گیله هاسا چامه!- گیل آوایی

دمخته چوقاله گیلو

بیجارانه ووشمه سر

دمرده اشکلاند

جولفه بیجاره سلابونه

زمستان تترانه چیچیننه دسکلایو بجانه رقص

کلاچه کوتامه مترسی!

بیجار اپا اوپا دره

بهاره کشاشونا!

فارسی:

گلِ رسِ زیرپا له شده

آشفته سرِ شالیزاران

ساقه های بجا مانده ی برنج هستند که غرق شده اند

از شالیرار آب گرفته ژرف

زمستان دست زدنهای گنجشکان و رقص برنجها را فراری داده است
مترسک آلاچیقِ کلاغ است!

شالیزار

برای در آغوش گرفتن بهار
بی قراری می کند!
.

ایتا گیلچاردانه – گیل آوایی

تی دووره گمه، می فریاد گه شه

می غورصا تی چومان آیا فاده شه

تی عکسا فان درم می دیل ببه واز

فی وه ارسو دیلا آبا دیهه شه

فارسی:

دوریت را می گویم، آه های من می گویند می رود( تمام می شود)

غصه ام را چشمان تو به آه می دهد می رود

به عکسِ تو نگاه می کنم دلم باز شود

اشک می ریزد دل را به آب می دهد می رود!

هنر نزدِ گیلانیان است هاچین!- گیل آوایی

فیسبوک  این عکسِ منتشر شده در 8 جولای 2011 را یادآوری کرد و این چند بیت را چاشنی اش کردم که اینجاهم با دوستان قسمت می کنم!

 هنر نزدِ گیلانیان است هاچین!

تو باور نداری بیا وُ ببین!

بُوَد گیله مردی به شهرِ فرنگ!
که در گیله مردی ندارد درنگ!

نوقولدان، نوقولدانه هفتا بیجار
زند تاسیانی سرِ روزگار

چنانش شود گیله مردیش کار
که از روزگارش برآرد دمار!

هاچین گیله مرد نیست غربت سرا

زشهرِ فرنگ هست سوماسرا!

چنین گیله مردی هنرمند شد!

هنرمندِ دور از وطن بند شد!

گیل آوایی بس مانده دور از دیار
غریبانه می خواند " آی جانه مار"!
.
آی جانه مار=آه ای مادر جان!