می دیل تنگه می گیلانه هوا ره
می خانه کوچه سر کتله صدا ره
روزانه زاکی یو پابرانده شون باغ
کونوسو کامپوره ولش گوماره
فارسی
دلم برای هوای گیلانِ من تنگ است
برای خانه ام، صدای دمپایی چوبی در کوچه
برای روزهای کودکی وُ پابرهنه به باغ رفتن
برای بیشه های " کامپوره! و تمشک
( کامپوره نمی دانم فارسی چه می شود!)
2
دمرده روزیگار، یاری چی کم به
دیمیری، بی وطن تی هم وطن به
تره سوجی ساجی واهیلا بی قاق
چره خاکه وطن تی جا ره کم به
فارسی
در روزگارِ سخت، همسویی چه کم می شود
ساکت بمانی، بی وطن هموطنت می شود
بتنهایی می سوزی می سازی سرگشته می شوی حیران
چرا خاکِ وطن برای تو جایی ندارد
( جای تو در خاکِ وطن کم می شود!)
3
چی سالانی بوبوست یاران اسیرَد
ده دارانام جه یاران سر بیجیرد
هاچین رخشان کشه ضحاکه جللاد
آیه اوو روز کی خونه مئن دیمیرد
فارسی
چه سالهایی شده یاران اسیرند
دیگر دارها هم از یاران سربزیرند
بیهوده شکلک در می آورد ضحاک جلاد
آن روز می رسد که در خون غرق شوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر