گیلداستان: گاچ، شل، لام! شایدام گاچشلام- گیل آوایی

گیلداستان: گاچ، شل، لام!شایدام گاچشلام!

گیل آوایی

23 اکتبر2015

داره لچه دوتا پیسه کلاچه کسکسه جان دکفتنه جا، ایتا بشکسه داره خال جلاستا نهابو. اسا نوگو اکه بوگو کی جه داره خال بکفته بی تسکه پیاده رو مئن کی ایتا راشی ناجا داشتی.  مشتی دوکانه جا عاشورپوره صدا آمویی کی خاندان دوبو:

-  سره کویی بوشوم سره کویی بوشوم می پا جلسکت کوری جان شیرین لاکوی....کلاچو کشکرت کلاچو کشکرت خنده بترکست کوری جان شیرین لاکوی.....>>ایدامه ره هایا کلیک بوکونید.

گیلغزل با برگردان فارسی: اسا کی دابا کودَد شومی یو عزا، توو برقص - گیل آوایی

اسا کی دابا کودد شومی یو عزا، توو برقص

اسا کی دوزیکی مستی یه دسکلا، توو برقص

آسا کی شانتِکه شیشلول دَوَسته میداندار

فوگوردان آ شومه دورا، هورا هورا تو برقص!

بوجور بوجور کرا دووزان کوند هاتو فته رات

حسن حوسن همه حرفد، به آ بلا توو برقص

عزایو شومی مرا پاک آویرابه تی راه

مثاله شه بزه بج آفه تابه جا توو برقص

تو کی نوکوشتی حوسین، ماره مان ایسی گریان!

بی یاف ترا نوبو شانتئنه کربلا، توو برقص!

هاچین هاچین بوکودد مردومانا گووز به جیب!

دپرک جه آ فوقوسان، مسته بی هاوا توو برقص

تومامه شهرا دوارسته پیندیروو پاره

دوَد دوکانه گدایه، مثاله شا توو برقص

توو پاده شایه تی خاکی، تویی گولازه تی خاک

ویریز ده دیمه بنه شومی کارانا، توو برقص

گیل آوایی تو هاچین ایجگرا دری فریاد

کی ویشتا ایشتاوه دادا گه پا به پا توو برقص!

  

فارسی:

حالا که شوم بودن و عزا رسم کرده اند، تو برقص

حالا که مستیِ دزدکی دس زدن است ، تو برقص

حالا که دلقکِ هفت تیر بسته میدان دار است

برهم بزن این دُورۀ شوم را، هورا هورا تو برقص

بالا بالا دزدها دارند بیداد می کنند

حسن حسین همه اش حرف است، به این بلا تو برقص

بیهوده بیهوده مردم را سرِ کار گذاشته اند

از این کابوس بیدار شو، مستِ بی هوا تو برقص

تمامِ شهر را پر کرده است ژنده پوشِ پریشان

این دکانِ گدایی را تو ببند، مثلِ شاه برقص

تو پادشاهِ خاک خودت هستی، تو افتخارِ خاکت هستی

برپا خیز دیگر کنار بگذار کارهای شوم را، تو برقص

گیل آوایی تو بیهوده ضجه می زنی فریاد
گرسنه می شنود دادِ ترا می گوید پا به پا تو برقص
.

تونداکیتی گیلغزل، خوره خوره بامو=گیلغزلِ تند و سریع! خودش آمد!

گیل آوایی

یک خبر به دوستداران ادبیات بومی میهنم ایران - گیل آوایی

یک خبر به  دوستداران ادبیات بومی میهنم ایران بدهم که در حال آماده کردنِ مجموعۀ دیگری از داستانهای گیلکی با ترجمۀ فارسی هستم تا اگر شد چاپ و منتشر نمایم. این روزها هر از گاهی به ویرایش و پیرایش این مجموعه می پردازم. این مجموعه بیش از بیست داستان را در بر می گیرد. امیدوارم بتوانم نسخۀ چاپیِ آن را پیش از نوروز در دسترس علاقمندان ادبیات بومی بویژه گیلکی قرار دهم. ( اگر بقول ما گیلکها چارچرخم هوا نشد و این مجموعه پا در هوا نماند!!!

پیسخاله هاسا گیلچامه یان!- گیل آوایی

0
تی عاشقانه یانا دیل دَوَستن

تنایی تامبزه فریاده آوازانه

تی ایسان نِسانه کی بیدادا دره

جومجومه شواله یه همه چی هی چی!

هان!

فارسی:

دل دادن به عاشقانه هایت

آوازهای خموشفریادِ تنهایی ست

هستنِ نیستنِ توست بیداد می کند

وسوسۀ آتشِ همه هیچ!

همین!

1

یادانا وامختن

تنایی شپاسی یه

خیالاشون

تورابونه کله گب

واکوده چوم تی تی یانا ایشماره

خابا دبازه

دپرکستنه هلاچینه مرا!

چی توفیر

ول گیره دیل

تی ایسان نه سانه مرا!

هان!

فارسی:

یاداها را بهم ریختن و جُستن

شب بیداریِ تنهایی ست

به خیال رفتن

دیوانه شده، حرف زدنهای بی ربط

چشمِ باز ستاره ها را می شمارد

خواب باخته
با "تابِ" از خواب پریدن.

چه فرق می کند

دل آتش می گیرد

با بودن نبودنت!

همین!
2

دس دسا سابم مست

آه ول تاوه ده می جانا قاق

چوم پیله نزه

چی وازو ولنگا دره

آبکاکایی

دریامجان

موجانه پیچالاسه

هرتا پا اوسان!

فارسی:

دست می سایم دست مست

آوه آتش به جانم می اندازد مات

چشم برهم نزده

چه جست و خیز برمی دارد

پرنده دریایی

دریاگردان

لاس خشکۀ موجهاست
با هر پا برداشتن!
.

گیلغزل (بابرگردانِ فارسی): ترا کی یاد آرم چوما فوچینم - گیل آوایی

ترا کی یاد آرم چوما فوچینم

هاتو ماچی تی گیسو مئن دیچینم

تی امرا پا به پا شم گمه بیسیار

خیالا بال زنم ارسو اوچینم

هاچین گورشابه دیل، ترا دمه ناز

نانم غورصا دیچینم یا بیچینم!

کرا تورا بمه یادا زنم باد

شواله بم، سوجم، ول بم، هاچینم

هاچین گم ایشتاوم گورخانا به داد

می دادا تنایی واستی ویچینم

فوچئن دیچئن اوچئن می ارسُونا تسک

تره تایه دینه دیل، چوم فوچینم!

فارسی:

ترا که یاد می آورم چشمها را می بندم

همینطور بوسه میان گیسویت روی هم می چینم

با تو پا به پا می روم بسیار می گویم

خیال را در بر می گیرم اشک جمع می کنم

درست داغ می شود دل ترا ناز می دهم

نمی دانم غصه روی هم بگذارم یا بچینم

دیوانه می شوم یاد را داد می زنم

شعله می شوم می سوزم زبانه می کشم بیهوده هستم

بیهوده می گویم، می  شنوم، صدای رعد وبرق می شود دادِ من

دادِ مرا باید تنهایی برچینم

بستن، روی هم چیدن، اشکها را تنهایی برچیدن
برای تو تدارک می بیند دل، چشم می بندم.

.