بوگفتم می دیلا غوربت نمانِه
بیدیم غوربت مره کورکوری خانه!
آویری، واهیلی، تسکی، دیله کار
اوروش واره می دیل هیکس ندانه!
فارسی
به دلم گفتم غربت نمی ماند
دیدم غربت برایم کُرکُری[1] می خواند!
گم شدگی، سرگشتگی، سکوت و تنهایی کارِ دل است
شیون/ضجه می بارد دلم، هیچکس نمی داند!
2
بوبوست غوربت آمی قسمت آ سالان
جه غوربت پر فوکوده آمی بالان
هاتو غوربت بخانیم دیلمانی
دیلا پاک ول بیگیره جه آ کاران!
فارسی
شده است غرربت قسمت ما در این سالها
از غربت پر ریخته است بال های ما
همینطور در غربت دیلمانی می خوانیم
دل را هم آتش بگیرد از این کارها!
3
بوگو غروبت بشه، هرماله نایه
می دیله ده نیگیره غورصه تایه
ده وسته ارسویو گوسن دوخانی
کی دیل پاک گورشه جه غوربته پایه!
فارسی
به غربت بگو دیگر نیاید
برای دلم غربت دیگر تدارک نبیند
دیگر بس است اشک و آواز " گوسن دوخوانی[2]"
که دل دیگر داغ شده است از چوب زدنهای غربت
دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۸ - ۲۴ فوريه ۲۰۲۰
......
4
خیالا چو زنم شب، چوم نیشه خاب!
تیته نا فاندرم، می دیل به بی تاب!
هاتو کورم کلاچم ونگ زنم داد،
خیاله شب گیره می ارسویا قاب!
تیته نا فاندرم، می دیل به بی تاب!
هاتو کورم کلاچم ونگ زنم داد،
خیاله شب گیره می ارسویا قاب!
برگردان فارسی
شب خیالم را تحریک می کنم چشمم خواب نمی رود
ستاره ها می نگرم دلم بیتاب می شود
هیمنطور چشم بسته مثل تیر در تاریکی داد می زنم
انگار که شب اشکهای مرا قاب می گیرد
شب خیالم را تحریک می کنم چشمم خواب نمی رود
ستاره ها می نگرم دلم بیتاب می شود
هیمنطور چشم بسته مثل تیر در تاریکی داد می زنم
انگار که شب اشکهای مرا قاب می گیرد
5
چره غورصه!؟، ویریز!، دوشمن نیهه شه!
چوما فونچین!، بیدین ارسو فی وه شه!
جوخوفتن، آیو ناله، خانه بی صاب!
نایی میدان، تی دوشمن کی نیشه، شه!؟
چوما فونچین!، بیدین ارسو فی وه شه!
جوخوفتن، آیو ناله، خانه بی صاب!
نایی میدان، تی دوشمن کی نیشه، شه!؟
فارسی
غصه چرا!؟ برخیز، دشمن می گذارد و می رود
بازکن چشمانت را، ببین اشک می ریزد و می رود
پنهان شدن، آه و ناله، خانۀ بی صاحب!
میدان نیایی!، دشمنت نمی رود!، می رود!؟
February 25, 2015
[1] کرکری= رجز/کرکری
خواندن=رجزخواندن
[2] گوسن دوخون یکی از آوازهای
گیلان است که زنده یاد پوررضا آوازِ "هی-لوی یا هیلوی" را در همین مایه خوانده است.
