۱۳۹۴ اردیبهشت ۷, دوشنبه

ایتا هاسا شعر فارسی واگردانه مرا - گیل آوایی

تورابو باد
دیپیچه
واپیچه
بیجارانه ناز فوروشانه
بهاره رونما
بجانه شه بزه گیسویو
جلاسته مورواریدان
گولاز اوچینه گیله مرد
نشاکاره دسه جا
کرچ!
زمین آموجانه
دسودیلبازی

فارسی
دیوانه شده است باد
می پیچد
تاب می خورد
نازفروشانِ شالیزاران است
رونمای بهار
گیسوی شبنم زدۀ برنج وُ
مرواریدهای آویزان
افتخار برمی چیند گیلمرد
از دستِ زن شالیکار
باغرور!
( مترادف کرچ در فارسی نمی دانم. چیزی مثل سرافرازی، گردن فرازی، کله شق و..... معنی می دهد(
آموختن زمین است
دست و دلباز بودن!


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر