دیلا گم وسته غورصه، ده
بوشو خاب!
چومه ارسو دیمه سر پاک خوره تاب
واویلان ده مرا آ ول وله زاک
مرا گه تو بوشو تی کشکا بساب!
فارسی
به دل می گویم غصه بس است، دیگر برو بخواب!
اشک چشم روی گونه تاب می خورد
نگاهی چپکی می اندازد این بچۀ زرتخ!
به من می گوید برو کشکت را بساب!
2
بازام می دیل بوبو رشته
هوایی
هاچین تورا بو گه غوربت چرایی!؟
منام قاقا بومه جه می دیله کار
نیگیره هیشکسا جوز گیل آوایی!
فارسی
باز دلم برای رشت هوایی شده
همینطور دیوانه شده می گوید غربت چرا هستی!؟
من هم حیران مانده ام از کار دلم
به هیچ کس گیر نمی دهد بجز گیل آوایی!!!
می دیل تنگه می رشتِه
می روباره!
ساغرسازان،
ککج، سیره، کواره!
روخانه
جانشورا یو اشغالی واز!
روباره
گوسکایانه، کره ماره!
فارسی
دلم
تنگ است برای رشتِ من، رودخانۀ شهرم( "روبار" رودخانه ای در شهر رشت است(
ساغریسان(
محله ای در رشت)، ککج=شاهی، سیره=برای سیر، کواره= برای تره
برای
شنا کردن در رودخانه و پریدن ناشیانه و چاردست و پا در آب!
برای غورباغه های
روبار، کره مار= اسم فارسی اش را نمی دانم ولی یک جور مارِ بی آزار و غیر سمی در
گیلان است!
یادآوریِ فیسبوک / بیست
و هشتم جولای 2013
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر