دو ترانۀ قدیمی گیلکی با صدای استاد ناصر مسعودی را از برنامه های یک شاخه
گل شماره 122 و نیز گلهای صحرایی انتخاب کرده و با این ویدئو به دوستداران موسیقی
گیلکی پیشکش می کنم
عکسها تزیینی اند و در ارتباطِ موضوعیِ ترانه ها نیستند
خیلی دلم می خواست نام شاعر یا شاعران و آهنگساز( آهنگسازان) و نوازندگان
هنرمند را در این ویدئو می آوردم اما نتوانستم بیابم و شوربختانه در این ویدئو
نتوانستم بنویسم
از کسانی که نام شاعر، آهنگساز و نوازندگان را می دانند، خواهش می کنم در
بخش نظراتِ این ویدئو برای آگاهی همگان بنویسند
پیشاپیش سپاسگزارم
متن ترانه ها را تایپ کرده و همراه ویدئو در وبلاگ گیلکی خود برای
دوستداران آن منتشر می کنم
با مهر و پوزش از نارساییها
گیل آوایی
بیست و هفتم جون 2015- هلند
1
دیل واپسی نارم تا وخته بهاره
تا وقتِ بهار است دلواپسی ندارم
تی رختا دوکون باز بیشیم موقع کاره
لباست را بپوش موقع کار است باز
تو می تازه نیگاری می گوله بهاری
تو نگارِ تازه ام هستی، گلِ بهارم هستی
تا کی تو می کناری می دیلو می قراری
تا که تو کنارم هستی، قرارِ دلم هستی
تا کی تو می کناری می دیلو می قراری
تا که تو کنارم هستی، قرارِ دلم هستی
کاوَل را برمی داریم، یاور را صدا می زنیم
به بیشیم بیجارسر دانانا فیشانیم
به شالیزار برویم دانه ها را بیافشانیم
تی تی بزه درختان خانه بولبولان بهاری
درختان شکوفه زده اند بلبلان
بهاری می خوانند
کاره بیجاره ره غم نارم تاکی تو می کناری
برای کار شالیزار غم ندارم تا که تو کنارم هستی
[1] کاوَل وسیله ای تخته ای دراز
بطور یکی و نیم یا دو متر است که پس از شخم زدن شالیزار، روی شالیزار کشیده می
شود تا شالیزار برای نشاء کردن برنج صاف
شود.
[2] یاور به همسایه های شالیکار
گفته می شود که به کمک همسایه، بویژه زمانیکه کار شالیکاری عقب افتاده باشد، می
آید. این رسم در گیلان بویژه از دورهای تاریخ بوده و شاید باشد هنوز. به این کار
" یاور دیهی=کمک دادن " می گویند
2
نم نمه باران بوارسته دیشب دانه دانه
دیشب باران نم نم بارید دانه دانه
می گولناری واده بدا بو بایه امی خانه
گلنارِ من وعده داده بود خانه ما بیاید
های رایا فاندرستم ،چووما بدر دبستم
هی راه را نگاه کردم چشم به در دوختم
اینتیظاری بَکِشِم،آخَه گولنارا نیدم
انتظاری کشیدم، آخر گلنار را ندیدم
می چووم سیفیدا بوسته ، وارش می سر فو وسته تکه تکه دانه
چشمم سفید شد، باران روی سرم ریخت
تک تک دانه دانه
تی وسی گرفتارا بوم ، جه زندگی آوارا بوم ،به بیشیم بخانه
بخاطر تو گرفتار شدم، از زندگی آواره شدم، بیا بخانه برویم
اوی گوله آفتاب تره میرم، گولناره چومانا اسیرم
ای آفتابِ تازه تابیده برایت می میرم، اسیر چشمان گلنارم
وارشا بوگو دِ نواره ، تا بایه بیرون می ستاره
به باران بگو دیگر نبارد، تا ستاره ام بیرون بیاید
ایشب ایدسته گوُل چیناما ،می گلناره مویا زنما
یک شب یک دسته گل می چینم به موهای گلنارم می زنم
باز آمه خانه وَر نیشینم ،من گُوله پامچال تره چینم
باز هم کنار خانه می نشینم، گل پامچال برایت می چینم
دِ نیگیر باهانه، دِ نیگیر بهانه
دیگر بهانه نگیر، دیگر بهانه نگیر
.
هاوا وارش واره دیل بی قراره
هوا باران می بارد دل بی قراره
چره بیرون نامو ایمشب ستاره
چرا امشب ستاره بیرون نیامد
خوداوندا غمی نارم بدونیا
خداوندا غمی در دنیا ندارم
ایتا ایمشب اگر وارش بواره
یک امشب اگر باران ببارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر