آویری = گُم شدگی- گیل آوایی

خیال میشین تورابو غوربته جا ایرانم/ دوو واره واهیلابوسته هاچینه گیلانم

بوشو دارم کرا می رشت، می زاکی سالان باز/ هاچین بوبوسته ازازیل جه پابراندانم

یوهودی تپه چره شاعمو کوچه جیرباغ!؟/ مگه تورا بومه سالانه سال اویرانم

نه! خیالا شومه بازام رشته مئن بوبوستم زای/ بیگیفته کوچیکانه سر، ساغریسازانم

هاتو مانه کی ایسام چللاخانه، آفخرا/بازین سومابیجارم یا کی چاربرارانم

سمیعی مسچده را سنگفرشه سر نم پا/جه خاریمام دوارسته حصیرفوروشانم

دوکانانا هاتو قاقم مره بوبوستم لات/ چوتو دو رایی دیپیچستمه!؟ کی میدانم!

هاتو مره ایسامه پورده سر روباره آب/ بیگیفته قرماقا می دس توره دیوانانم

چوتو بوبو چی بوبو هانده پاک بوبوستم زاک/ ایجور کی مدرسه شو ول ولانه کوچانم

هاتو خیالا وامختان درم، آویره نیگا/ جه جانسپار بوشو استلخ کرا روبارتانم

روبار کنارا بیگیفته بوشومه پورده عراق/ دباغیان نوشو، دانشسرا خومیرانم

هاچین تورانا مانم گردمه ایسم بم قاق/ بازین کی واخوبا بم یاده می ریفقانم

آکه می زاکی دوارست!؟ آکه جیوانی!؟، وای/ می شهره مئن ایسامه پس چره آویرانم

چوتو بوبوسته باموم بیسوتونو اوستا سرا/ اگه چومارسرا گردم!؟ چی واستی لاکانم!

کیتابفوروشانه راسته کرا شمه صیقلان/ دیپیچسه باده لا مسگرانه راستانم!

تقی دیوانه کرا زندا بو، خایه " سه ریال"/ دیفاره کش کرا نیشته، اونه چی حایرانم!

عجب توره می خیال بوگوذشته سالانه سال/ آ غوربتانه می یان من کی پاک اسیرانم

بوشو گیل آوایی بی شات نوخور هاچین تره تاب/ خیالا شو هاچینه گی کی رشتو گیلانم!

فارسی

خیال من دیوانه شده از غربت در ایرانم/دوباره سرگشته شده درست انگار گیلانم

رفته ام رشتِ من، سالهای کودکی ام/درست انگار بازیگوشِ سر به هوا شده از پابرهنه ها هستم

یهودی تپه، چرا کوچۀ شاه عمو، جیرباغ/مگر دیوانه شده ام سالهای سال از گم شدگانم

نه! بخیال رفته ام باز میان رشت بچه شده ام/کودکانه ام را آغاز کرده ام ساغریسازانم

اینطور است که انگار چله خانه، آفخرا هستم/ سپس سومابیجار هستم یا که چاربرارانم

از راه مسجد سمیعی روی سنگفرش پا می نهم/از خواهر امام رد شده حصیرفروشانم

دکانها را خیره شده برای خودم لات شده ام/چطور از دو راهی پیچیده ام که میدانم

بی دلیل برای خودم روی پل ایستاده ام، آب روبار/ قلاب ماهیگیری در دستم یاغی دیوانه ام

چطور شد چی شد باز انگار بچه شده ام/ یک جور که مدرسه رو بازیگوشهای کوچه هایم

همینطور دارم خیال را می گردم، نگاه گم شده است/از جانسپار به استخر رفته روبارتان هستم

کنار روبار را گرفته رفته ام پل عراق/سپس که به خودم می آیم یاد رفیقانم هستم

چه وقت کودکی سپری شد؟ چه وقت جوانی؟ وای/در شهر خودم هستم پس چرا از گم شدگانم؟

چطور شد آمدم بیستون استادسرا/اگر چمارسرا می گردم برای چه لاکان هستم

از راسته کتاب فروشها می روم صیقلان/بادالله را پیچیده راسته مسگرها هستم

تقی دیوانه انگار زنده شده سه ریال می خواهد/پای دیوار انگار نشسته برای او حیرانم

گیل آوایی برو بی دلیل داری تاب می خوری/ به خیال رفته می گویی که رشت و گیلان هستم

در این غزل اسم محلهایی در رشت آمده که باید رشتی بود تا دانست چه و کجاست. نوشتنش به فارسی نه چنان مفهوم است و نه چنان ملموس و محسوس!!!! باید رشتی باشی یا بوده باشی در رشت!

 .29 جولای 2016 

ارسو غمزه یه هیسته دیمه سر مست.. - گیل آوایی

 

بخانده دیلمانی دیل، بزم ونگ/می رشتا کش بزم می زاکیا چنگ

باباخان تیرکمانا بوسته می چوم/هاچین ارسو اوچمه جه دیله تنگ

فارسی

دل دیلمانی خواند، گریستم/رشتم را بغل کردم به کودکیم چنگ زدم

رنگین کمان شد چشمم/فقط اشک جمع کردم از دلِ تنگ

.

بگردستم می رشته موسته شاری/ کرا دیفارانه آجور شوماری

بوشوم سوما بیجارو چاربراران/ فوچه چوم ونگ بزم غوربت دواری

فارسی

مسشتاریِ رشتم را گشتم/با آجرهای دیوارها را شمردن

به سومابیجار و چاربراران رفتم/چشم بسته گریستم غربت را سر کردن

 ( مستشاری و سومابیجار دو کوچه قدیمی در رشت و چاربراران یکی از محله های رشت است.)

.

دیلا گم وسته غورصه، ده بوشو خاب!/ چومه ارسو دیمه سر پاک خوره تاب
واویلان ده مرا آ ول وله زاک/مرا گه تو بوشو تی کشکا بساب!

فارسی
به دل می گویم غصه بس است، دیگر برو بخواب!/اشک چشم روی گونه تاب می خورد
نگاهی چپکی می اندازد این بچۀ زرتخ!/به من می گوید برو کشکت را بساب!
..

بازام می دیل بوبو رشته هوایی/هاچین تورا بو گه غوربت چرایی!؟
منام قاقا بومه جه می دیله کار/ نیگیره هیشکسا جوز گیل آوایی!

فارسی
باز دلم برای رشت هوایی شده/ همینطور دیوانه شده می گوید غربت چرا هستی!؟
من هم حیران مانده ام از کار دلم/به هیچ کس گیر نمی دهد بجز گیل آوایی!

.

می دیل تنگه می رشتِه می روباره!/ ساغرسازان، ککج، سیره، کواره!
روخانه جانشورا یو اشغالی واز!/ روباره گوسکایانه، کره ماره!

فارسی
دلم تنگ است برای رشتِ من، رودخانۀ شهرم( "روبار" رودخانه ای در شهر رشت است(
ساغریسان( محله ای در رشت)، ککج=شاهی، سیره=برای سیر، کواره= برای تره
برای شنا کردن در رودخانه و پریدن ناشیانه و چاردست و پا در آب!

برای غورباغه های روبار، کره مار= اسم فارسی اش را نمی دانم ولی یک جور مارِ بی آزار و غیر سمی در گیلان است!

یادآوریِ فیسبوک / بیست و هشتم جولای 2013

نیگیرم ول جه دیل گفتن نی یارم/شواله وا بیگیرم تا بوارم
هاتو واهیلابوستن، گورشا بون، قاق/ناها جه دیل کی غورصانا دوارم
فارسی
آتش نگیرم از دل گفتن جرات نمی کنم/شعله باید بکشم تا ببارم
همینطور حیران شدن، داغ شدن، مات/از دل هست که از پسِ غصه ها بر می آیم
.

شبانه مستی یو تسکه دیلو یاد/خیالام پاک کولوشکن به، می دیل داد
چوما وارش بیگیفت جه دوری یه خاک/مره چی نه جغیر از داد و بیداد
فارسی
مستی شبانه وُ دلِ تنگ و یاد( خاطره)/خیال هم انگار مرغِ با جوجه هایش را می شود، دلِ من داد(فریاد)
چشم را باران گرفت از دوریِ خاک/ برای من چه می گذارد غیر از داد و بیداد

پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲ - ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۳

.

بشم تی دوری جا دریا دیمیرم/اگه دینمرمه کولی بیگیرم
کوله شورا کونم به-سم تی رافا/فادم تی مارا تا ترا فاگیرم!
فارسی
از دوری ات بروم دریا غرق شوم/ اگر غرق نمی شوم بچه ماهی بگیرم
بچه ماهی را شور کنم منتظرت بمانم/بدهم به مادرت تا ترا بگیرم

///////////

 

چومانه ارسویانه

دسانه ناجانه موشت

واکفته خیالا شونو

بیجارانه بجه رقص

هاچین واهیله تسک

دیله آپا اوپا کودن!

 فارسی

اشکهای چشم

حسرتهای دست به مشت

گیر داده است رفتن به خیال

رقص برنج شالیزاران

 

درست دلتنگیِ سرگشتگیست

این پا آن پا کردنِ دل( بی قراریِ دل)

.

کویانو جنگلو روخان

آبو نوبو بیجارانه تا تی چوم دکف بج

پاک تورابوسته دیل

شکل بزه گابو سبزه واشانه ناجه

 

ارسو غمزه یه هیسته دیمه سر مست

آخ اگه غوربت نوبو بی!

فارسی

کوهها و جنگل و رودخانه

راهآبِ چوبیِ آب وُ شالیزارانِ تا چشمت کار می کند برنج

دیوانه شده است دل انگار

گاوِ شاخ به پا بسته وُ حسرتِ علفهای سبز

 

عشوۀ اشک است بر گونۀ خیس مست

آخ اگر غربت نمی بود!

سه شنبه ۳۱ تير ۱۳۹۹ - ۲۱ ژوييه ۲۰۲۰

.

بوک بوکوده آسمان
تام بزه دریا
ساحیل تسک
چی هاچین یادا چو زئن درمه
دمرده لوتکا مانستن
مایاقا خیالا شون!

فارسی:
بغض کرده است آسمان

دم فرو بسته است دریا
ساحل خلوت
چه بیهوده یاد را تحریک می کنم
مانند قایقِ غرق شده
در خیالِ آبیِ دورِ دریا!
.

بیستم جولای 2017

چومه ارسو دره پا در میانی-گیل آوایی

چومه ارسو دره پا در میانی/ مرا گِه وسته خواندن دیلمانی

چومه ارسو، کرا دیمپر هاچین هیست،/می ارسویا واورسم توو چه مانی!؟

فارسی

اشکِ چشمانم دارد پادرمیانی می کند/ به من می گوید دیلمانی خواندن بس است

اشکِ چشم، گونه هایم خیسِ خیس، / از اشکم می پرسم تو مانند چه هستی!؟