بيدين جنگل بيدارا بو بهــــــاره-گیلچاردانه یان، فارسی واگردانه مرا!- گیل آوایی

بيدين جنگل بيدارا بو بهــــــاره
تی تی خوشكيلا گود آلوچه داره
ويری ماتم نيگير، سرده زمستان
بوگوروخته بوشو هانده بهــــاره

فارسی

ببین جنگل بیدار شده بهار است

شکوفه قشگ کرده است درخت آلوچه را

بلند شو، ماتم نگیر، زمستان سرد

گریخت، رفت، دوباره بهار است.

....

هرکی جه آما ایجور بهارا خوشا دیم
الله تی تی یو دارانه خالا خوشا دیم
باغانو بیجارو جنگله سبزه بهار
یاور وا بدیم، بکفته یارا خوشا دیم

فارسی

هر کدام از ما یک جور به بهار بوسه می زنیم

ستاره و شاخه درختان را بوسه می زنیم

باغها و  شالیزار و جنگلِ بهار سبز

به یاری هم باید برویم، یارِ افتاده را بوسه زنیم
....
بیخود نوا زئن لوچان تی یارا خوشا دن
دونیا نمانه اتو بهارا خوشا دن
اخمانا واکون نوبو هاچینه خالی آب
سبزا بو، بهارا بو، بهارا خوشا دن

فارسی

بیهوده نگاه قهرآمیز نکن یارت را بوسه بزن

دنیا همینطور نمی ماند بهار را بوسه بزن

اخمها را باز کن بیهوده خودت را بی بهره نکن

سبز شده، بهار شده، بهار را بوسه بزن
.....
دستانا واکون سبزه بهارا کشا دن
تی کش همه سبزه روزیگارا کشا دن
هرجور بیگیری هوتو تره رقصه بهار
سبزا بو، گولو بنفشه زارا کشا دن

فارسی

دستها را باز کن بهار سبز را در آغوش بگیر

در آغوشت همۀ روزگارِ سبز را در آغوش بگیر

هر جور بگیری، بهار همانطور برایت می رقصد

سبز شده، گل و بنفشه زار را در آغوش بگیر
.....
مرا ده وامرازه غوربت جوخوسم
خایم مئ جاجیگا ایشب بوخوسم
ده ورسفتم جه غوربت داده بیداد

چقد بیگانه جا تا صبح نوخوسم!

فارسی

دیگر به من نمی آید در غربت پنهان شوم

می خواهم در جا و مکان خودم یک شب بخوابم

از داد و بیدادِ غربت دیگر از پا افتادم

چقدر در جای بیگانه تا صبح نخوابم!

.