۱۳۹۴ آبان ۱۴, پنجشنبه

شیشتا گیلچاردانه ( با برگردان فارسی)- گیل آوایی

0
هاچین تینتیر نامو نوبو آویسی
باباخان تیرکمان شاله عروسی
لُرو کوردو گیلک تورکو بولوچ فارس
ایتا نامیم کی ایرانی نیویسی!

فارسی
بیهوده به رخ نکش هوو نباش
رنگین کمان است و عروسی شغال
لر و کرد و گیلک و ترک و بلوچ، فارس
یک نام هستیم که ایرانی می نویسی 

هنگام رنگین کمان در گیلان می گویند عروسی شغال است و ددر استان فارس شنیده ام که می گویند پشتِ کوه شیر در حال زاییدن است.

1
رادواران ولگه آوازه دوارستنه راز
راشی هر تا پا مته گفتان دره پاک زخمه ساز
فاندری  آ زردو خوشکانا دمخته بی حیساب!؟
یاد آری نازه بهارو خوشکیلیو کتکتاز!؟
فارسی
رازِ گذار است آواز برگ در گذرها
با هر جای پا در گذر دارد می گوید انگار زخمه ساز
نگاه می کنی این زرد و له شدۀ خشکِ بی حساب را!؟
یاد می آری نازِ بهار و زیبایی و فخر فروشی را!؟

2
بینیشته کشکرت داره لچه باز
چومه ارسو فی وه دیما دیهه ناز
بوبوسته رافایی پاک موجکه ساز
نانم غورصه چره دیلا گیره گاز
فارسی
زاغی نشست بر بالای درخت
اشک چشم می ریزد گونه را ناز می دهد
انتظار/چشم به راهی، سازِ مُژه  شده است
نمی دانم غصه چرا دل را گاز می گیرد!

3
مگه هر تا جیگا، می جا جیگا به!؟
اوروپا گیلکه پا مته را به!؟
نو گو آ جا اوجا چمچینو پرچین!،
تی لندن رُم پاریس لشته نشاء به!؟
فارسی
مگر هر جایی جا و مکان من می شود!
اروپا راهِ جای پای گیلک می شود!؟
نگو اینجا، آنجا چنین و چنان است!
لندن تو، رُمِ تو، پاریسِ تو لشته نشاء می شود!؟
لشته نشاء یکی از شهرستانهای گیلان است بجای آن پیشتر خطبه سرا هم که یکی از روستاهای تالش است گفته بودم!


4
نیبه هر ماله غوربت  رشتو لاجان
می فومن انزلی تالش، سراوان!
مره گم ایشتاوم ارسو به واران
هولندی قاقه جه می کرده کاران!
فارسی
غربت هرگز نمی تواند رشت و لاهیجان باشد
فومن انزلی تالش سراوانِ من باشد
با خودم می گویم می شنوم اشک می شود باران
هلندی حیران می شود از رفتار من!

5
ده دریادیل بوبوغوربت روخانه
شبانده روز گِه کی بیشیم بخانه
هاتو کی بیشتاوه گیلانه نامه
جه ارسو وا مره هیلوی بخانه!!!!
فارسی
دیگر دلِ دریا در غربت شده رودخانه
شب و روز می گوید که برویم به خانه
همیچین که نام گیلان را بشنود
از اشک باید برایم هیلوی بخواند

( هیلوی یک آواز گیلکی ست)
پیشترها یک گیلچاردانۀ دیگر دارم که گفته ام: 
اگه ایران ایتا انگوشترینه
آمی گیلان اونه سبزه نیگینه
آمی جنگل، آمی روخانو دریا
آمی ایرانه تاجه سر نیشینه
فارسی:
اگر ایران یک انگشترین است
گیلانِ ما نگین آن است
جنگل ما، رودخانه ها و دریای ما
تاجنشینِ ایرانِ ماست.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر