۱۳۹۳ خرداد ۱۹, دوشنبه

سه تا گیلشعر- گیل آوایی

مچه قورصی تامتوما زِ-ن
ایجگیره ایشماره بوک بوکوده!

می من خو فریاده جا
دونیا گوشا کرا کوده داره!

واهیلا بو یو رُو بامو روزیگاره مِ-ن
بمانستمه
کویتایا به کویتا شا پینیک زِ-ن!

فارسی
رازداری و لب فرو بستن
بغض کرده ضجه می شمارد!

منِ من از فریادش
گوش دنیارا پر کرده است!

حیران وُ در روزگار بهم ریخته
مانده ام
کدام را به کدام می توان وصله کرد.

2
سره جور آسمان نا
گیلام پا جیر
توم
جوکول
بج
گوشه گوشه
وای............
بیجاره دابه شناق
بجه گوشه سنگینی جا سر فوروز آردن
زیمینه خوشادانه ره.

فارسی
بالای سر آسمان هست
گِل هم زیر پا
جوانه برنج
برنج نارس
خوشه خوشه
وای
رسم شالیزار است قدرشناسی
سر فرود آوردنِ خوشۀ برنج از سنگینی
برای بوسیدنِ زمین است.


3

بودوبودو یو جانکنش تره بو
بوخوربوخور نودونودو کی ره بو!؟
هونکی بداشت خونا اودوشت نودو وست
جه تو بوخورد هاچین ترا بچاپست!

.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر