کولاکت - گیلداستان - گیل آوایی

کولاکت

گیل آوایی

آگوست 2011

شلخت ایجور خو بالا وازاکوده ابه مئن چکه پر زنه که خیاله تومامه روخانه ابا خایه دپاچه روخانه کوله سر. گوماره مئن چیچی نن میتینگ دان درید. آب لاکو روخانه  لب خوشکه چوبه سر هفتا پاده شایا خاب دئن دره. لانتی پاک خورا ایموشه بوکوده گوسکایا پاستان دره تا اونا فوتورکه، فه وه ره.

که خوداخانه خروس کلای ایجور اویی کونه کی هفتا محللا دواره. له شه دانه ماا کونه خو سره ساکوته زاکه ره والای ده. خاشه مرداکه دانه ده هاچین تورا بو داره. پاک ده واکفته حریفه مانستن، هر چی باداباد، شلوارا ایتا لنگه بیجیر ایتا لنگه بوجور، فاکشه بره تا خو نافه دم بازین قیشا دکشه دازا فوزنه کمر قیشه جیر. کولاکت خودس بگیفته، ایجور غیضه مرا راه دکفه کی خیاله هاسایا عالما خو سر فوکونه، خوره خوره داد زنه گه:

- تی شکما یامان بیگیره! سیرایی ناری تو! چی خایی جه من آخه، هاتو فوتورک زنی  هرچی تی دس فارس ناها خوری!

 هاتو بوسوج واسوج کودن، راشه بیگفته شون دره. کبله حوسین خوس کونان جه او سره روخانه کول، بلتا بزه دیمه آمون دره. که خودا زن باله کا به دس، چپره کش، خانم ساداته مرا کله گبا دوبو. که خودا دازا ایجور بزه کونده یا کی جیویشته کم بمانسته بو که بخوردیبی که خودا پا ساقا درجینه بی. جه اوسره روخان کبله حوسین که گومارا دوارسته، که خودایابوگفت:

- که خودا بازام ا ره که دانه تورا بو داره کی!؟

- چی بوبو مگه مگه!؟

- اه مگه نیدینی بازام کولاکت اوساده هاتو رادورار هامما فوشا گیفته داره

که خودازن خو گبا جیگیفته ایپیچه کبله حوسینه فاندیرست بازین رو بوکوده خانم ساداتا بوگفته:

- وای بازام آ ره که دانه خایه شر بپا بوکونه. بیدین کی جان خایه دکفه

هاتو بوگوبیشتاوا دوبو کی کبله حوسین جه هو دور داد زنه:

- آ........بازام تورا بو کولاکت بیگیفتی تی دس! تو چره آخه آدم نیبی؟

- تونام کی کبله حوسین کونه مرا در وازا نوکودی بدانی چوتو آدم وا جان بکنه ایموشته پلا بنه سفره سر!  

کبله حوسین خورا جیما کوده بوگفته:

- من.....

وناشته کبله حوسینه گب تومامه به، خو حرفه دوما بیگفته:

-آها تو! تی پئره خانا صابا بوستی، بیجارام کی هاتو مناسبه فادی بکارد تی برنج و گاب و منده یام کی جه واش بیگیر تا کولوش هاچین خوره ده یو تی شیر و ماستا تاویل دده! بازین مرا گی چمیچنو پرچین

هلا کبله حوسین لبله بیجر نامو، که خودا زن جه دور داد بزه:

-خوبیت ناره برار جان پئر جان! بیخود مردمه جان چره خایی دکفی آخه

خانم ساداتام اونه لبلا بیگیفته بوگوفته:

- تی سره تاود بیجر آدم بوبو ده برار! آخه آدم آنقد شر نیبه کی!؟

باز ین که خودا زنه گه

وای الان زنه بیچاره کوشه! اونه زنو زاکا کی وا جیواب بده

که خودا زن گه:

- می دیل هاچین شواله کشه وختی دینم هاتو تورو دیوانه آدمان دکه فیدی همیدگه جا

بازین که خودایا دادزنه گه:

- مشتی تره بوخودا تو ایچی بوگو! آخه اتو نیبه کی خون را دکفه

که خودا که قاقا بوسته بو گه:

- تی سره فدا زن! می زبان ده مو باورده چقد بگم اشانا آخه! هاتو ورزاجنگا مانه ده خانه خراسان

خانم سادات جه رمش بوگوده پرچین آیه اشن تر، که خدازنه زنا گه:

-  بیشیم ولانیم همدیگه جان دکفه

هاتو را دکفته دن کفته، کله عباسه دلاک، اهام اهام کونان فاره سه که خودا زنا واورسه:

-  چی خبره که خودازن؟

- بازام آ ره که دانه کولاکت بیگیفته خو دس شون دره شر بپا بوکونه

کله عباس گه:

- خاب چره ایساییمی بیشیم ون لانیم داوا ببه

خانم سادات گه:

- کبله حوسینام بوگو بایه

که خودا هوتو قاقا بو خو زناکه فاندیرستی کی که خودازن بوگوفت:

- تو چره هاتو مرا فاندره مشتی. بوشو لاف تاود داوا ولان آتو دکه فد همیدگه جان!

که خودا پیش، کبله حوسین و کله عباس و خانم سادات، که خودازنه امرا، که خودا دوما بیگفته روخانه کوله هیسته واشانه مئن را دکفتید.

که خودا جه هو دور داد بزه:

-         بسه بیدینم تو چی گی آخه

کهخودا زن گه:

-         خوبیت ناره برار

کله عباس گه:

-         داوا نوکون انقد شرره دوما نیگیر

خانم سادات ایتا پیچه کبله حوسینا فاندره کی ایچی بگه بازین اونه حرفه رافا نه سه گه:

o       تی سره تاود بیجیر تی کارا بوکون داوا چره خایی بیگیری آخه

خاشه مرداکه دانه پاک سرادا اسپه لات، هاتو کولاکت خو دسه مئن بیگفته، گه:

- تی کمرا درجینم. تی شاخا وا بشکنم. تو آخه چی خایی می جان! هاتو ترو خوشکا فته رات کونی آی دفا ده اویدفا نی یه! هاتو تره هی چی بخایی بوکونی. ایتا بلا تی سر ارم کی تمامه آسمانه مرغان تره زار بزنید

کبله حوسین جه ایطرف کله عباس جه اوطرف، خانم سادات و که خودازنام یالانچی پاله وانانه مانستن که خودا لبلا بیگیفته، های گیدی:

- واگرد انقد داده بیداد نوکون فوش ندن تو چره انقد بد دهانی آخه. چره خایی بیچارا بوکوشی. آخه تو چره آتو ....

ره که دانه خو رو واگردانه دینه آی دیله غافیل همه دکفته داریدی اونه دونبال، های گیدی نوکوش نزن نگیر

جه هویا داد زنه گه:

- که خودا شومان چی خاییدی می جان!؟ آخه کارو زندگی ناریدی مگه! مرا چی کار داریدی شوما! بدا بمی کار برسم! هیزارتا کار دارم

که خودا گه:

- آنقد زبان درازی نونو پسر! کولاکت بنه بدیمه! چی ره هاتو گی بوکوشم بوکوشم! آدم کی اتو شر نیبه!؟

خاشه مرداکه دانه گه:

- که خودا تو چی گی!؟ که بوکوشم! کوشتن چیسه!

          که خودا گه:

- کوشتن هانه ده! کولاکت بیگفته شمره مانستن شوندری

          خاشه مردای گه:

- جه اکه شوما کله خوکه طرفدار بوبوستیدی من نانستیم!

که خودایا خوشکا زنه رو کونه کبله حوسینو کله عباسو خانم ساداتا گه:

ها!؟

هان.