۱۴۰۱ بهمن ۱۹, چهارشنبه

باز هم یادآوریِ فیسبوکِ من! – گیل آوایی

سراخر دیمیره می ارسو مرا / اونی کی فوقوفته مرا ناروا

سراخر فوقوسان تومانا به شه / می جان واج آیه زخمانه ره دوا

ایروز شومی شه ونگو زاری مرا / آیه خنده لب هانده، دس دسکلا

سراخر دپرکیم جه آ فوخوسان / بازام تی تی وارانا به را به را

نوخور قورصه دونیا نمانه ایجا / همش رادواره، دواره بلا

چره شومه نالانا باور کودن!؟ / چره وا آمی سر ببه بی کولا!

منم من کی واستی بدم خاکه جان / منم من کی جنگل می جا به پنا

ویریز می مرا یاوری وخته یار / بی یا تا بیبیم جه شومان سیوا!

فارسی:

سرانجام با اشکم غرق می شود /او، که به ناروا، به من یورش آورده است

سرانجام کابوس تمام می شود، می رود/جانم گرم می شود، برای زخمها مرهم می آید

روزی شوم بودن از بین می رود با گریه وُ زاری /خنده بر لب می آید، دستکوبان/دست زدن برای دست

سرانجام از این کابوس بیدار می شویم/ دوباره پُر ستاره می شود راه به راه(فراوان/پشت سر هم!)

غصه نخور، دنیا یک جور نمی ماند/همیشه رهوار و پا به راه است، بلا دور می شود

برای چه ناله های شوم را باور کردن!؟/ چرا سرهای ما باید کلاه برود!

من هستم من، که باید برای خاکم جان بدهم / من هستم من، که جنگل پناهگاه من است

با من برپاخیز، وقت کمک به همدیگر است/ بیا تا از شومها جدا شویم(دور شویم)

8 فوریه 2015

2

 وارشو دریایو من،

بوخوردیم کس به کس!

تورا بوست

هاچین هیستو چوره دریا

باده دس!

منام جه ارسو!

فارسی:

باران وُ دریا وُ من،

بوخوردیم کس به کس!

دریا دیوانه شد

خیسِ خیس از دستِ باران!

من هم از اشک!

 


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر