دیلی ده وسته آویری بوشو تی خاکه می یان
بنه بدیمه جوخوفتن اخاکه زاره می یان
خوشا ده تی گیله یاور بجو بیجارانا
تی خانه کوچانو پابرانده ویشتایانه می یان
دیلی ده گریه یو زاری آویرا بو ستنو داد
ده وسته غوربته زاریو ونگو ناکه می یان
بزن شلانقوزه داره تی بج بینی یاور
دو واره وخته جیوانی بامو دیهاته می یان
واکون دسانا بزن تو هارای گیله یارا
جیویز بوشو تی ریفقانو دس براره میان
هاچین تره بزه یی ور غریبه دورانا
سوارا بوسته گمج تی وطن ایرانه می یان
تو کی آویرا بویی های کودان دری فریاد
دمخته بختا واچرخان بوشو گیلانه می یان
گیلک خو خاکه می یان روستمانه دستانه
ناویره گورشه آویره آ روزیگاره می یان
وطن تو هرچی بیبی ماندگاره دورانی
می سربولندی جه تو روزیگاره هاره می یان
گیل آوایی فوسوجان واج باور تی پایانا
بودو بوشو تی وطن تی بیجارمیجاره می یان
.
برگردان فارسی(سرسری!)
دلکم دیگر بس است برو میان خاک خودت
کنار بگذار پنهان شدن در میان این خاک
زار
ببوس یاریدهنده کشت وُ کارت، برنج و
شالیزارت را
میان خانه و کوچه و پابرهنه های گرسنه
دلکم دیگر گریه و زاری و گم شدن و داد
دیگر بس است زاری غربت و میان هق هق
گریه
داس برنج بری به کمر ببند کمک بده برداشت برنج را
دوباره وقت جوانی آمده میان روستاها
دستانت را باز کن هوار بزن یارِ گیلکت
را
رها شو برو میان یار غار های خودت
بیهوده گشت زدی دوران غریب را
ابله سوار شده میان خاک وطنت میان ایران
تو که گم شده ای داری هی فریاد می کنی
بخت لگد شده را برگردان برو میان گیلان
گیلک در خاک خودش رستم دستان است
وگرنه داغ شده گم است در میان این
روزگار
وطن تو هر چه بشوی ماندگار دورانی
سربلندی من از توست در این روزگار هار
گیل آوایی بسوزان، گرم کن پاهایت را
بدو برو میان وطنت در میان شالیزار
با چند بیت از این غزل آوازی خوانده ام که با این ویدئو منتشر شده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر