۱۳۹۳ دی ۲, سه‌شنبه

هاسا شعر: بهاره چوم برایی - گیل آوایی

دار داد زنه
جه داره پا[1] کفتن باده دس!

باغه ره اوروشواره  بمانست یو
بهاره چوم برایی!

فارسی:
درخت داد می زند
بخاطرِ افتادن آخرین میوه بدست باد

برای باغ سوگنجوا مانده وُ
چشم به راهیِ بهار!




[1] آخرین میوه درخت شاید گویا نباشد. "داره پا" یا نگهبان درخت به میوه ای گفته می شود که بنا به رسم گیلکها، به هنگام میوه چینی ، بر روی درخت باقی می ماند( باقی گذاشته می شود) تا نگهبان درخت باشد و در سال بعد میوه بیشتر بدهد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر