گیلان آیمه تا کی بشم رشته خیابان بلا می سر
تی دوما گیرم جه گوذره ساغریسازان بلا می سر
وختی خاریماما دواری میسگرانه راسته شی بازار
سایه بمه تی امرا آیم تا سره میدان بلا می سر
باغ محتشمو، لاکانو رازی ، کرف آباید
تا اوستا سرا، خطه ماشین زیرکوچه رایان بلا می سر
رشتا هاتو گردم تی مرا تاسیانی هامما آرم یاد
زاکا بمه پاک، بازی کونم با تی براران بلا می سر
هانده دبازم دیل، تورا بم، واهیلا
بو تی خانه سامان
چوما فوچینم از تی لوچان، بیخودی کاران بلا می سر
تی واستی ایسم چاربراران چوم برایی هانده تی رافا
لیسکا بمه ناز دم ترا چی فته فراروان بلا می سر
هانده کرا دیم شلمانه کش دوز دوزیکی ماچی
می دیلا بری هانده تو با چین چینه دامان بلا می سر
تا واخوبا بد راه دوران لیسکه زاکان کوفتا به می کار
پاک بیم دو تا کوتر فوقوسیم پوشته گوماران بلا می سر
هانده گیل آوایی تورا بو غوربته
مئن زاکابو، ای داد
گورشا بمه گورش یاد آورم رشتا فراوان بلا می سر
این غزل پیشتر منتشر شده بود و کمی دستکاری کردم( بقول ما گیلکها چاکون واکون کردم!)
