شاعره حالام هاچین موجانه دریایا مانه - گیل آوایی

شاعره حالام هاچین موجانه دریایا مانه

شه، آیه، باده مرا پاک گیسو افشانا مانه

شاعری تامتوما زئنه باده دس دانه خیال

خابو بیداری میان دارو درختانا مانه

جنگله جنگل هاچین اوخان به دیلو قاقه قاق

داره ولگانا مانه شورم بیگیفت خالا مانه

شاعری چیسه آخه!؟، واهیلا بوستن، گورشه کا

گاگلف دیلخوشو گایی چومه اشکانا مانه

شاعری شوره شراره شورمه حایف حایف حایف!

جانسوجانه دیلمانی سوجه آوازا مانه

تا نوسوجه شعره رابه کی نیبه جه دیلو جان

سوجه سازه شاعری، شاعر خو شعرانا مانه

شاعری وصفا چی گفتن، پاک شکمدار!، پا به ما!

شعرا زاستن شاعره کاره، شکمدارا مانه!

شاعره گب گاگلف گورخانا به پور طمطراق!

شاعره گردن ولی نازوک تی مویانا مانه!

گیل آوایی تام بزن وان کف هاچینه شاعرا

شاعری تی کار نی یه، شاعر خو کارانا مانه!

برگردان فارسی:

حالِ شاعر هم درست مانند موجهای دریا را می ماند

می رود می آید با باد مانند گیسوی افشان را می ماند

شاعری سکوت کردن، خیال را به دست باد دادن است

میان خواب و بیداری درختها  را می ماند

جنگل است جنگل، درست واخوان به دل، حیران

برگ درخت را می ماند شاخۀ مه گرفته را می ماند

شاعری چه هست آخر!؟ حیران شدن، داغِ داغ

گاهگاهی دل خوشی وُ گاهی اشک چشم را می ماند

شاعری شور است، شرار است، مه است، حیف حیف حیف

جانسوز دیلمانی، سوزِ آواز را می ماند

تا نسوزد، شعر از دل و جان تراوش نمی کند

سوز ساز است شاعری، شاعر مانند شعرهایش می ماند

وصف شاعر را چه گفتن درست مانند باردار( حامله ) است و پا به ماه

زاییدنِ شعر کارِ شاعر است، باردارها را می ماند.

حرف شاعر گاهگاه مانند رعد است پُر طمطراق

گردن شاعر نازک است موهای ترا می ماند

گیل آوایی ساکت شو بیهوده به شاعر گیر نده

شاعری کار تو نیست، شاعر کارهای خودش را می ماند

 .