چندتا هسا شعر

می موشتا وانکون کی دونیا فوگورده
جنگلا واورس
تسکه دیلانه شب فوقوسانا
.
مشتم نگشا که دنیا به هم می ریزد
اندوه دل شب ستیزان را
از جنگل بپرس

.....

دریا شو یو طوفان
ایتا دونیا اوخان
پوشت در پوشت

دمرده شبو دیل واترکان
ایتا کونه سو زنه که
آپا اوپا گودن
.
دریارُو

دریا رو و طوفان
دنیایی از واخوان
انباشته انبوه
شب غرق شده و دل ترکیدن
این پا آن پا کردن شب تاب استبرای سوسو زدن

هاتو کی قورصا خایم دوارم
روزیگار
خورا لیسکا کونه
.
روزگار
تا که می خواهم غصه سر آرم
روزگار بازی اش می گیرد
......

ایتا دریا دیل پستایی بوگودم
می هارای
طوفان وارگانه
.

یک دریا دل پس انداز کردم
هوار ِ من
طوفان زایید