هاتویی! هاچین ایتا کوچی گیلداستان " زواله " با ترجمه فارسی - گیل آوایی

زواله

همساده خانه حلیبی سازه دانه ایجور  حلیبیانا فاکش فاکش بوجور فاکشه کی اونه صدا هفتا کوچا دواره.  ایتا همساده زنای خوو مرداکه مرا داوا دره جه اونه خرتو خشاکه اوچئن. ایتا کوهنه فوروش داد زنه: 

سماوره کهنه....می خریم. 

چاچه دیمه ماره دانه فچم فچم تشته بوشوسته رختانا بردان دره وارگانه. زاکه دانه دیفاره کش نیشته خو پایانه سر موشته خاک فوگودان دره خوره خوره خاندان دره:

ایروز بوشوم آشپزخانه، 

بیدم غذا فوسونجانه، 

بوخوردمه بوخوردم،

می مار بامو می سره جور، 

بوگفت مرا آی کوچی کُر، 

کله سر تره هاچین نوخور، 

منام مره ننامه، 

گمجه سر، نوخون بنامه!

داره ولگانه مئن زلزله جوخوفتنه خاندان دره. چیچیر راسته دیفارا واچکسته ایجور دو وه شه بوجور کی خیاله گورشا بو جه آتش گوروزه. مار خو زاکا فاندیره خوو نیگا مرا اونا نازا دره. بوشوسته رخته تشتا نِه بیجیر ایتا آه کشه.

هان!
.
ترجمه فارسی:

نیمروزِ آفتابی

خانۀ همسایه، حلبساز طوری حلبیها را بکش بکش بالا می کشد که صدای آن از هفت کوچه می گذرد. یک زنِ همسایه با شوهرش برای جمع کردن چیزهای بُنجُل دعوا می کند. یک کهنه فروش داد می زند: 

سماورِ کهنه می خریم. 

کنار جوضچه مادر خمیده خمیده طشتِ رختهای شسته را می برد آویزان کند. بچه کنار دیوار نشسته روی پاهایش خاک می ریزد و با خودش می خواند:

یک روز رفتم آشپزخانه، 

دیدم غذا فسنجانه، 

خوردم وُ خوردم، 

مادرم بالای سرم آمد،

به من گفت ای دختر کوچک، 

سر اجاق برای خودت بیهوده نخور. 

من به روی خودم نیاوردم. 

درِ دیگ گلی را روی آن گذاشتم![1]

در میان برگهای درخت، زنجره پنهان شده می خواند. سوسمار چنان از دیوار بالا می رود که انگار داغ شده از آتش می گریزد. مادر به بچه اش نگاه می کند و با نگاهش او را ناز می دهد. طشتِ لباسها را پایین می نهد و یک آه می کشد.

همین!
.

---

[1] متن اصلی این ترانۀ کودکانه به فارسی و چنین است:

رفتم توی آشپزخونه، دیدم غذا فسنجونه، هی خوردم وُ هی خوردم. مامان اومد بالا سرم، با ملاقه زد توو سرم، آی سرم آی سرم!

بازام کی دیل بوبو رشته هاوایی!؟ - گیل آوایی

بازام کی دیل بوبو رشته هاوایی!؟

واسی هی لوی[1] بخانه گیل آوایی!

جه ارسو هیستا به چومان، هاچین قاق!

بوسوجه گورشا به دیل جه سیوایی!

فارسی:

باز هم که دل برای رشت شده است هوایی

باید " هی لوی" بخواند گیل آوایی

از اشک چشم خیس شود، مات شده

بسوزد داغ بشود دل از جدایی!!!

---

[1] "هی لوی یا هیلوی" یکی از آوازهای بسیار ملانکولی و دلنشین گیلکی است که زنده یاد پوررضا هم آن را به زیباترین شکل ممکن خوانده است.

من اشتباه می کنم، پس هستم! - گیل آوایی

رنه دکارت گفت: من می اندیشم، پس هستم

من می گویم: من اشتباه می کنم، پس هستم!

Descartes said: " I think, therefore I am"

I say: I make MISTAKE, therefore I am!

چارتا گیلچاردانه با برگردانِ فارسی - گیل آوایی

تی چوم تیتی، تی مو، می دیله جایه
تی واستی لیسکا به دیل گیره تایه!
مرا لوچان زنه دوری، دیهی تاب
خیالا چو زنه، می دیله پایه

فارسی
چشمانت شکوفه، مویت جای دل من است
برای تو دل لوس می شود، تدارک می بیند
دوری چشم غره می رود، تابم می دهد
خیال را تحریک می کند، دلم را چوب می زند!

2

تویی رقصه بیجاران، نازه می خاک
جه تو دورم، ایسم می گیلانه زاک
هاتو دوری زنم ونگ، های کونم داد
می دیل زاکابو بوک بارده زنه ناک

فارسی
تو یی که رقصِ شالیزارانی، ناز خاک منی
از تو دورم، بچه گیلان هستم
همینطور از دوری گریه می کنم، هی داد می کنم
دلم کودک شده بغض کرده هق هق می کند

3

می کار بی تو بوبوسته آه و زاری
مرا گیدی چقد تو گریه داری
نانه هیکس چو تو می ترکمه یار
مره قسمت بوگود چوم اینتظاری

فارسی 

بی تو کارم شده است آه وُ زاری

به من می گویند چقدر تو گریه داری

هیچکس نمی داند چطور یارِ سرکشِ من

قسمتِ من کرده است چشم انتظاری

4

پی یاله وا بده یاور نوخوسم
خیالا کش بزه قورصا فوقوسم
اگه هانده بیگیره می چوما آب
بوارم های بوارم تا بوخوسم

فارسی
پیاله باید کمک کند تا نخوابم

خیال را در آغوش  بگیرم،  از پسِ قصه بر آیم

اگر باز هم چشمم را آب بگیرد

ببارم، هی ببارم، تا بخوابم