فان درمه ترا
واهیله چومانه مرا
بمانسته هالا تی یادانا دوارم
ارسویانا اوچه!
.
دارا مانم دباخته ولگ
بادا کشاشو
آویری لاته تنایی مئن!
هان!
فارسی:
به تو نگاه می کنم
با چشمان سرگشته
هنوز مانده است از پسِ یادهای تو برآیم
اشکها را برچیده!
درخت را می مانم برگ باخته
باد را در آغوش گرفته
میانِ تنهاییِ دشتِ گمشدگی!
.
همین!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر