ارسو پیله گیلداستان -1 - گیل آوایی

ارسو

( نازبایه مره-2)

خیاله دارا واچکستن

ول گیفتنو شواله کشئن

روزیگاره چک نایو

دیم سورخی

هان!

بوبوسته تا هاسا کی ایچی تی دیل دکفه. ایچی کی هیچی مانستن ببه یو همه چی ببه!؟

بوبوسته تا هاسا تی دیل دکفه کی ایچی خایه ببه. ایچی تفاق دکفتان دره! ایچی کی نانی چیسه! ایچی کی هاتو آتشه مانستن تی جانه مئن ول بکشه یو ترا پاک توره دیوانا کونه هاچین تی امانا واوینه! ؟

بوبوسته کی تا هاسا ایجا نتانسته بی قرار بیگیری. بینیشینی، کونامجان کونامجان های ول بیگیری بیشی نیشی ویریزی وینریزی، را بیشی به سی! داد بخایی بزنی تی داهانا وانکوده تی دادا جیگیریو پشیمانا بی جه داد زئن، آ بکشی یو ایتا جایا قاقا بو فاندری! ؟

بوبوسته کی هیچی رافا نه سی بازین چوم برا بیبی!؟ هیچی آویرا نوکوده ایچی ره بگردی!؟ چره درازه بدم! پاک سره سام بیگیری. سره سام!

باغ محتشمه جا هالا بیرون ناموبو. خورشید ایتا کله آتشه مانستن کی شبه مرا دس به یخه بوبوستنه ره، جه دور دوره شر همه جایا روشنا کوده، آسه مانه سینا هالا جلاسته بو یو باقایده بوجور نامو بو که شب بنه پا به گوروز. گاگف دارانه ولگانه مئن نیمیزگیره سوسو زه یی، شویی یو آمویی.

صوب فاره سه بو. شه بزه دارانه ولگ، خوشکا بو، شاخانا جلاسته، جوم نوخوریدی. روز خو پرو پالا واکوده جه خاب دوارسته آفتابه مرا دس به دسا بو، تومام جایا هاچین ایجور بوکوده بو زالاش باورده.

واسوخته زمین زالاش باورده واشانه خو سرا جیر آوردی. آسه مانا ایتا تیکه ابر دیننه بو. آبی یه آبی تا تی چوم دکف. هاتو آ بکشه نکشه خیاله کی هاوا اونا فوو بزنه، ایتا پیسخاله باد دیپچیسته یو اونه جانا واج باورده.

خو سرا تاوه دا بیجیر. آرام ارامه پیاده رو جا خو رایا بیگیفته. چوم بگردانه " نازبایه مره" خانه بوجور اونه دمرده اوتاقا فاندرست ایتا آه بکشه. چیچینن داره لچه بوشو روزا چورتیکا آمون دیبید. دارانه سایه افتابخوسا فارسن دوبو. شلمانانه چراغ روشنا بونه ره آپا اوپا کودیدی. خیابانانه ایسفالت زباله سوجانا دوارسته، شبه شورمه ره آه کشه یی. چانکش، خالی باله کایانه ایطرف جلاسته کوله سر موشتکا ایجور خو دسه مئن چاپلا بزه که سیکار کونه جه پیاده رو بکفت خیابانه ایسفالته سر. موشتکه مئن ایت فو بزه خیاله کی خودومامه زوره مرا گفتان دوبو فووووووو! چانکش ده چانچو نکشن دوبو خورا فاکش فاکش بردان دوبو  خانه. مردوم پوتاره مانستن شون دیبید آمون دیبید. ماشینانام سرسام بیگیفته پاک ایتا رو بامو باغه مانستن اورشین بوبو خیابانا دوارسته دی. ایتا ماشین بوق بزه. خو سرا واگردانه نشناخته کی بو. خوره خوره بوگفته:

-         شایدام می مرا نوبو

خو رایا بیگیفته بوشو. خیابان لاکانه تازه دیپیچسته بو. هاتو خو خیالا وامختان دوبویو ایتا ایتا یا ایجور کی ایتا زندگی یا، ایتا چومپیله مرا دواره، دُوره بوکود. هاتو قاقه خو فیکرو  خیال بو کی حس بوکوده ایچی اونا فاندرستان دره. ایجور کی آدم بی فاندرستن ایچی یا اینفرا دینه کی اونا فاندره یو اونا چوم بودوخته داره. خو سرا گردان دینه خیابانه اوسو، آبمیوه گیری کش دوتا پیله زنای اونا فاندرستان درد ایتا دسه مرا اونا نشان دان دوبو کی تا بیده ان سربگردانه اوشونه فاندیره خو دسا جیگیفت بازین پوشتا کوده میوه فوروشی مئن خوشانه کاره دوما بیگیفتده.

هاتو جه او دور کی بیده بو، ایچی اونه جانه ول بیگیفته بو. ایجور کی خیاله ایچی بوبوسته بو ایتا آویرابویا بیافته بو ایتا کی نانستی چیسه شایدام دانستی یو باور ناشتی یا نخاستی باور بوکونه. هاتو خو حسو فکرو خیالا اورشین کودان دوبو یو هام خاستی هون ببه کی فکر کودی هم خاستی نبه. سره سام بیگیفتانه مانستن خو مرا دس به یخه بوبوسته ایجور خاستی جیویره.

لیباسا دوکوده بامو هیره جور آیوانه سر بینیشته ایتا پیپ چاکوده یو اونا بیگیرانه. هاتو پوک زئن دوبو یو آفتاب ویریزا فاندرستان دوبو. خورشید هاچین آدمه دیلا بردی. خو مویانا افشانا کوده پسی ولگانه مرا رقصا دوبو. خو پایا درازا کونه یو کفشا پا انگوشته مره فاکشه آوره خو پا فارس. هاتو دوکودن دون کودن فکرا دوبو کی چوتو شراکتی کار تانه بوکونه. آخه پور زمات بو کی خو ریفقه مرا قرار بنابو دو نفری ایتا جایا واکوند ایتا کاسبی را تاوه دد. همیشک ترسه یی که هرچی پستایی بوکوده بو تومانا به بازین بمانه سیپیلو  سرگردان. کی دسا تانستی نیگا بوکونه اونام ایجور بو کی خودا را گردن کج نوکودی. هاتو آ پا اوپا کودنه مرا کفشا دوکونه یو را دکفه. همساده زناکه صدا بامو بو کی خو زاکانا ببره مدرسه. داره لچه ایتا کشکرت بینیشته دوم تکان بدایو ایتا چورتیکا صدا بدا یو پرا گیفته بوشو.

کوچا دوارسته فاره سه بو خیابان کی کبلایی فیاته پوشت اونه ره ایتا بوق بزه یو دسه مرا بوگفتی خیابان آمون دری!؟

اونام خو سرا تکان بدایو ده بودو بوشو تاکسه بینیشته. کبلایی دانستی کی جولو بینیشنه ده نواستی ایتا موسافر اونه کش سوارا کونه. همیشک هاتو بو. دو نفره کرایا فادایی یو جولو تنایی نیشتی. کبلایی جه خدا بخاسته همیشک اونا ویشتر تاویل گیفتی یو اونه ره "ده شی شینا پاکت دوکودی!"

دادگستری فانرسه کبلایه بوگفته ها بسه خایم پیاده بشم. کبلایی بوگفته هالا بمانسته اونام بوگفت خایم ایتا پیچه پیاده بشم. تی قوربان. تاکسی به سایو اونام پیادا بوسته را دکفته دنکفته پیپا بیرون باورده یو اونا روشنا کود. ایجور پوک بزه کی خیاله سالاسال پیپ نکشه بو. دیفاره کش ایتا پیره مردای شندره مندره دوکوده نیشته بویو مردومه دسا فاندرستی. هاتو کی اونه چوم دکفته گدایا، گدایا خورا ایتا پیچه جیما کوده یو اونا خنده مرا فاندرست ایجور کی خیاله دانستی آیتا اونا ایچی خایه فاده.

گدایه فارسه یو پولا موشته بوکوده فادا اونه دس. گدا رافا نه سا کی دوعا پوعا بوکونه. جه اون دوارسته یو بوشو هالا دادگستری دیفارا فانرسه بو کی ایتا زناکا بیده هاچین اونه دیمپرا شه بزه خیاله ول گیفتان دوبو. نامه نیویسه دسا فاندرستی کی ایتا پیره مرداکه ره عرضه حال نیویشتان دوبو. کی کی ناشتی تومانا کونه تازه دو نفره ده اونه جولوتر ایسابو اونام هاچین ول گیفتان دوبو. ایدفایی ایجور کی داوا ببه نامه نیویسه مرا چکو چانه زنه. نامه نیویس های گفتی مار من چارتا دس نارمه کی می حاواسا بدا بنم ایا چی نیویشتان درم

زناکام امان ندایی . تا اینکی فاره سه اوشونه دیمه. زناکه بیچاره قرار ناشتی هاتو جوشو خوروشا دوبو. رو کونه زناکا گه:

-         مار ترا چیسه چی رافا ایسایی؟

-         آو...... برار امرداکام خیاله کوو کندان دره ایتا عرضه حال خایم بینویسم زود ببرم فادم دادگایا ناویره همه چی دکفه می گردن

-         چی خایی بینویسی مار

-         من کی نتانم بینویسم

-         من تره نیویسم مره بوگو چی خایی بینویسی

-         آو برار تونام کی های واورسی چی خایی بینویسی من کی ترا گمه عرضه حال خایم بینویسم

-         خاب دانم چی ره موشکیل چیسه چه خایی عرضه حال مئن بینویشته ببه

-         اها....

-         بی یه بیشم ایتا کاغذ فاگیریم، تو بگو منام تره بینویسم

-         تو تانی عرضه حال بینویسی

-         کاری ناره کی مار! ایتا عرضه حال تره نیویسمه کی دادگاه پئرام نتانستی بی نه بگه!

کاغذا فاگیفته دیفاره کشه بینیشته زناکام اون ور، های بوگفته یو اونام بینویشته. جه کوچیکانی مرده بوستن بیگیر تا کولوشکنه مانستن کیشکا داشتن. جه مستاجری تا صابخانه بوستن بازین مرداکه بمرده پسی و زاکانا هیزارتا جانکنش  پیل لا کوده پسی، ایجور هاممه تان کوره پیچا بوبوسته دکفتیدی بیچارزناکه جان کی هرتا زای ایتا تیکه ایرثو میراث خاستنی ره او اسیر ابیر بوکوده بید.

هامما بینویشته پسی فادان دوبو زناکه کی اونه جیر ایتا انگوشت بزنه، عرصه حال نیویسه دانه داد بوکوده:

آقا چی کودان دری! آما یا سالانه ساله امی کاره عرضه حال بینویسمه امی زنوزاکا پلا بدیم آ روزان کی ده ایتا روز بوزور دو تا عرضه حال نیویسه بازین تو بامویی امی نانا جیگیفتان دری!

بوگفته:

-         من هاتو هاچین نیویشتان درم نه پول فاگیفتان درم نه عرضه حال نیویسی دوما بیگیفته دارم

-         عرضه حال نیویس داد بزه

-         ده بدتر!!!! هاچین هاچین نیویشتن کی ببه ده هی کس نایه پول فاده عرضه حال بینویسه! خاب......

ارامه مهربانی مرا بوگفته:

-         ها ایتایه مشتی! هاچین تی تومان پیرانا نکن دادوبیداد نوکون! بیچاره زناکه پا ده چکه ره پرکستان دوبو انقد ایا تی رافا سرپا به سا.

عرضه حال نیویس ایجور کی بخایه جینیگیرمینگیری شر چاکونه، خاستی واکفه کی بوگفته:

-         هاچین دور اونسان ایتا زنم تی خوجخورا تی..............

ایجور اونا فاندرسته کی یانی:

-         ترا احترام نهمه می ترسه واسی جه توو نی یه! می آدم بونه واسی یه!

مرداکه دانه ایدفایی خو دوما جا بدایو تام بزه. هاتو کی فاندرستان دوبو خوره خوره بوگفته:

-         سگه چی بزنی چی بترسانی!

ولی اونه  دیل مرداکه ره بوسوخته. بیچاره خو ایتا لقمه پلا در آوردنه ره چانه زه یی. هاتو داب بوو کی دس زیاد نبه تا بازار اونه ره کسادا نبه.

واخوبا بوسته  بیده زناکه دانه خو انگوشتا بیگیفته، اونام خودکاره مرازناکه انگوشتا سیاه بوکوده تا زناکه بتانه

کاغذه جیر انگوشت بزنه.

کاغذا تا بوکوده بنا پاکته مئن کی اونه پوشت دادگاه نشانی پشانی یا بینویشته بو انکی نامه کویه کی دس وا فاره سه. بازین زناکه خاستی پول فاده کی ایتا خنده بوکوده بوگفته

-         مار پول نخامه. بوشو تی شکایته دوما بیگیر کی هامه چی آ روزگاره مئن واگردانه سره!

 

زناکا خودا بداشت بوگفته یو  را دکفت جه زنای دورا بوسته.  هاتو خو خیالا وامختان دوبو یو  شون دوبو.

اوو روزانه یاد باورده کی نه کار داشتی نه بار. روزانی کی درس پرس تومانا بوسته بویو همه تا روزه مانستن دوکانه جولو صندلی بنا نیشته بو اونه مرا گب زئن دوبو یانی گب نزئن دوبو هاتو کوچه مئن آدمانا کی شون دیبید آمون دیبید فاندرستی. یانی فاندرستی یو فان درستی ایجور که هامما ده یی هیشکه نیده یی. هویا ایسابو یو نه سابو. بیافته آویر بو. شاروخ خیلی زمات بو کی اونه مرا ندار نداری داشتی یو جه برار نزدیک تر بو. شاروخ گفتان دوبو کی:

-     هاچین تورابوستمه. نه خاب دارم نه بیداری نه روز دارم نه شب هاتو اونه ره می دیل پر کشئن دره. چوم فوچینمه نانم من خاب دئن درم یا خاب مرا. پاک تورا بو مره مره گب زنمه مره بافمه مره اوچینمه مره فوکونم مره دیچینم مره واوینم مره دوجمه مره اورسینم مره توشکه زنم

هاتو دمرده صدا مانستن بوگفته:

-         آتو اگه ببه حیسابی کوسخولا بی. خاکا تی سر خاب بووشو اونا بوگو چوتو ول گیفتان دری. شاید هاچین ترا پرکانی

-     چی هاچین مرا پرکانم. تو نانی کی وختی دینه اونه ره قاقمه چوتو نازه مرا جه دور ایجور کی پاک می مرا گب زئن دیبی مرا فاندره یو جه من دواره. خو چومانه مرا می مرا گب زنه. هاچین......

-         خاب ایتا قراری مراری بنه همدیگه یا بیدینید آتو کی....

-         ترسمه

-         جه چی ترسی

-         ترسمه بگه نه

-         چی بگه نه

-         خاب بگه نه می مرا نخایه دوست ببه

-         پس اشانا کی گی چیسه

-         چی

-         هان کی نازه مرا جه دور ایه چوسان فیسان بوکوده خو چومانه مرا تی مرا گب زنه یو.....

-         خاب....

-         خاب چی!؟

-         خاب..... خاب...... نانم چوتو بگم..... آخه....

-         آخه چی!

-         آخه دانی باضی چیزانا تانی حس بوکونی نتانی بیگی

-     اگه نشا گفتن چی واسی می موخا خوردان دری! خاب  فقط حس بوکون! حرف نزن! اگه ترسی ایچی کی ترا رو باوره! وا بدن. ها حسسا بدار! بازام جه هیچی بختره.

ایجور کی باباقولی بیرون باوردیبی اونا فاندرست! بیده راستی راستی گفتان دره!

دونباله داره

تومانا بوسته پسی، فارسی واگردانمه. آسا، آویرا نوبوسته هانا بدارید!