می دیل بیگفته بازام دیلمانی می داده
خیاله بالا بیگیفت شون دره هاچین باده
چومانا ارسو واره هانده واستی بوستن زار
آ روزیگاره می یان هر جیگا کی بیداده
تورم تورم ده هاچین لاته لاتمه، آی داد
هاچین می پیسخاله آه پاک ایتا پیله داده
آویره زاکا مانم واهیلا بو چومان زار
هاچین ده ایجگرا بو ماره نام می فریاده
آویری شهرا دوارست، همه بوبوستد قاق!
سوارا بوستده دوزان، دباخته، پی یاده
زالاش باورده هاچین پورابوست خیابانخاب
دوزان رئیسو وکیلید کونیدی ایفاده!
ویریز فوقوس فوسوجان وسته وسته روسفایی
ده آب جه سر بوگوذشت، دسفارس تی فریاده
فارسی:
دلم گرفته باز هم دادِ من دیلمانی ست.
بالِ خیال را گرفته دارد می رود درست مثل باد است
اشک چشم را پر کرده باز باید زار بود
در روزگار همه جا بیداد است.
دیوانه ام دیوانه ام دیگر لاتِ لات هستم، ای داد
درست آه کوچکِ من یک دادِ بزرگ است
مثل کودک گم شده می مانم سرگردان چشمها زار
درست ضجه شده شده اسم مادر فریاد من است.
گمشدگی شهر را پر کرده است همه حیرانند
دزدها سوار شده اند، پیاده بازنده است.
از گرسنگی رمقی نمانده شهر را خیابانخواب پر کرده است
دزدها رئس و وکیل هستند و فخر می فروشند!
برخیز، حمله کن، داغ کن بس است بس است رسوایی
دیگر آب از سر گذشت، یاری رسان فریاد توست
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر