چارتا گیلیکی چاردانه - گیل آوایی

غمو غورصانا دیل گیره فیشانه

هاچین چومانه سر ارسو نیشانه

هاتو کی گاگلف جه دیل کشم آه

چوم ارسُونا می مچچا واچیشانه

فارسی

غم و غصه ها دل می گیرد دور می ریزد

همینطور روی چشمها اشک می نشاند

همچین که گاه گاه از دل آه می کشم

چشم اشکها را به دهانم می چشاند

2

دیلا گم کی بایی غورصا دوارم
تی دامن سر بنم ارسو بوارم
دانم نایی مره هاچین ایسم قاق
تی رافا رادوار بیخود شومارم
فارسی
به دل می گویم که بیایی، از پسِ غصه بر بیایم
سر بر دامنت بنهم اشک ببارم
می دانم نمی آیی، برای خودم بیهوده حیرانم
در انتظارت رهگذر را بیهوده می شمارم

3
شبانا چی آیی های چو زنی شی!؟
دیلا اورشین کونی خابا گیری شی!؟
بوبوستی غوربته غورصه مرا پا
هاتو آتش زنی، گورشا کونی شی!
فارسی
شبها چه می آیی، هی تحریک می کنی می روی!؟
دل را چنگ می زنی خواب را می گیری می روی!؟
با غصۀ غربت پا شده ای ( جفت شده ای، دست به یکی شده ای!)
همینطور آتش می زنی، داغ می کنی می روی!

4

واکف داری هاچین می غورصا مانی!،

می چومه ارسو جا می دیلا خانی!،

سی یا ابرا مانی دیله نیهی دام،

تی دس وا های بخانم دیلمانی!
.

گیلکی کوچی شعر: غروبته دابه - گیل آوایی

غوربته دابه
آدم کس چاکونه بی کسی جا،
تنایی!

هان!

برگردان فارسی:

رسمِ غربت است

آدم از بی کسی، برای خودش کس درست می کند

تنهایی!

همین!

.

ایتا گیلچاردانه عکس

دوتا گیلکی جه می قدیمی چاردانه یان - گیل آوایی

خیالا گم دیلا با تو ولانه
بشه دریا کرا تنها بمانه
نگه بی تو همش آی دادو بیـداد
ده تی قورصه بوبو می آبو دانه
2

دوچوکسته تی بیخوابی می چومه
تی یادا کش بزم موردابه کـومه
بازین تا صبح نامو می چومانا خواب

هاچین تی خوابه دئنه چوم فوچه مه

بی تو شب قاقا بمه دایم ستاره ایشمارم- ایتا جه می قدیمی گیلغزلان

بی تو شب قاقا بمه دایم ستاره ایشمارم
می پیالا پورو خالی دانه دانه ایشمارم

ایشمارم روز و شبا بی تو کرامستو خراب
می دیله زخمانه مالا پاره پاره ایشمارم

اشکه جا هیستا بمه یاور دیهه مستی مرا
اشکانا می دیمه سر با آهو زاره ایشمارم

سخته بی تو زندگه باور گودن بی تو ایسان
فاندرم تی عکسانا چوم اشکه واره ایشمارم

یاد آرم تی مهربانی خنده تی برقه نیگاه
می خیاله مئن تی امرا شب ستاره ایشمارم

دیل ببردی دیلبره جه من جیگیفتی بی وفا
پاک دمردم بی تو می مرگه هیزاره ایشمارم

بی تو لاب فورشم کی بادا دا مرا آ روزیگار
مورده یم بی تو مئ عمره بی بهاره ایشمارم

گیل آوایی توره بئ تو شب نیشه هرماله خواب
شب تی رافا چوم براه دایم ستاره ایشمارم

ایتا قدیمی گیلغزل: آویرا بوسته نیــــــــــگاره می دیل هاچین تنگه

GilAvaei.midil.hachintange آویرا بوسته نیگا ره می دیل هاچین تنگه- گیلغزل from GilAvaeiگیل آوایی on Vimeo.

آویرا بوسته نیگاره می دیل هاچین تنگه

می ماره موشته پـلاره می دیل هاچین تنگه

زالاش باورده کرا ناجه ناجه غوربته مئن
می ماره کتله صداره می دیل هاچین تنگه

می دیل خایه دکفم پابرانده باغه می یان
ایموشته سـیروکواره می دیل هاچین تنگه

بایید میداد فاره سید تا نوبوستمه خالی آب
کی دازو واشو گوماره می دیل هاچین تنگه

ده لاب تورابو زنم می سرا به چوبو چکال
می مچه قورسه ناویره می دیل هاچین تنگه

شبانا ساحیـله کش پاک مثاله واشکسه لوتکا
شبانا مالا صـدا ره می دیل هاچین تنگه

چره مرا واکفی تا دینی کونم فریاد
می رشته پورده بوساره می دیل هاچین تنگه

گیل آوایه واسوخستن نشا بوبو پیله لات
می قرماقو می روباره می دیل هاچین تنگه!
.

فارسی:

برای نگاهِ گم شده دلم تنگ است

برای لقمۀ مادرم دلم تنگ است

بجان آمده با حسرت  حسرت در غربت

برای صدای دمپایی چوبیِ مادرم دلم تنگ است

دلم می خواهد پابرهنه بیفتم میان حیاط خانه

برای یک مُشت سیر و تره دلم تنگ است

بیایید به دادم برسید تا از کار نیفتاده ام

که برای داس و  علف و بیشه دلم تنگ است

دیگر دیوانۀ سر به هوا شده سرم را به هرچیزی می کوبم

دهانم بسته است وگرنه دلم تنگ است

شبها کنارِ ساحل مانند کرجیِ شکسته

برای صدای شبانۀ ماهیگیر دریا دلم تنگ است

چرا به من گیر می دهی تا می بینی فریاد می کنم

برای رشتِ من، برای پُلِ بوسارِ من دلم تنگ است

به گیل آوایی دست نمی شود زد، لاتِ لات شده است

برای قلاب ماهیگری ام برای روبارِ(رودخانۀ رشت) من دلم تنگ است

 .

خواندن زیبا و دلنشین یک غزل گیلکی توسط یک آقای فرانسوی ( آندره لوبله )- غزل: من عاشقه تی چشمه سیایم بلا می سر

خواندن زیبای یک غزل گیلکی توسط یک بانوی هنرمند ایرانی فرانسوی

خواندن زیبای یک غزل گیلکی توسط یک بانوی جوان مکزیکی

من عاشقه تی چشمه سیایم بلا می سر
بی تو هاچینه خاکه هوایم بلا می سر

تی واستی کرا سرخوشمه سبزه بهاری
هیستم جه تی شورم تی فدایم بلا می سر

شب وختی آیی جنگله گیسو بدایی باد
من مسته تی او شور و صفایم بلا می سر

زیبایو لوندی تره بولبول خوانه آواز
بیخود نی یه تی دس هاچینه موشته پلایم بلا می سر

می جانو جهانی تره می دیل کونه پرواز
من سرخوشه تی جولو نیگایم بلا می سر

دریا تویی جنگل تویی می زندگی آتش
عشقی بوخودا من تی فدایم بلا می سر

دونیا می شینه وختی بایی می کشه باناز
آتش کرا بم  سورخه طلایم بلامی سر

پاک ول ولا بوم بسکی تره خوانمه آواز
دونیایا دوارست تره من ولوله کایم بلا می سر

فان در گیل آوایی چوتو مسته تی غزلزار
دیوانه منم تی سپره هرتا بلایم بلا می سر
برگردان فارسی:
من عاشق ِ چشم سیاه تو ام عزیزم
بی تو خاک ِ هوا هستم عزیزم

بخاطر تو سرخوش و سبز بهاریم
از شبنم تو خیسم فدای تو ام عزیزم

وقتی شب جنگل گیسویت را باد می دهی
من مست آن شور و صفای تو ام عزیزم

زیبا و لوندی، برای تو بلبل آواز می خواند
بخاطر تو سبزم مثل بهارم عزیزم

جان و جهان منی برای تو دل پرواز می کند
من سرخوش گونه و نگاه  تو ام عزیزم

دریا تویی جنگل تویی آتش زندگی منی
عشقی بخدا، من فدای تو ام عزیزم

دنیا از آن ِ من است وقتی در آغوشم بیایی با ناز
آتش می شوم سرخ طلایم عزیزم

دیگر بازیگوشی شده ام که برایت آواز می خوانم
تمام دنیا پیچیده که من برای تو اینگونه بازیگوشم عزیزم

نگاه کن چگونه گیل آوایی مست غزلزار تُست
دیوانه منم سپر هر بلای تو ام عزیزم
غزل: گیل آوایی

گیلغزل: دس آسین خوری مرا هیممت کیشین والا بوبوست!؟

دس آسین خوری مرا هیممت کیشین والا بوبوست!؟

شاله مرخه تسبی یو عمامه کی آقا بوبوست!؟

کپچی لبچه دئنو گفتن دوزیکی آقزونا باخ

کی کلاچه نقله سر قوپپه ناهان آگا بوبوست!؟

دسه پیش گیفتن دنه کفتن هاچین پس، آی برار

آدم آ کارانه امرا کی مرا همپا بوبوست!؟

مسچدو منبر عبا عمامه موفت خوردنه کار،

کی ذوغالچا مئن هاچین ورفه سفید ورفا بوبوست!؟

من مرا قوربانا بوستن وختی ویشتا پوره خاک

آدم هرماله نوبوست آدم هاتو روسفا بوبوست

گوسکا دیل دریا نوبوست، دریا نوکوده جانشورا

دیل بزن دریا ناویره کی آتو دریا بوبوست!؟

هر چی والاتر، ایه جیر داره لچچه با گولاز

ووشمه سر فیله مرا آخه آکه زیبا بوبوست!؟

گیل آویی با شکم سیری نشا بون ویشتا یار

ویشتا یاره ویشتایه، ویشتا دیلان یک جا بوبوست!
.

ویدئو چاکوده پسی، آخری مصراع، ایجور دیگه بوبوسته.

ترانه گیلکی نوروز بل- چهار پاره آهنگ قاسم آبادی-آسیه خانم زنده یاد فریدون پوررضا

گیلغزل: دیله جه ارسو دمرده کی ده قرارا نانه - گیل آوایی

دیله جه ارسو دمرده کی ده قرارا نانه

دیمی کی هیستا نبه، چومه ارسو وارا نانه

اونی کی چوم برایه، رافا آیو نالا دانه

ناویره تسک ناره کس، چومه رافا کارا نانه

هیزارتا کشکرتام جلده داره لچچه ببه

بازام جه یادا نوشو، چومه اینتظارا نانه

هاچین هاچین نیبه هرماله دیل کرا بیتاب

نیگیفته ول کی شواله کشئنه زارا نانه

تو دیلمانی مرا تا اسا نوبوستی زار

هیلوی نخانده دیله گورشابونه کارا نانه

دکفته جنگله کی جنگلی دیله کشه آه

( دکفته جنگله کی جنگلی دیله ایسه پا)

نوخورده داز کی سیوایی جه شاخه، دارا نانه

دیله اوروش کودنه هر کی چوم برایه، قاق

نکشه چوم برایی، چوم برا هاوارا نانه

گیل آوایی همیشک چوم برا بو آ سالان

نامو جه را، بامو هرکی دیله اوزارا نانه!

فارسی

دلی که از اشک غرق شده قرار را نمی داند

گونه ای که از اشک خیس نشده،  اشکباری را نمی داند

آن که چشم به راه است، آه و ناله چشم به راه را می داند

وگرنه دلتنگی که کسی ندارد، کارِ چشم به راه را نمی داند

هیزار زاغی هم جلد بالای درخت باشد

باز هم از یاد رفته، چشم انتظار را نمی داند

بیهوده نیست که دل همینطور بیتاب می شود

آتش نگرفته که شعله کشانِ زار را نمی داند

تا حالا با دیلمانی( گوشه ای در دستگاه شور) زار نشده ای

هیلوی( آواز گیلکی گوشۀ موسوم به گوسن دوخوان) نخوانده، کار دل سوخته را نمی داند

کسی که به جنگل زده، برای دل جنگلی آه می کشد

( کسی که جنگل افتاده همپای دل جنگلی ست)

داس نخورده که جدا شدن از شاخه درخت را نمی داند

ضجه زدن دل است برای هر کسی چشم به راه حیران است

کسی که چشم به راهی نکشیده، هوارِ چشم به راه را نمی داند

گیل آوایی این سالها همیشه چشم به راه بوده است

از راه نیامد، آمد هرکسی که زار زدنهای دل را نمی داند.

.

گیلغزل: هاتو دمردا مانه دیل تی غم بوبوست دریا- گیل آوایی

بوشو جه دیل کی ده دیل تابه تی چومانا ناره

دمرده دیل جه تی غم تابه تی غمانا ناره

هاتو ننا چومه سر چوم، بری جه چومان خاب

خیالا چو نوا زئن، دیل تابه آ شبانا ناره

هاتو دمردا مانه دیل تی غم بوبوست دریا

تی شون آمون دتترانن می دیل کنانا ناره

بوبوسته دیل ده هاچین مالایو ایتا لوتکا

بوشو مایاقا دوارسته واگردسانا ناره

ده وسته وسته دکفتن می دیله جان، آی وای

چره نانی کی می دیل تابه تی آمونا ناره

بوشو نامو ده بدا دیل ببه خو ویران، زار

تی عشقه گنجه بانه که تی دئنه بانا ناره!

گیل آوایی توره واهیل بوبو بیگفت سره سام

جه دوری دیلا فوخوفته، دیل اروسویانا ناره

فارسی

از دل برو که دیگر دل توان چشمان ترا ندارد

دل غرق شده از غم توان غمهای ترا ندارد

همچین که چشم روی چشم نگذاشته از چشم خواب می بری

خیال را تحریک نکن دل توان این شبها را ندارد

درست مانند غرق شده را دل می ماند غمت شده دریا

رفتن آمدن بیداد کردنت، دل کنانِ مرا ندارد

دل دیگر شده درست مانند ماهیگیر و یک قایق

رفت از دورهای دریا گذشته بازگشتن را ندارد

دیگر بس است به جان دل من افتادن، ای وای

چرا نمی دانی که دل من توان آمدنت را ندارد

برو نیا دیگر بگذار دل با ویرانه اش باشد زار

نگهبان گنج عشق توست که بهانه دیدن ترا ندارد

گیل آوایی دیوانه سرگشته شده گیج و گمراه شده

از دوری به دلش یورش برده، دل اشکهارا ندارد