۱۳۸۸ تیر ۳۰, سه‌شنبه

چاردانه

دمرده آدمیمو کس کسا قــــــار
بیمی واشکسته داره ولگا دا باد
واسی جنگل بیبیم مثله ایله
جار
کی یاور دانه وخته نه بیبیم قار
***
تی آوازه مرا دریـــــــــــایه می چوم
بیجارانه می یــــان به دیل میشین توم
نانی غوربت تورابوم خانه آبـــــــــــاد
می چوم وارش، می دیل سینا زنه بوم
***
مرا ده وامرازه غوربت جوخوسم
خوایم مئ جاجیگا ایشب بوخوسم
ده ورسفتم جه غوربت داده بیداد
چقد بیگانه جا تا صبح نوخوسم!؟
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر