یک غزلِ گیلکی با برگردان فارسی - گیل آوایی

آتو کی فاندری تی چوم هاچین ستارا مانه

اوتو لوچان زنی تی چوم ده زهره مارا مانه

هاتو کی رو گیری پاک بی ایتا دوزه پیچا

تی رقصو مویا داهان باد، بجه بیجارا مانه

ترا هاتو کی دینم  نازو  غمزه بی پیدا

می فیللی یا  اودوشِن ناجه روزیگارا مانه

هاچین بمه تی واستی دومبلاسکونه لبه آب

می دیله واهیلا بون ابرانه فرارا مانه

آتو کی دیلبری، شی، بم کولی دکفت قرماق

بدام دکفته، شیکارچی بوشو، می کارا مانه

ترِه هاتو فته راتا  دری، دیهی مرا باد

آویره ابرانو باد بون تی کرده کارا مانه

آیی، شی، فاندری، پاک بیده نیده بو، قار

تورا کودی مرا، تی کار تی پئر، برارا مانه

هاتو کرا مرا قاقا کونه تی چوم رادوار

هیزار هاواره ولی تام بزه اوزارا مانه

( هیزار هاوره ولی تام بزه نقارا مانه)

برگردان فارسی

اینطور که نگاه می کنی چشمانت درست ستاره را می ماند

آنطور که چشمت را تشرزنانه می کنی، چشمت زهره مار را می ماند

همینطور که رو می گیری می شوی درست مثل یک گربۀ دزد

رقصِ تو و مو را بدست باد دادن برنج شالیزار را می ماند

هم اینکه ترا می بینم با نوز و غمزه پیدا می شودی

آب دهنم را قورت دادن حسرت روزگار را می ماند

برای تو  مانند پرنده دُم جنبانک کنار آب می شوم

بیتاب شدنِ دلم فرارِ ابرها را می ماند

اینطور که دل می بری، می روی، مانند بچه ماهی افتاد به قلاب می شوم

در دام افتاده، شکارچی رفته، کارِ مرا می ماند

همینطور برای خودت داری بیداد می کنی مرا به باد می دهی

ابرهای گم شده در باد رفتار و کار ترا می ماند

می آیی، می روی، نگاه می کنی، درست دیده ندیده شده، قهر

دیوانه کردی مرا، کارِ تو رفتار پدر و برادرت را می ماند

همینطور که مرا حیران می کنید چشمانت راه به راه

هزار هوار است ولی دم فرو بسته بلبل را می ماند

( هزار هوار است اما نقاره ساکت شده را می ماند)