شبانه تاسیانی چی درازه
همیشک تسکه دیل چومانه وازه
نشا هرماله صوندوقا کودن واز
کی دیله پستایی همیشک رازه
فارسی
شبهای دلتنگی چه دراز است
همیشه چشمِ آدم دلتنگ باز است
نمی شود هر صندوقی را باز کرد
که پس اندازِ دل همیشه راز است
/
غمانا فیشانم، بادام بره شه
پیاله خالی به خابام بره شه
هاتو کی وارگانم چومپیلا می یاد
خیاله باله سر سوارا به شه
فارسی
غمها را دور می ریزم، باد هم می برد، می رود
پیاله خالی می شود خواب را هم می برد می رود
همچین که پلک چشم را به یادم آویز می کنم
بر بالِ خیال سوار می شود می رود
/
می دیلی واهیله بشم بخانه / مرا آیوانه سر می مار دوخانه
بینیشته هیره جیر مرا بده ناز / پیله که وا بدم زاکی بمانه
فارسی
دلکم سرگشته شده
بروم خانه/مادرم از سر ایوان صدایم کند
نشسته زیر پاگرد ایوان نازم بدهد/بزرگی را رها
کنم، کودکی بماند
/
چوما ارسو دره یادا بزه چو / هاتو زاکا بو گه می جانه مار کو
جه چوم ارسو سی یا ابرا دوارست / جه
غورصه آه زنه می دیمپرا فو!
فارسی
چشم را اشک افتاده، یاد را تحریک می کند/همینطور
بچه شده می گوید مادر جان من کجاست
اشک از چشمان فرا تر از ابرِ سیاه شده/از غصه آه
گونه هایم را فوت می زند.
/
آ فیسبوکام بوبوسته می آویسی!/ می دیلا چو زنه گه وا بینویسی!
منام تورا بو جه آ ولوله زاک، / آخه غوربت کی دانه چی نیویسی!؟
فارسی
این فیسبوک هم
شده هووی من/دلم را تحریک می کند می گوید باید بنویسی
من هم دیوانه شده ام از این بچۀ سر به هوا/آخر
این غربت چه کسی می داند چه می نویسی!؟
2014
//////
سی یا سالانه پاک یاران آویرد / کرا داران جه داغان سربیجیرد
هاچین ماتم بیگیفت جه تسکه دیل خاک / آکه ببه کی آیان ول بیگیرد!
فارسی:
سالهای سیاه است انگار یاران گم هستند/درختان از
داغها سر بزیرند
تمام ماتم گرفت از دلِ تنگ خاک/کی بشود که آه ها
شعله بگیرند!
.
بوشو سالانا هانده دیل باورد یاد / خیاله ابرا پاک بردان دره باد
دکفتم ماری خاکه یاد آی وای / بازام واستی بوسوجم من جه بیداد!
فارسی:
سالهای رفته را باز دل یاد آورد/انگار که ابر را
باد می برد
افتاده ام بیاد خاک مادری، ای داد/باز هم باید
بسوزم من از بیداد!
2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر