گیل
آوایی
۰9
اردیبهشت ۱۳۹۳
زنای
تورا بوسته کرا هاتو خوره خانا سراجیر
سراجور شویی. هاچین ایتا دونیا غورصا کرا خو دیله مئن اروشین کودی. ایجور کولکه
بوخورده کی خودایام اونه مرا جه اونهمه رُو آمون آویرا بویی.
مردای
تازه فاره سه بو خوشانه کوچه سر. هوا تاریکا بو بوو. ویشتایی جا ده پاک کفتان دوبو.
تومامه روزا هاچین خو سرا نتانسته بو بخارانه. کاره چانه دوسته پسی ایجور کی ایتا
کوه جه خو کوله سر اوساده بی، خوشخوشانی را دکفته بو بشه بخانه. هاتو سیکارا پوک
بزه نزه خوره خاندان دوبو:
-
آخ می جانه آسه خانم آسه خانم.... مو نجاره
ترکاخانم آسه خانم....
سیکارا
ایجور خو انگوشتانه مئن فیچالسته، پاختا کوده بو کی پور نمانسته بو خو انگوشته
توکا گورشا کودی بی. سیکارا هوتوتاوه دا بیجیر. خو پا مرا اونا پاختا کوده یو هوتویام
زمزمه بوکود:
-
آخ می جانه آخ می جانه...... دیوه شله خولفه
نونه..... آخ می جانه آخ می جانه....
شلمانه
کش ایتا پیچه به سا. کوچه یا فاندرست. بازین دیپیچسته خودشانه خانه کی ایتا بن
بسته مئن بو. درا وازا کوده . خانه مئن هاتو پا بنا ننا درا خوپوشته سر دوست.
بولند بولند بخانده:
- می یاره ی کو بوشوبو مو نتونم.... اگه بولبول
نوخونی مو بخونم.... آخ می جانه آخ آخ خودا....دیل خادره دامن کوتا.....
بیده
هی ذره سرو صدا کرا نایه. بوشو بوجور. لیباس پیباسا بکنده خو دیمپرا بوشوسته ایدفایی
خو زناکا کی هاچین اونه کشتی دمرده بی بیده اونا فاندیره. همدیگه یا خوشا دا خوشا
ندا، زنای مرداکه بالا بیگیفته یو بوشوده شام بخورد.
-
چی بوبوسته ایمشب آتو همه چی رو باموکا مانه!
-
هیچی!
-
آخه ایمشب شام ایجور دیگه یه.
-
یانی چی ایجور دیگه؟
-
خاب همیشک پلا بو خوروش بو مایی بو سالاد بو تورشی
بو زیتون بو سبزی بو ولی.....
-
می دسو دیل نامویی ده اوتو شام انگاره بیگیرم.
- خیلی خسته یم. ایمرو خیاله تومامه مردوم کار داشتیدی
هاتو می میزه سر کاغذ ماغذ فوجه بو. می سرا نتانستم بخارانم.
- مردوم گیرفتارد. مردوم سرسام بیگیفته دارد. ده آیو
ناله یام آپچا بو داره. مردم پاک ده ایو ناله یام ایجور دیگه خایده!
هردوتا
تام بزه بفکرا شوبید. مردای ایتا سیگار آتش بزه، اونه دودا هاوا بدا پسی خیاله شوبو
یو سیکاره دوده کلا فاندرستان دوبو.
درجه
که پرده والای خوردی. کوچه شلمانه برق دکفتی اوتاقه مئن. دور دوره شر داره سایه
پاک ایتا پیله غوله مانستن گاگلف خو شاخه
بالا ایجور وازا کودی تکان دایی کی آدمه دیل دکفتی آدمه ناف اوجور کی تاریکی مئن
پاک خیاله چندتا غوله زای کرا بازه دیبید.
آسمانام رو بیگیفته پاک تومامه عالمو آدمه مرا قار بوکودا مانستی. نه ایتا سوسو جه
اون آمویی نه ایتا تیکه ابرا شاستی دئن کی تکان بوخوردی بی. هرچی بو سیایی بو یو ایتا
دونیا تام زئن.
زنای
هاتو سفرا اوچئن بو خوره خوره گفتی:
- نا شا چوم فوچئن! نا شا فاندرستن! نا شا ایشتاوستن!
نا شا نیشتاوستن! دونیا سره سام بیگیفته داره.
-
چی بوبوسته؟
-
آدم نی یاره خو پایا بنه خانه جا بیرون هاتو جه
زمینو زمان واره.
-
خاب بوگو چی بوبوسته! گب بزن بیدینم چی بوبو!
-
من ده خرید نشمه.
-
چی آویرا کودی؟
-
می یارستنا آویرا کودم. ده نی یارم آتو.....
-
آتو چی!؟
-
وای چنقده واورسی تو!
-
خاب نانم چی گفتان دری تره هاتو .....
-
هاتویام نی یه....
-
پس چی یه؟
ایتا
آه بکشه یو سفرا اوچه. کاسه بوشقابانا ببرده آشپزخانه بنا تی یانان ور. آویرابو
آدمانه مانستن هم ایسابو هم نه سابو. هم گردسی، هم نگردسی. هم دانستی هم نانستی.
ایمرو
همه چی پاک ایتا کوله باره غورصه مانستن اونه دیله سر دیچه بوسته بو. هاچین توره دیوانانا
مانستی. گازه سر پلا تیاناورشین کودان دوبو کی ایدفا واخوبا بوسته بیده جه اونه چوم، ارسو هاتو
وارشه مانستن فیوه پلا تی یانه مئن. کرا
سرسام بیگیفته ایجور کی نانستی بی چوکودان دره، خو چوما اروسویانا دسه مرا پاکوده
بوگفت:
- اون همه سادگی مئن اون همه سروصدا مئن، اونهمه بازارمجانه
خوشخوشانی دوخادنه مئن، چی غورصه یانی جوخوفتابو داره!
زنای
ایمرو بوشوبو خرید، میدانه سر هاچین جا نوبو. هاتو مردوم پوتاره مانستن شویید آمویید.
سگ خو صابا نشناختی. خو خرتو خاشاکا بیهه بو یو هامما بار بوکوده ایتا پیره مرداکه
پیله باله کا مئن کی اونه دونبالسر را دوبو، بیچاره هاتو فاکش فاکش پا به پا اونه
مرا آمویی. جه آ دوکان به او دوکان، جه آ بازارمج به او بازار مج، جه آ سبزی فوروش
به او مایی فوروش. هاتو بی هه بو یو فاره سه بو او سره میدان. بازین کی خو هه نا
تومانا کوده بو را دکفت بشه میدانه جا بیرون خیابان پهلوی دم تاکسی بیگیره کی ایدفایی
اونه چوم دکفته ایتا پیره زناکا کی ایتا چارچرخه جیر آشغالانه مئن هرچی بوپوخسه
بادمجانو پامودورا کی فیشاده بید، اوچئن دوبو. هاتو اونا فاندرستان دوبو کی انه پا
گیره ایتا بشکسه کاشه. پور نمانسته بو کی پاختا به زمینه سر.
پیره
مردای جه اونه پوشت داد بزه:
-
ترا بپپا ده خانم جان کفی تی دسو پا ایشکنی!
زنای
خورا بداشته بو یو پیره مردای باله کا مرا اونا فاره سه بو. دو واره خو رایا بیگیفت
بوشو. خو سرا گردانه بیدینه او زنای چی بوبوسته. هرچی ویشتر بگردست کمتر بیافت. نه
سابو. آویرا بوبو. خوره خوره بوگفته:
-
هایا ایسابو. چی بوبوسته. وای آ آدمانام هاتو
پوتاره مانستن شون دره ده آدم نتانه خو پا جیرا فاندره.
پیره
مرداکا بوگفت:
-
پئر خستا نوبوستی؟
-
نا خانم جان. بیشیم. هان می هر روزه کاره.
-
آ کار تره سنگین نی یه؟
-
چی شا کودن. هر تا روز کی بتانم واستی بایم ناویره
گدایی وا بوکونم.
-
تی خانه کویه ایسه؟
-
پیربازاره اوشن تر.
-
جه پیربازار آیی ایا میدانه سر کار کونی؟
- آها چاره نارمه. پیربازاره طرف کی کار ننا. بازینام
ده هی کس مرا کار فانده. پیره آدمانه داد هی کس فان رسه.
-
زاکام داری؟
-
نا
-
آخه....
-
هانه ده. چاره چیسه!
هاتو
کله گب زئنه مرا میدانا دواره سته بید
فاره سه بید خیابانه پیاده رو. دورو برا فاندرست کی تاکسی بیگیره اونه چوم
دکفته ایتا پوشته آشغال پاشغاله مئن کی هو
پیره زنای اویا اوشونه مئن اورشین کودان دوبو ایچی اوچینه. هاتو اوچئن دوبو کی ایتا
چارچرخ اونا خوره یو بیچاره با کله کفه یو اونه دسه پلاستیک ملاستیک دورسیفه، همه
چی فیوه پیاده رو هو آشغالانه دیمه. پیره زنای ویریشته بو یو هاتو دادو بیداده مرا
چارچرخ چی یا ایچی گفتان دوبو. فچمه سته خو فووسته اوچه اسبابانا دو واره اوچئن
دوبو کی زنای رو بوکوده پیره مرداکا:
-
پئر تیپول چقد به؟
-
هر چی فادای خودا برکت؟
-
پونزده تومون خوبه!
-
آها خانم جان می سره ره یام زیادی یه. شیمی دس
درد نوکونه.
زنای
پونزدا تومون فادا پیره مرداکا باله کا مئن خو بیهه اسبابانا ویگیفته یو بوشو هو پیره
زناکه ور. بوگفت:
- مار....مار... ترا هیچی نوبو!؟ تو چی اوچئن دره!
پیره
زنای خو سرا راستا کود ایتا پیچه زناکا فاندرست. ایتا دونیا خشم اونه نیگا مئن موج
زه یی یو ایتا عالمه غورصه اوخان کودی. هیچی نوگفته دو واره فچه مسته خو خرتو
خاشاکا اوچه.
زنای
هرچی بیهه بو پیره زناکه ره بنابو یو خو کیفه مئن ایتا ایسکناس باورده فوزه پیره
زناکه کشه. بوگفت:
- اونچین مار. اوشونا ده وا بدن همه بوپوخسته یه. ویگیر
اشانا تره بیهمه. تیشینه.
پیره
زنای راستا بوسته یو قاقا بو زناکا فاندرست. هرچی خاستی ایچی بگه هیچی نتانست.
هاتو خو چادره پره مرا خو دیمپرا خوشکا کودان دوبو کی بیده زنای بوشو.
خانه
فاره سه بو ده تومامه عارو مور اونه شین بشکسه بو. تا غوروب فکراشو خو کارا بوکوده
بو. شامام نانستی چی چاکوده بو.
مردای
خو پاکه ته سیکارا اوساده ایتا ده سیکار روشنا کوده. حیساب جه اونه دس در بوشوبو
چندتا بکشه بو. خو زناکه درده دیلا گوش دان دوبو. زنای هامما مرداکه ره گفتی یو آه
کشه یی. مبله سر نیشته بو.
ایتا
پیچه خو مویانا جه خو چومه ور کنار بزه.
درجه کا فاندرست. اوتاقه روشنی جه درجی دوارسته شبه تاریکه فوقوفتان دوبو. ایتا لل
بینیشت پرده سر. پرده والای خوردی للام اونه مرا هالاچین خوردی. مردای ویریشت بوشو
تلویزیونا روشنا کود. هاتو بیشتاوسته حق مسلم ماست.....غیضه مرا تلویزیونا خاموشا
کود. تام بزه بوشو خو زناکه ور بینیشت. هاتو کی اونه مویانا نازه مرا دس کشه یی، فکراشو
خیالا پرا دا بو.
زنای
سرا بنا مرداکه شانه سر. ایجور کی شه بزه بج شوره ما دیل بزه بی.
مردای
ایازه مانستن خو ول بیگیفته زناکا کش بزه بو.
پوشته
خانه روخانه لب گوسکایانه اوخان تومامه تاریکه دوارسته، دیپیچستی. ایتا گفتی:
- دوم درازی مورد مورد
اویتا
گفتی:
- کی خبر آوورد وورد!
تمام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر