کوچی گیلداستان
دوشنبه ۲۶ تير ۱۳۹۶ - ۱۷ ژوييه ۲۰۱۷
-
فشکله آب
ایجور مرا فاندرسته کی می ناف دکفت. واورسمه:
-
چی بوکودم مار؟
-
فشکله آب
-
چی؟
-
فشکله آب!
-
خاب چی بوکونم؟
-
تی دسه فشکله ابه مرا بوشور.
-
چره؟
-
سیمساکه بو ده.
-
تو جه کویه دانی؟
-
مگه مایی نوخوردی!؟
-
خاب تونام بوخوردی!
-
منام
شورمه.
-
خاب من تی بوشوسته پسی شورمه.
-
آخه من واستی کاسه بوشقابانام بوشورم زای
بازین....
-
منام بازین شورمه.
-
آی تی چیلیکا چی بگم زای! چکن نزن ترکمه نوبو ویری تا ایچی دس نزه تی دسا فشکله
ابه مرا بوشور. ناویره هامه چی سیمساکه بو گیره. اهان ترا تکان بدن!
ایجور بوگفته کی بیدم هاسا ایچی بگم می پیله تیکه می گوشه. ویریشتم.
کاسه فشکله آبا جه می مار فاگیفتم بوشوم چاچه دیمه می دسا بوشوستم. هالا نامو بیدم مرا
گه:
-
تی داهانم اب بکش.
-
می دهانا چره مار؟
-
اوزون بورون بوخوردی.
-
خاب بوخورم!
-
تی داهانا واستی آب بکشی.
-
چره مار؟
-
حرامه!
-
چی حرامه؟
-
اوزون بورون.
-
پاک حارام!؟
-
نه حارامه حارامم نا زای. مکرویه.
-
مکروو چیسه ده مار؟
-
مکروو یانی نخوری بختره.
-
کی بوگوفته؟
-
خودایو روسول.
-
خودا چی کار داره اوزون بورونه بیچارا حرام یا
حالال....
-
حرام نا زای مکروو
-
خاب مکروو! ولی تی روسول اوزون بورونا مگه
شناختی...؟
-
پسچی که شناختی.
-
تی رسول سواد داشتی؟
-
نه.
-
چیکاره بو؟
-
چوپان.
-
خالی چوپان؟
-
آها
-
یانی گوسفند پوسفنده مرا همیشک بوو؟
-
گاگلف شوترام داشتی.
-
رشت ایسابو؟
-
رشته چیسه زای!!! عربستانه بیابانه دورن دشته مئن
بزا بکاشته بووو.
-
بازین اون اوزون بورونا جه کویه بیده بوو مار!؟
-
خاب مرام بوگفتده منام ترا گفتاندرم.
-
تی خوداروسولام کوسخول بوو مار!
مار خو دسا ببرده خوداهانه جولو انگشته میانا گازا گیفته بوگفت:
-
کوفور نوگو کوفور نوگو سنگا بی!
-
کوفور چیسه مار! تازه سنگا بم بختره کی کوسخولا
بم!
ایتا خانده بوکوده کی تومامه تلار خیاله کی خندا دیبید.
هان!
ترجمه فارسی:
فشکله آب= آبِ نگه داشته شده پس از شستنِ برنج
-
فشکله آب
یک جور نگاهم کرد که تهِ دلم خالی شد. پرسیدم:
-
چه گفتی مادر؟
-
فشکله آب
-
چه؟
-
فشکله آب!
-
خوب چه کار کنم؟
-
دستت را با فشکله آب بشور.
-
چرا؟
-
بوی ماهی می دهد.
-
تو از کجا می دونی؟
-
مگر ماهی نخوردی!؟
-
خوب تو هم خوردی!
-
من هم می شورم.
-
خوب من هم پس از شستن تو می شورم.
-
آخر من باید کاسه و بشقاب بشورم بچه جان بعد....
-
من هم بعد می شورم.
-
ای روده درازیت را چه بگویم بچه. جانه نزن حرف
گوش نکن. بلند شو تا چیزی را دست نزدی دستت را با فشکله آب بشور. وگرنه همه چیز
بوی ماهی می گیرد. آهان. تکان بده بخودت!
یک جور گفت که دیدیم همین حالاست اگر چیزی بگویم بزرگترین تکه گوشم
است. بلند شدم. کاسه ی فشکله آب را از مادر گرفتم رفتم کنار حوضچه کنار چاه دستم و
صورتم را شستم. هنوز نیامده دیدم مادرم می گوید:
-
دهنت را هم آب بکش.
-
دهانم را برای چه مادر؟
-
ازون برون خورید.
-
خوب خوردم
-
دهانت را باید آب بکشی.
-
چرا مادر؟
-
حرام است.
-
چه حرام است.
-
ازون برون.
-
کاملاً
حرام.
-
حرامِ حرام هم نه بچه. مکروه است.
-
مکروه دیگر چیست مادر؟
-
مکروه یعنی نخوری بهتر است.
-
که گفته؟
-
خدا و رسول
-
خودا چه کار دارد با ازون برون که حرام یا
حلال....
-
حرام نه بچه مکروه
-
خوب مکروه. ولی رسولِ تو ازون برون را مگر می
شناخت....؟
-
پس چه که می شناخت.
-
رسول تو سواد داشت؟
-
نه
-
چه کاره بود؟
-
چوپان
-
فقط چوپان؟
-
آره.
-
یعنی همیشه با گوسفند پوسفند بود؟
-
گاهی هم شتر داشت.
-
رشت بود؟
-
رشته چه هست بچه! در بیابان عربستان کاشته و
زاییده دشت بود.
-
پس ازون برون را از کجا دیده بود مادر!؟
-
خوب به من گفتند من هم به دارم می گویم.
-
خدا و رسول تو کُسخُل بود ممادر.
مادر دستش را برد نزدیک دهانش میان انشگتانش را گاز گرفت گفت:
-
کفر نگو سنگ می شوی!
-
کفر چه هست مادر! تازه سنگ هم بشوم بهتر است که
کسخل بشوم!
یک خنده ای کرد که تمام بالا خانه مان انگار داشت می خندیدند.
همین.
