آموندری تی مرا ایپچه او دلارا باور
ایتا پیچه ککجو ولگه سیر کوارا باور
ایتا پیچه ککجو ولگه سیر کوارا باور
آموندری کراصحرا دکف بزن کیشخال
بازین مره بتانستی او عطره خاکا باور
بازین مره بتانستی او عطره خاکا باور
بوشو بیچین ایکشه تو چوچاقو خالی واش
زمین طیاره میان مئ کوچیکئ یادا باور
زمین طیاره میان مئ کوچیکئ یادا باور
آموندری مره فورشانه جان باور پیغام
جه بادو شورم و دریا مئ خاطراتا باور
جه بادو شورم و دریا مئ خاطراتا باور
آموندری بوشو اول بگرد آمی باغا
بازین مره ایتا موشته ولش گومارا باور
بازین مره ایتا موشته ولش گومارا باور
آموندری تو واکون صوندوقه لیباسانا
تره میرم مره ایپچه او عطره نابا باور
تره میرم مره ایپچه او عطره نابا باور
آموندری تو باور هرچی از مئ گیلانه
ایموشته سرده پلایو مئ قالنهارا باور
ایموشته سرده پلایو مئ قالنهارا باور
اگه تانی تو بگرد شنبه بازار و بولوار
بازین جه موسیو مره ایپچه زهره مارا باور
بازین جه موسیو مره ایپچه زهره مارا باور
گیل آوایی همیشک چوم برا ایسا قاقه
خراب ببه آ ولایت مره می خاکا باور
خراب ببه آ ولایت مره می خاکا باور
سپتامبر 2004هلند
فارسی:
داری می آیی برایم کمی از آن دَلار بیاور
یک کمی شاهی، برگِ سیر، تره بیاور
داری می آیی برو در حیاط خانه جارو بزن
سپس برایم توانستی آن عطرِ خاک را بیاور
برو یک بغل چوچاق[1] پونه بچین
از میان زمین طیاره[2] یادِ کودکی ام را بیاور
داری می آیی برایم از ماسه ها پیام بیاور
از باد، شبنم و دریا خاطرات مرا بیاور
داری می آیی اول برو در باغ بگرد
سپس برایم یک مشت تمشک از بیشه بیاور
داری می آیی صندوق لباسها را باز کن
برایت می میرم برایم کمی آن عطر ناب را بیاور
داری می آیی تو هرچه از گیلان من است بیاور
یک لقمه پلوی سرد، غذای پیش از نهار را بیاور
اگر می توانی شنبه بازار و بولوار[3] را بگرد
سپس از موسیو برایم کمی از آن زهر مار[4] را بیاور
گیل آوایی همیشه چشم به راه است
خراب شود این ولایت برایم خاک مرا بیاور
[1] چوچاق نوعی سبزی معطر و خورشتیِ صحرایی ست که بصورت خودروست.
[2] محوطه ای چمنزار در ورودی انزلی ست که به این نام خوانده می شد. در رشت هم چنین جایی به همین نام بود که مسابقات فوتباش برپا می شد و خود من هم از آن خاطره دارم. داستان کوتاهی با همین خاطره نوشته ام.( اگه دنبازید شمه را فوقوسیم)
[3] شنبه بازار و بولوار دو جای معروف شهر انزلی اند. گیلکی نیست که از این دو جا خاطره نداشته باشد!
[4] زهرمار کلمه رمزی برای عرق بود که از یاور همیشۀ ما در سالهای سیاه جمهوری اسلامی، بوده اند. درود بر همه ارمنیهای ما که خیلی از آنها آموخته ایم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر