شون درم تنایی، تنا می مرا تنا آیی
هرتا پا مته مرا واهیله تا دریا آیی
تی مرا گم ایشتاوم پاک تورا بوسته، لاته لات
پاییزه ولگه مانستن رقصانی شیدا آیی
خاب هانه تنای تنا دیل دمردن گورشه کا
آی بنازم هانده تی یادا کی بی پروا آیی
شُورشُوره وارش به ارسو تی مرایم
رادوار
ارسُونه تی تی مرا بی، باده گیله وا آیی
هرتا ارسو واچیشم، می دیمه سر با تی نیگا
دیل بزه مسته مانی با تلخییه ودکا آیی!
دیلمانی خاندنه امرا تویی خلوت جیگا
می مرا هرتا اوخانا پا به پا همپا آیی!
گیل آوایی تورابوسته دیل زنه اورشینه یاد
پاک سیفیدرو رقصی می امرا تو تا دریا آیی!!!
فارسی:
دارم تنهایی می روم، تنها با من می آیی
هر جاپای مرا سرگشته تا دریا می آیی
با تو می گویم می شنوم درست دیوانه شده، لاتِ لات
مانند برگِ پاییز می رقصانی شیدا می آیی
خوب همین است تنهای تنها دلمرده داغ شده
ای بنازم باز یاد ترا که بی پروا می آیی
شُر شُرِ باران می شود اشک با تو هم در راه
شکوفه های باران می شود اشک همراه می شود بادِ گیله وا[1] می آیی
هر اشک را روی گونه ام با نگاه تو می چشم
مستی در آغوش گرفته را می مانی با تلخیِ ودکا می آیی
با خواندنِ دیلمانی تو هستی در جای خلوت
با من هر واخوان(پژواک) پا به پا همپا می آیی
گیل آوایی دیوانه شده یادِ در هم ریخته را برهم می زند
درست رقص سپیدرود هستی با من تا دریا می آیی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر