۱۳۹۹ دی ۲۱, یکشنبه

گیلچاردانه هانده! - گیل آوایی

1

هاچین چوو زئن نوا کی من آویرم

کرا غوربت آویری وا دیمیرم

خیاله باله سر نیشتن بوبو کار

پیالا کش بیگیفته ول بیگیرم! 

فارسی

بیهوده  سر به سرم نگذار که گم شده ام

از گم شدنِ در غربت باید خاموش شوم(غرق شوم!)

بر بالِ خیال نشستن شده کارم

پیاله در بغل  آتش بگیرم!

2

 مرا هانده فوقوفته تاسیانی

دیلا چو چو زنه گِه وا بخانی

گرا هیسته می چوم، واهیلمه قاق

چی شا  خاندن جعیرز دیلمانی!؟

فارسی

باز هم دلتنگی مرا در خود گرفته است

دل را وسوسه می کند می گوید باید بخوانی

چشمانم خیس است، گمشدۀ حیران

چی می شود خواند به غیر از دیلمانی!؟

( دیلمانی=آواز دیلمان)

3

جه گیلان دورمه، چوما فوچینم

خیالا سرا گیفت دوره اوچینم

شمه جنگل بمه دارانه بپپا

ناویره گورشمه غوربت هاچینم!

فارسی

دور از گیلان هستم چشمم را می بندم

خیال را آغاز می کنم دوری را بر می چینم

می روم جنگل می شوم نگهبان درختها

وگرنه می سوزم داغ می شوم غربت، بیهوده  ام

4

اگه گورشا بی غوربت کس نداری

تره گی ایشتاوی بیکسو کاری

آویره زاکابی ونگه تی شادی

شولوغه شهره مئن تنا بی ماری

فارسی

اگر داغ بشوی در غربت از بی کس وُ کار

با خودت می گویی می شنوی بی کس وُکار

کودک گم شده ای می مانی که گریه شادیت است،

در شهرِ شلوغ تنها می شوی بی مادر

 2020/1399


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر