۱۴۰۰ فروردین ۲۹, یکشنبه

هاسا گیلچامان! / گیل آوایی

منو تاسیانی

داره نقله یو بادا دیل دوستن

ولگ فیشانو

بی ولگی زمستان!

 

فارسی: 

من وُ دلتنگی

ماجرای درخت است وُ دل بستن به باد

برگریزان وُ زمستانِ بی برگی!

 

2

دوچکسته

واپیچسته

راشی دوار

 

سایه یو من

فاکش فاکش

کشاشو

بی سیوایی!

 

هان!

 

فارسی: 

چسبیده

پیچیده

در راه بودن/رفتن/گذشتن

 

سایه وُ من

کشان کشان

در آغوشِ هم وُ

بی جدایی!

همین!

 

 3

راشی بی را دوار

داره لچچه خالی چیچینی قوپپه  یو

ایتا آسه مان بی چی چی نی، بی پر، بی پرکشئن!

 

تنایی دابه چوم برایی!

 

فارسی: 

راهِ بی رهگذر

بالای درخت، لانۀ خالی گنجشک وُ

یک آسمان بدون گنجشک، بدونِ پر، بدونِ پر کشیدن 

رسم تنهایی ست چشم به راهی!

 4

دارا واچکستن

زاکی دابه یو ول وله گی! 

باغ هاچین

راسته دیفاره مرا

رخشان کشه!

 فارسی:

از درخت بالا رفتن

رسم بچگی ست وُ بازیگوشی کردن!

 باغ بیهوده

با دیوار بلند

!شکلک در می آورد

5

اونی کی تسکوتنایه

جه تسکه دیل خوره پایه

کرا راشی کی رافایه!

 هاچین رافا کی رافایه!؟

کی راشِه چوم داره هانده

هونی کی تسکو تنهایه!

 هاتو ارسو واره ارسو!

چومان بی چوم پیله،

آی داد!

بوشو نه سا!،

نایه هرماله

رافا رایا چی پایه!؟

فارسی:

بیهوده چشم به راه،

چشم به راهِ چه کسیست!؟

که چشم به راه دارد باز

همان که تنهای تنهاست!

همینطور اشک می بارد اشک

چشم بی چشم برهم نهادن( چشم بی پِلک زدن)

ای داد

رفته، نیست،

نمی آید دیگر

چشم به راه

راه را

برای چه می پاید!؟

6

دمخته چوفاله گیلو

بیجارانه ووشمه سر

دمرده اشکلاند

جولفه بیجاره سلابونه

زمستان تترانه چیچیننه دسکلایو بجانه رقص

کلاچه کوتامه مترسی

بیجاره اپا اوپا کودنه

بهاره کشاشونا!

فارسی:

گلِ رسِ زیرپا له شده

آشفته سرِ شالیزاران

ساقه های بجا مانده ی برنج هستند که غرق شده اند

از شالیرار آب گرفته ژرف

زمستان دست زدنهای گنجشکان و رقص برنجها را فراری داده است

مترسک آلاچیقِ کلاغ است 

شالیزار

برای در آغوش گرفتن بهار

بی قراری می کند!

7

چوبی شانه یه یو تی حنابزه مویان

چلتاسه آبه تی نیگا آینه!

آیوانه واشاده حصیره سر ،

آپا اوپا کودان دره جانماز تی رافا!

من هاتو

چی قاقم تاسیان

تی بوشو پسی!

فارسی:

شانۀ چوبی وُ موهای حنازده ات

آبِ چهل تاس آینۀ نگاه توست

روی حصیر پهن شده

جا نماز این پا آن پا می کند در انتظار تو!

من همینطور چه حیرانم دلتنگ

پس از رفتنت!

8

کویتا کرانه جا دوارستی

کی هی تا تی نشانا ناشتی تا هاسا

چی هاچین

تی رافا

چومه ارسو بیشماردمه

سالانه سال

قاق!

فارسی:

از کدام کرانه گذشتی

که تا کنون هیچکدام نشانی از تو نداشت.

چه بیهوده

چشم به راهت

اشک شمردم سالهای سال

مات!

۱۴۰۰ فروردین ۱۹, پنجشنبه

بوشو سالانه پاماله / گیلداستان / ( 1-6) - گیل آوایی

بوشو سالانه پاماله

گیلداستان   ( یک از شش بخش)

 پیشاشو

چومان ارسو پوره هانده تی رافایم!

ایسام رافایو تی راشه هاچین پایم!

دانم نایی، آویری سالانه ساله

بوشو سالانه امرا پاک بوشویی! من،

هاچین واهیله واهیل چوم بتی رایم!

تی رافایی، تی واستی تاسیانی، چوم برایی.....وای......

مره گم ایشتاوم:

-         اخه چی واستی راشی یا پایم!؟

( گیل آوایی)

 1

 اینه مئن هاتو واهیلابو خورا فاندرسته. خو انگوشته مرا خو مچچه جا خط بکشه تا دوماغ جه دوماغ انگوشت بگردانه تا دیمه سرو فاره سه چومانو ابرویو پیشانی، بئسا. هاتو قاقابوسته فاندرست. نانستی خورا فاندره یا خو بکشه خططانا. ایتا موشته آب فوکونه آینه سر، هر چی خط بکشه بو پاکا کونه. خوره خوره بوگفت:

-         کرا واهیلابو دارم. سی یا غوربته نیه ده ان!غوربتانه غوربته پاک. نانم تا اکه تانم بوشوسالانه بگردم جه واهیلی بازین تورا نبم!

 ایتا پیچه بفکراشو پسی آه بکشه یو پیجپیچ بوگود:

-         اگه تورا نوبوسته بیم تا هاسا!؟

اخه جیویشته، بیبیشته جه سالانه ساله آویریو واهیلی، سیما خو تاسیانه کشا گیفته، شه خو ماری خاکو خوماری شهره و خو ماری خانه.

سیما دیل شواله کشه هاتو کی بوشو سالانه وامجه. هاچین واهیلا به خیاله گرده گیجه جا. خوو خاکه مئن آویرابه!؟ یا خو خاطراته مئن!؟، توفیر ناره! آویری یو ایسان نِسان! ایتا مسته واخوب، ایتا واخوبه مستام.

خاب! چی شا کودن!؟، وختی تی یادانه بوقچا واکونی، نانی کویتا یاده باله سر نشینی، شی. ایتا بوقچه یادو ایتا دونیا تاسیانی. بوشو روزانو شبانا گردی ایتا ایتا یاده بالا گیری شی. جه کوچیکانی بیگیر تا هوو وخت کی ترا جومجوم دکفته تی یادانا دُوره بوکونی. تی دسام نی یه کی. تی بوشو سالانه یو تی یاد بمانستان.

چیچیلاسه مانستن تره بال زنیو نیشینیو ویریزی جه ایتا داره بال تا ایتا خانه لوجانه. گاگلف تی گرده گیجه جا خستا بو، ایتا جا تام بزه تی خاطراتا اورشین کونی بفکرا شی هاچین مثاله ایتا آبلاکو روخانه کوله سره آفتابخوسان.

هاتو تره تره ایوخت واخوبا بی دینی ایتا یاده باله سر بینیشته پراگیفته داری. سیما جانام هاتو بوو.

هاتویی که مثاله ایسان نِسان، مثاله واهیله آویر کی خو بوشوسالانا دیل زئنه مرا اورشین بامو داره. 

 پاک اوخان به اوخان:

-         آخ تی حال می حالای، سیمای‌ جانای[1]

 سیما جان دس اونسانه. هاتو یک روند اونه گوشه مئن اوخانا به:

-         تی سر می بالای، سیمای جانای...

ایتا آه کشه یو خو پئرا یاد آره کی چاچه دیمه سرپا ایسابو پیچپیچانی خاندان دوبو:

-         های تی واستی من لاجان بوشوم لنگرود بوشوم، دیلمان بوشوم هاتو تا بامُوم به ایسپیلی تو بامویی می‌پالی

کوچیکانی هامه جایا آب بردن بویو آدما خاب بردن! پیله کانی هیزار دردو هیزار ناجه.  سالانی که هر چی بوو هانده یام آدمه دیل هو سالانه ره ول کشه. مویانا فادا باده دس، سیما دیل شواله کشئن دوبو. تسکه خانه پاک خیاله بیگفته اسه مانه دیل بو کی هاتو ارسو بوارسته یو همه جایا رده بزه هیستا گوده،  ابرانا تا آدمه کوله سر جیر باورده بو. سیما چوم سورخا بو وارگاده گرَگا قاقا بوسته فاندرستی کی هاتو جه رف جلاسته، جوم نوخوردی. سیما دیل هیزار را شویی. پور زمات نوبو کی وارش به سابو. آسه مانه ایجگره تومانا بوسته بو. ده هاچین خوره ناک زه یی. پوشته پوشته سیاابران، باده باله سر بینیشته شون دیبید کویانا دوارید. هاوا دیل واوُستان دوبو.  

سیما هاچین لسا بو جه وارش بوشوسته صارا خاکا یاد باورد. هاتویا مانستی کی هاسا پاک وارش بوارسته پسی، هیسته خاکه عطر پاک آدما تورا گودی. همساده خانانه در ایتا ایتا وازا بوسته بو. زاکان خوشونه ولوله کارانا سرا گیفتی بید. گاگلف ازازیلانه مئن، اوشونی کی خیلی جینگیری زای بید، ایجور اوشونه ایجگیری صدا آمویی که آدمه سرا بردی.

ایتا چیچیر راسته دیفارا واچکسته بو کی ایتا ازازیل زای بامو اونا بیگیره چیچیره دوم وُرسفته یو دیفاره آجورا جلاسته بمانسته بو. چیچیر خورا جیویزانه،  بوگروخته بو. ازایل زاکا هالی نوبو کی چیچیر اونا گول بزه بویو جه اون جیویشته بوگروخته بو.

دیفاره جوره دامنه جا ایتا دورسفته لافند والای خوردی. ایتا ترکمه ری  گیل گوده اوساده های  تاوه دایی لافندا بزنه اونا بِئگانه. هرتایام کی زه یی جه دیفاره جور دوارستی یو کفتی همساده خانه صارا مئن. ایدفایی ایتا صدا بامو ایجور کی درجه که شیشه بشکسه بی. ترکمه ره که دانه گیله گوده خو دس، بنا پا به گوروز. ده نِسا صابخانه دانه جه خانه بایه بیرون اونا چکا گیره.>>>تومامه آ گیلداستانا تانیدی ایا بخانید = تمام این داستان گیلکی را می توانید در اینجا بخوانید



[1] عاشورپوره ترانه جا: سیمای جانای!