آخ می جونه یاری دوکوده
بو قبای گاله شی
امه ره بیجار بومه بو
زحمت بکشی
می چرچرانه
ایمشو شیمی خونه ور
شیرینی خورانه
ده گوته من نم شو خوته
من نم
افتوبه اُو سنگینه جور
گیته من نم
چندی می پوس وا بکنم ای
پَرتقاله
چندی نیگه وا بوکونم
بلدی براره
بلدی برار ناکوده بو می
دیله کاره
ایمرو نشاست وا بوکونیم
فرده دو واره
می چینی کاسای
قوربان بشم لاکوی تی
چار به راسای
می چینی قوری
تازه یارام هاگیته بو
تی چشمه کوری
ده گوته من نم
شو خوته من نم
آفتو وه او سنگینه
جور گیته من نم
فارسی
آخ یارجانِ من لباس
گالشی پوشیده
شالیزار برای زحمت
کشیدن ما آمده
خوشخوشانِ ماست
امشب خانۀ شما شیرینی
خوران است
دیگر نمی توانم بگویم
دیگر نمی توانم بخوابم
آبِ آفتابه سنگین است
نمی توانم بلند کنم
چقدر باید پرتقال پوست
بکنم
چقدر باید به برادری که
می داند، نگاه کنم
امروز باید نشاء کنیم فردا دوباره( دوباره به معنی کارِ پس از
نشاء در شالیزار یعنی چنگ زدن بین بوته های برنج و هوا دادنِ به ریشه هایش است)
کاسۀ چینیِ من
قربان دختر بروم که در راه ایستاده
قوریِ چینیِ من
یارِ تازه هم به کوری چشمت گرفته بود
دیگر نمی توانم بگویم
دیگر نمی توانم بخوابم
آبِ آفتابه سنگین است نمی توانم بلندکنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر