0
دیل کی گیره
آسمانه چوم دو جئنو
ابرانا موشته موشته چئن
وای کی بوک بوکوده دیمو
چومانه وارش
آویرا به نیگا
هاچین!
فارسی:
دل که می گیرد
چشم دوختن به آسمان وُ
ابرها را دسته دسته چیدن
وای که چهرۀ بغض کرده وُ
باران چشم!
نگاه گم می شود
براستی.
1
موشت
غورصه ایشماره دست
چوم
فاندره هیچی نیدئنو
خیالا رج گیفتن
ارسونه پامته مانه
دیمه سر
رابه بوکود!
فارسی:
مشت
غصه می شمارد دست
چشم
نگاه می کند هیچ ندیدن وُ
آغازِ بافتنِ خیال
جای پای اشک می ماند
روی گونه
نشانِ جاری شدنش!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر