بانو مردِ میدان بو.....- گیل آوایی

میانه اون همه نر، بانو مردِ میدان بو

دمرده مردکانه مئن زناکه گیلان بو

بنازم آی کی هونه حورماته حرومته خاک

بمرده مرداکی میدان، دکفته میدان بو

چی حورمتی، چی شهامت زناکه بازارمج

جه روزیگاره وکفته، هارای ایران بو

جه گیله بانو باموجیم آمون به میدانا

آ ایجگرانه جا بانو شرف به دوران بو

هاتو کی خون بدیلا بوستیمی جه شومبیداد

هارای بزه همه تانا شرف به مردان بو

چومانه ارسو مرا پاک دباخته میدانیم

گولازه حورمته گیلان گیله زناکان بو

جه پایمردی گیلبانو گیل داره اومید

میانه اون همه نر، ماده شیرِ شیران بو

. 

او نر کی نانه ره خو آدمه ببرده جه یاد

نشانه حاکیم دوزو نماده قورآن بو

فارسی:

میانِ آن همه نر، بانو مردِ میدان بود

میان مردانِ خفه شده، زنِ گیلان بود

بنازم ای که هم او حرمت حرمتهای خاک است

از گیر و دار روزگار، هوارِ ایران بود

چه حرمتی، چه شهامت، زنِ دستفروش

از گیر و دار روزگار، هوارِ ایران بود

از گیلبانو بیاموزیم به میدان آمدن را

از این ضجّه ها، بانو شرفِ دوران بود

اینطور که خون به دل شده ایم از بیدادِ شوم

هوار زد همه را، شرف به مردها بود

با اشک چشمها میدان باخته ایم

حرمتِ افتخارِ گیلان زنان گیلانی بود

از پایمردیِ گیلبانو، گیل امیدوار است

میان آن همه نر، ماده شیرِ شیران بود

.

آن نر که بخاطر نان آدمی اش را از یاد برده است
نشانِ حاکم دزد وُ نمادِ قرآن بود!