس نا رهایئ...

نیدین مئ خندیانا گریه دارم گریه دارم
جه دسته آ زمانه گریه دارم گریه دارم
مئ دیلئ واهیله رایئ ندارم گریه دارم
سیا ابرانه دس وا خون به وارم گریه دارم...گریه دارم...گریه دارم

چره تو تنها، من مره تنهایم یارائ
بئ یه مئ امرا تو، تئ مرا آیم یارائ
اگه تنها بیبیم
همه تان زارا بیم
شب سیا
گاب سیا
هرتا سگ هارا به
زندگئ زارا به
گیله مرد
گیله زن
غورصه خوردن نیبه
اشکو ماتم نیبه
همه تانئ واسئ یارا بیم
ایدیلو ایصدا را دیبیم
دس فارس نا رهایئ ویریز
تو مئ امرا نیبئ
من تئ امرا نبم
ایشکفیم
واشکفیم
خارا بیم(خوار)
را دکف
جنگلان سرپنایه
آمئ جا جیگایه
نشا غورصه خوردن دمردن
نشا دوشمنه دس جوخوفتن
ویرئ
دس فارس نا رهایئ
بنه دیمه رسمه جودایئ
چقد گورشا بیم!؟
چقد فورشا بیم!؟
چقد سرفوکویانا خوردن!؟
نوخور لوفته ناکسانا
ده وسته دمردن
ده وسته گولئ پوستا گیفتن جوخوفتن
ده وسته
ده وسته
ده وسته ویرئ
رهایئ آمئ دس ناها تو چئ گئ!؟

آی کی مرا فان دری

آی کی مرا فان دری
گیسو پریشان داری
مئ دیلا بردان دری
پاک مرا کوشتان دری
نازوکه ابرو کمان
آی تئ چومانا قوربان
دیله بلا بون دری
وختی آتو فان دری
ایپچه بدن تو امان
خوشکیله چوما قوربان
مرا تو آتش زنی
تا کی آتو فان دری
من تئ خاطر خوایمه
هرجا بیشی آیمه
تی راشی یا پایمه
آخه چی گودان دری
وای مرا کوشتان دری
می دیلا بردان دری

گیلیکی ترانه: گیلکم ها خاکه زاکم - گیل آوایی

چوم واکودم، گیله زاکم
جه گیلان، می ماره خاکم
دیل بوبوسته ی بیجارم
بجه پیل لا بوسته زاکم

گیلکم ها خاکه زاکم

عاشقه ها گیله کارم

چایی باغ، بولاغ ،گومارم

اگه ویشتا، اگه سیر، اگه پابرانده ایسه می کاره بار

اگه می خونا اودوشته بامو هرکی سره کار

هاچینه سرده پلایام نیبه ده می قلنهار

می گولازه گیله کار، می روخان، می باغ، بیجار

بدا جان ها خاکه ره می په ر، برار، می جانه مار

عاشقه ها گیله کارم

چایی باغ، بولاغ ،گومارم

گیلکم،گیلکه امرا پا به پا

نیبه دونیا هرماله می جا جیگا

می ها دونیا، 

می هو دنیا، 

ایسه می گیلانه خاک

می ماره که جانه خاک

چوم واکودم، گیله زاکم
جه گیلان، می ماره خاکم
دیل بوبوسته ی بیجارم
بجه پیل لا بوسته زاکم

گیلکم ها خاکه زاکم

عاشقه ها گیله کارم

چایی باغ، بولاغ ،گومارم

گیلکم گیلانه زاکم

.

( ایتا پیچه چاکون واکون بوکودم. 11ژتنویه 2014)

فارسی

چشم باز کردم، بچۀ گیلانم

از گیلان، خاکِ مادری ام هستم

عاشقِ شالیزارم

بچۀ بزرگ شدۀ برنجم

گیلکم، بچۀ همین خاکم

عاشق همین کارِ گیلکانه، باغ چای، بیشه ام

اگر گرسنه، اگر سیر، اگر پابرهنه، کار پارِ من است

اگر هرکسی سرِ کار آمده ( دولت ) خونِ مرا مکیده است

پلوی سرد هم غذای پیش از نهار من نیست

کارِ گیلکانه، رودخانه ام، باغ من، شالیزارم افتخار من است

برای همین خاک پدرم، برادرم، عزیز مادرم، جانشان را داده اند

عاشقه همین کار گیلکانه، باغ چای، بیشه ام

گیلک هستم با گیلک با به پایم

دنیا بندرت جای من بشود

همین دنیای من، همان دنیای من

خاکِ گیلانِ من است

خاکِ عزیز مادری ام

چشم باز کردم، بچۀ گیلانم

از گیلان، خاکِ مادری ام هستم

عاشقِ شالیزارم

بچۀ بزرگ شدۀ برنجم

گیلکم، بچۀ همین خاکم

عاشق همین کارِ گیلکانه، باغ چای، بیشه ام

گیلک هستم، بچۀ گیلانم

ویدئوغزل گیلکی آویرابو یاره - گیل آوایی

بارگذاری نوزده کتاب در اینترنت - گیل آوایی

نوزده کتاب در برگیرنده ی مجموعه شعر و داستان در این سایت برای دسترسی همگان بارگذاری شده است
http://www.docstoc.com/profile/gilavaei

برای باز کردن آن می توانید اینجا نیز کلیک کنید

آویرابو زاره - گیل آوایی

آویرابو زاره
نوامبر2010

نانم چره نی یافم می آویرا بو یاره
کویا بوشو چی بوبو دیل میشین کرا زاره
هاچین تورا بو خیالا شمه شبان بیدار
بوگو واگو تی تی امرا شبان ده می کاره
هاتو خیالا پرا دم کی پاک بمه پیله لات
واخوبا بم دینمه دیل هاچینه خون واره
نفس نفس جیگیرم ناجه یانا بخته دمرد
دمرده بختا فوتورکم هاتویه پوشته بیجاره
هاچین هاوارا درم یار آویرا بوسته بوشو
ده واستی تام بزنم یاره سر به خو کاره
گیل آوایی بنه دیمه بوسوج واسوجا وای
کی ول بیگفته سوجه پاک مثاله خکاره

چاردانه یان 2- گیل آوایی

1

واگردم رشت جیوانه گر دباخته
می دیل غوربت کرا هیجا نساخته
بشم گیلان واکونم ایپچه می بال
دمردم من می دیل غوربت بچاسته
2
بوشوم دریا هاتو کی یار بوبو قار
بینیشتم فورشه سر ساحیل واگود بال
بوگفتم بی وفایی جا به صد آه
بامو دریا می داد ساحیل بزه بال

3
آ دونیایا خایی! دونیا تی پیشکش
اونه فیسو ایفاده جا تی پیشکش
نبم جور هی ذره با کوس مشنگان
آ زرقو برقو قاب بازا تی پیشکش

4
همش بوز بارده بوز می بخته قاب باز
اونه هم پایه آ دوره چاچولباز
هاتو کی جوفت زنم بخته آیه تاک
عجب آ روزیگار نامرده گاب باز

5
بگشته غوربتم پاک واهیلم گورش
می دیل تنگه آمی سنگه سفال فورش
چقد غوربت بگم آی داد و بیداد
واسی جنگل بشم سر پور بمی دوش!

6

نانی کی تو چوتو دیل تنگه زاکه
می چوم وارش بیگفیته هیسته ابه
نیبه هرماله کس غوربت تره یار
کرا تنها دمردن آیا دابه

چاردانه یان - گیل آوایی

1
تی واستی غوربتی، غوربت نیشینم
جه تو دورم هاتو غورصه اوچینم
فتاشتد جنگلا بوگروخته یم وای
چوتو می دیل آداغانا دیچینم
2
تی واستی غوربتی، غوربت جیگایم
تی پامالا بیگیفته چوم برایم
ایسام دور از تو با تو دیل ایسه خوش
تی نامه جا غزل خوان گیل آوایم
3
تی پا مته تی راشی بلته خانه
تی باغ، تی پل بیجار تی مورغع لانه
هاتو ناجه هاتو ناجه ایسه وای
تره دیل واستی های دیلم بخوانه
4
تومامه جا بشم گیلان می جایه
کرا دونیا فدای می جیگایه
می دونیا خاکه ایران سبزه گیلان
ناویره نام آویر غوربت می جایه

5
واگردم رشت جیوانه سر بیگیرم
آویرا بوسته یاره ور بیگیرم
بیافم می ریفقانه ببم شاد
نایم نا ده نایم غوربت دیمیرم

دو واره واستی سبزا بُون، بهارا بُون، گیل آوایی

1

دو واره واستی سبزا بُون، بهارا بُون

گیل آوایی

هاچین غورصه واره غورصه
جه غورصه دیل پورا بوسته
امی خاکا کرا ناکس
دوارسته دوارسته
امی دارو ندارا پاک فه وه رسته
دباختیم خیلی وخته
دادو بیداد
ده امی ره چی بمانسته
جغیر از تو مره یو
من تره،
اخاکه مئن هیچی نمانسته
نمانسته نمانسته

دو واره
واستی میدان شون
دو واره
جنگلی وا بون
دو واره
ناکسانا وا فوتورکان بون

دو واره
واستی سبزا بون
بهاران بون
دو واره
میهنا واستی جه خون شوستن
جیوانا بون
بهارا بون

2

گوله پامچال

گوله پامچال بیرون نامو،
بیرون نامو، مردوم عزا دارن،
خودا دیل چی بی قراره

شوکوفان غونچه وانه کود،
غونچه وانه کود،
بولبول سر بداره،
خودا دیل چی بی قراره

خایم داد بزنم داد بزنم آخه ان چیکاره
چره واستی خون به واره
آسه مان بیدین چی زاره
خودا دیل چی بی قراره

بیشیم جنگل بوخوسیم،
جنگل جوخوسیم
دور جه هرچی زاره
خودا دیل چی بی قراره

3
تا کی می چوم تی چوم دکفت
هاتویه کی پر بکشه
مخمله ابره سر بینیشت
تمامه قورصا بوارست

تا کی می دس تی دس دکفت
مثاله داره بال خورا دپرکانه
هارای بزه
گورخانه آسمانا بو
تی تاسیانه دوارست

کی بو امی چوما بیگفت!؟
کی بو امی دسا دَوَست!؟
کی بو نخواستی تویو من
اما نیبیم!؟

بلا فوتورکست تا هسا
امی می یان اتو سیوایی بمانست

هاچین کرا آویرا بو
هرکی بکاشته خو کله
تو تی کله
من می کله
دونیا امی سر بکالست



4
شب کرا تی یاده جه
دریا مرا گفتاندوبوم
شه بزه دریایا تی واستی
کرا کفتان دوبوم

هیشکی ساحیل نه سابو
من بومو آبو دشته وا
تو کی نه سابی بیبی می دردانه ایپچه دوا

من تی رافا نیشته بوم
وارشه من هیستابوم
پاک تره واهیلا بوم
ول بیگیفت شوالا بوم


یاده کی گفتی نیبی هرماله بیگانه
چی بوبو!؟

یاده
وارش بو
تو بی
من
بال ببال کوچانه مئن
وای
تی حرفان چی بوبو!؟

تی کیتابه پوشت کرا می یادیگارِ نا خوانی!؟
عکسانا تو فاندری!؟
آخ ترا یاده بنابی تی سرا می سینه سر
من تی ور بوم، تو می ور
داره جیر باغ محتشم
کش بکش دیل بو هیزارتا آرزو !
من کرا واهیله تی افشانه مو
نازنین یار چی بوبو!؟

هانده تی رافا ایسم
کومه ور سرپا ایسم
سل تیته گم بی کسم

هانده شم دریا مرا تنها بمه
از تی دوری هانده دریا ره گمه
می خیالا پر دمه
تورا بو هو جایانا تی یاده امرا گردمه
واهیلو شیدا بمه
تو نانی
می ارسو ره دریا کمه


5

لالا بوکون لای لای لای
لالا بوکون لای لای لای
بوخوس می جانه دیل زای جان
می کش تی گاواره
ماری تی ره بیداره
بوخوس می جانه دیل زای جان
لالا بوکون لای لای لا ی لای
لالا بوکون لای لای لای

تی پئر بیجار کاره
بجا فوروز باره
مثله همه ساله
ایدونیا غم داره
هیچی خوره ناره
تره پلا باره
بوخوس می دیل می جان زای جان
لالا بوکون لای لای لای لای
لالا بوکون لای لای لای

نیدین تی مار بیداره
ترا بوخوسانه هیزارتا کار داره
می دیل تره نا زای جان
می جان تره نا زای جان
بوخوس می دیل می جان زای جان
لالا بوکون لای لای
لا لا بوکون لای لای


6

جانمی هانده بهار

جانمی هانده بهار
فصله کار
وخته قرار
جانمی هانده بهار
سبزا بو
باغو بولاغ
چله رو
گرواز و داز
تخمه جو یو توم بیجار
وخته یاور دانو یار
دس خاخور و دس برار
بال ببال روخان کنار
جانمی هانده بهار

وا بدم زولفانا تاب
پورا بو روخانه آب
گوسکایو لانتیو راب
چوم نیشه هرماله خاب
تا ببه می لیشه گاب
چرچره باغو بولاغ
من ترا گم جانه یار
بج فوروز آره بهار

جانمی هانده بهار

فصله کاره فصله کار
شه بزه سیر و کوار
موشته موشته قلنهار
های نوگو گدا بهار
دواره اروزیگار
تو بی هانده جانه یار
می دیله بی تو قرار
فصله کاره فصله کار
چانمی هانده بهار


7
ایتا گیلیکی سورود امی گیلانه ره

گیلان

29فوریه 2008

آی گیلان جان گیلان جان
آی گیلان گیلان جان
آی گیلان گیلان
سبزه تاجه ایران
تی چایی باغان
تی جنگل
تی رودخان

تویی جانو جانان
مره سرپناه تو بمان
مره جان پناه تو بمان
آی می سبزه گیلان
آی می چومانه سو، می نفس کوچی خان
تی واستی بمه سربدار
تره بم تره جان فدا

تی دوشمن اسیره
تی بدخوا بیمیره
تی دوشمنده دیل واستی آتش بیگیره

گیلان جان
گیلان جان
گیلان آی گیلان جان
منم
دیل بتی را بنا
منم سر بتی را فادا
منم
گیلکم
تی جنگل ایسه می جیگا
تویی تو
تو گیلان
تو می جاجیگا
تی جنگل جوخوفتن
کرا دوشمنانا فوقوفتن
ایسه ایرثه می کوچی خان
ایسم جنگلی جنگله دیلمان

آی گیلان جان گیلان جان
آی گیلان گیلان جان
آی گیلان گیلان
می جانی
می جانی
می جان
می سبزه گیلان
من تی قوربان
بمان پا بپایه می ایران
کی ایران
تی امرا مانه جاودان

گیلداستان خوروسخان با ترانه ی خروسخوان از جاودانه یاد احمد عاشورپور

خوروسخوان 

گیل آوایی

هاچین مرا شه بزه بو. چفه عرق آسمانا چوم بودوخته مره بوسوج واسوجا دوبوم.

میدیل هاچین بیرون آمون دوبو. سره سام بیگیفته بوم. لیباسانا های اطرف اوطرف ایتا اویتا کودیم. آینه کنار می مویانا شانه کودیم های شوییم اموییم دو واره مرا فاندرستیم. می سرا بوشوسته پسی می مار تیانا نهاندوبو شکافه مئن. ایتا پیله شکاف کی هامه چی اونه مئن نهابو جه تیانو تشت بیگیر تا خکاره یو سوان پالانو قازان و پیله ملاقه یو کچه یو کتل. مرا زیرزیریکی فاندرست. ایجور کی مرا ناز دان دیبی لبه جیر ایچی زمزمه بوکود. مره ننانم. می شلوارا کی تازه اوتو بوکوده بوم دوکودم. تازه بوشوسته پیرانا ایتا پیچه والای بدام بازین اونه یخا صافترا کوده دوکودم. راه دکفتم بوشوم مدرسه هاتو ول گیفتان دوبوم.

قرار ناشتیم. بیدم نتانم مدرسه به سم. ناظمه چوما دور بیده جه مدرسه جیویز بزه بوشوم می کوره که مدرسه ور،جه  دیفارکنار ایتا گیل گوده بزم پنجره شیشا ایجور کی تومامه دختران جه پنجره بیرونا فاندرستید. بازین مرا دیفاره کش قایما کودم کی نیدینید من گیل گوده بزم مدرسه پنجرا. می کوره جه من لات تر، جه مدرسه بوگروخته، دو تایی راه دکفتیم.

خیاله کی انهمه سالان دنوارسته بو، سیا بلا امه را فونترکسه بو. هامه چی هوتو هو سالانا مانستی.

خیاله کی هاسایه. نانم روخانه هیسته واشانه سر شون دوبیم یا اینکی بیجارمرزانا یا دریاکنار شله فورشانه سر. هاتو مره خوشخوشانی می یارکه مرا بال به بال شانه به شانه کیتبانا امی بغله جیر بزه یو دونیایا پاک بیگیفتی بیم. باد نازه مرا واشانا رقصانه یی. چیچینی ولوله زاکانه مانستن کوروپی پرا گیفتیدی بازین ایتا جا فوروز آمویید. هاچین خیاله کی سنفویه باغو بیجار و باهارا هارای کودان دیبید.

دونیا امی شین بو. هیکسو هیچی یا نیده ییم. می کوره نازه مرا پابپا می مرا اموییو مویانا فادابو باده دس، دیلبری کودان بو. یارا کش بزه یو اونه افشان بوبو مویانه مئن آویرابو خاندان دوبوم:

خروسخوان[1]

بو من و اون مست و مستانه

دور از چومان یگانه و بیگانه

تا کوه دامن بوشوییم شانه به شانه

زیر داران سبزانه سر چشمه یه لب

خوش بینیشتیم رو به خاور

دیم بر دیم بیم بیده ییم آسمانا سورخا بوسته ول بیگیفته یار بزه داد آتش آتش

مه داره با ول کشاش کش

آسمان آتش بجانه

اون مگه از عاشقانه

نازنینا بوگوفتم اون می اومیده سویه

آینه داره تی رویه

آفتاب خیزانه آفتاب خیزانه

بیجارانه برنج قد بکشه پاک ایتا دریا خلسه بوشو آرامه موج زه ییدی. برنجه عطر تومامه جایا دوارسته بو. کلاچان خیاله بوگروختی بید میدان فادابید چیچینه نا. برنجانه وسط ایتا مترس چیچینه نه دیلا ترکانن دوبو. ایتا واچرده کولا اونه سر، موشته کولوش جه اونه دورسفته آسین بیرون بامو، پیرانه پولوکانام گاگلف بکفته اونه پیرانه پره هاتو ایتا ور بوجور ایتا ور بیجیر جلاسته بو. پاک ماسکا مانستن برنجانه وسط یلانچی پالوانی کودان دوبو. می کوره کام اونه بیده پسی ایجور خنده بوکوده کی خیاله تومامه برنجان جه رقص دس بکشه قاقابوسته اونا فاندرستان دیبید. منام کرا کرچ کرچ تومامه برنجانا سوسو دان دوبوم کی می قشنگه جانه یارا مرا شوندرمو اتو کی قاقابوسته داریدی، می یاره می جانه می عشقه. هاتو گولازه مرا دس بنا می یارکه شانه سر ایجور کی اونا دیل بزه بیم، شون دیبیم. جه می پاجیر ایتا گوسکا جستن کونان شیرجه بوشو روخانه توله آبه مئن. بیجارا دوارسته، پرچینه پوشت مانده صدا هاچین عالمه گوشا کرا کودان دوبو. هاتو مره بوشوبوم او سالان کی زمینه سر گولازه مرا پا ناییم، ایدفایی شهرداری آشغالی ماشین ایجور سر و صدا بوکوده کی دو بالا بجستم. مرا هاچین شه بزه بو. چفه عرق آسمانا چوم بودوخته مره بوسوج واسوجا دوبوم. می خانه دم داره سر کشکرته لانا فاندرستم. درختان تی تی بزه بید. آسمان هاچین ابریشما مانستی. شهرداری آدمانه سر و صدا کی هولندی بوگو بیشتاوا دیبید مرا جه انهمه خیال دپرکانه ده. شه بزه مره ایتا دنیا ناجا آه بکشم. وای من کویه ایسام! کویه آویرا بو دارم!؟

تمام

---

[1] خوروسخوان دو زبانی بخوانده بوبوسته داره کی جه آمی همیشه زنده یاد عاشورپوره. اترانا زنده یاد جهانگیرسرتیپ پورگیلیکی بوگفته داره یو بازین اونه فارسی یا عاشورپور بوگوفته.